مردان نمکی؛ وحشت تاریخی، ابوالفضل محققی - Gooya News

مردان نمکی، آن‌ها چندین مرد هستند که درغارهای نمکی نزدیک زنجان در معدن نمک "چهرآباد" یافت شده‌اند. مردانی مربوط به قرون گذشته. دوره ساسانیان و دورتر هخامنشیان. مردانی سنگ‌شده از نمک. حال آن‌ها را در خانه ذوالفقاری به نمایش گذشته‌اند. خانه‌ای که داستانش کمتر از داستان مردان نمکی نیست. یکی از آنان که به نظر نجیب‌زاده‌ای می‌رسد، لباسی از چرم دارد با گوشواره‌ای از نقره و چکمه‌های چرمی. بافت و دوخت عالی لباس نشان از موقعیت اجتماعی او می‌دهد. آن چند تن دیگر که گویا معدنچیان دوره‌های مختلف بودند، لباسی از نخ دارند با پوسیدگی بسیار. فقر و ثروت همیشه قابل رؤیت است. حتی بعد از گذشت قرن‌ها.

اما آن‌چه در سیمای همه آن‌ها به‌یکسان دیده می‌شود حضور مرگ است، وحشت است و دستی که میان زمین و آسمان خشک گردیده است. گویی هنوز مرگ در زیر آن محفظه شیشه‌ای، میان بدن، دست و جامه آن‌ها می‌گردد، حضوری عریان که از ورای تاریخ برما خیره شده است.

سرنوشت آن‌ها چنین بوده که در میان تلی از نمک فروریخته در غاری از تنهایی مدفون گردند! تا قرن‌ها بعد لبه بولدوزی بر لباس آن بگیرد و گوشه‌ای از تاریخ این سرزمین کهن را از دل غاری دورافتاده در حوالی زنجان بیرون بکشد. تا بعد از گذشت هزارو۳۰۰ سال آن‌ها را در محفظه‌های شیشه‌ای به نمایش بگذارند. گوشه‌ای از تاریخ یک سرزمین و ملت‌هایی که در آن زیسته‌اند وسرنوشتی که بر آن‌ها رفته است.

آن‌ها در خواب سنگی قرون خفته‌اند. خوابی که شاید هنوز رؤیا‌های‌شان و وحشت‌شان زیر آن محفظه شیشه‌ای ادامه دارد. ما بخشی از همان رؤیا و وحشت هستیم.