ریشه اعتراضات فرانسه/ سرکوب اقشار مختلف از سوی دولت مکرون

خبرگزاری میزان - فرانسه در پی قتل یک نوجوان ۱۷ ساله از سوی پلیس در «نانتر»، خارج از پاریس، شاهد اعتراضات گسترده‌ای است؛ دولت «امانوئل مکرون» با سرکوب به این اعتراضات پاسخ می‌دهد که از سوی سازمان‌های پلیسی اعمال می‌شود.

اعتراضات و شورش در شهر‌های سراسر فرانسه در پی تظاهرات و اعتصابات گسترده میلیون‌ها کارگر علیه تصمیمات دولت این کشور، بزرگترین جنبش در فرانسه از زمان اعتصاب عمومی می ۱۹۶۸ است. 

به گزارش «wsws»، این اعتراضات با تلاش‌های مشترک دستگاه اتحادیه‌های کارگری و احزاب مخالف، از سوی دولت فرانسه سرکوب شد.

سرخوردگی جوانان و طبقه کارگر فرانسه

فوران شورش و غارت پس از قتل نوجوان ۱۷ ساله نشان‌دهنده سرخوردگی جوانان و کارگران پس از آن است که به گونه‌ای طراحی شده بود که هیچ راهی برای مبارزه سیاسی علیه «مکرون» نداشته باشند.

«مکرون» با تشدید حملات و سرکوب وحشیانه پلیس پاسخ می‌دهد؛ اخیرا وزرای «مکرون» مقررات منع آمد و شد و ممنوعیت اعتراضات را در بیشتر شهر‌ها اعلام کردند و گفتند که پلیس نظامی از خودرو‌های زرهی علیه «اغتشاشگران» استفاده خواهد کرد؛ کارکنان آن‌ها تایید کردند که هیچ چیز «خارج از میز» نیست، از جمله وضعیت اضطراری که حقوق دموکراتیک را تعلیق می‌کند، بنابراین پلیس می‌تواند هر کسی را بدون محاکمه، زندانی یا حبس خانگی کند.

حمله مکرون به رسانه‌های اجتماعی

«مکرون» همچنین خواستار سانسور اینترنت شده و از سایت‌های رسانه‌های اجتماعی خواسته است تا اقداماتی را برای حذف «حساس‌ترین محتوا» و شناسایی کاربرانی که «خواهان بی‌نظمی یا تشدید خشونت هستند» انجام دهند.

سازمان‌های پلیس خواهان سرکوب در مناطق کارگری شهر‌های فرانسه هستند؛ پلیس فرانسه روز جمعه تهدیداتی را علیه افراد بازداشتی مطرح کرد.

این بیانیه مشترک می‎گوید: در مواجهه با این گروه‌های وحشی، دیگر درخواست آرامش کافی نیست، باید آن را تحمیل کنیم.... زمان اقدام اتحادیه کارگری نیست، بلکه زمان مبارزه با این حیوانات است.

دیدگاه ذهنی مسموم پلیس

توصیف مقام‎های پلیس فرانسه از میلیون‌ها کارگر به‌عنوان «موجود موذی» نه تنها وضعیت ذهنی مسموم پلیس را نشان می‌دهد - که در آن پلیس می‌تواند یک نوجوان را در نقطه‌ای خالی و با خونسردی با شلیک گلوله به قتل برساند، سپس در اسناد رسمی درباره آن دروغ بگوید، تا اینکه با تصاویر دوربین لو رفته حقیقت روشن شود.

همچنین این موضوع به شدت بر وضعیت سیاسی پیش روی طبقه کارگر تاکید می‌کند؛ دولت سرمایه‌داری به ریاست «رئیس‌جمهور ثروتمندان»، جوخه‌های حمله پلیس مسلح خود را برای جنگ با کارگران جمع می‌کند.

مکرون این احساسات را در میان پلیس تشویق کرده است. او به اولین اعتراضات بزرگ دوران ریاست جمهوری خود، اعتراضات «جلیقه زردها» ۲۰۱۸-۲۰۱۹ علیه نابرابری اجتماعی، با توسل به پلیس ضدشورش واکنش نشان داد. 

این بحران به شدت مسائل سیاسی پیش روی کارگران را در برخی کشور‌ها آشکار می‌کند، زیرا همین روند‌های اساسی در کشور‌های سراسر جهان در جریان است؛ ۳ سال پیش، قتل «جرج فلوید» از سوی پلیس در آمریکا منجر به تظاهرات گسترده در سراسر این کشور و درخواست برای اعزام غیرقانونی ارتش آمریکا علیه معترضان از سوی «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور سابق آمریکا شد. 

اعتصاب عمومی ماه‌های می‌ و ژوئن ۱۹۶۸ مداخله طبقه کارگر در پی اقدامات پلیس علیه دانشجویان دانشگاه سوربن بود؛ اکنون یکی از آن‌ها قتل وحشیانه یک جوان غیرمسلح توسط پلیس را دارد و به دنبال آن دستگیری‌های دسته جمعی و سرکوب جوامع طبقه کارگر در سراسر این کشور را هدف قرار می‌دهد.

کارگران در سراسر فرانسه از اصلاح قانون بازنشستگی از طریق فرمان دولتی، در مخالفت آشکار با خواست اکثریت قریب به اتفاق مردم، خشمگین هستند؛ سه چهارم مردم فرانسه با این اصلاح مخالفت کردند، اما «مکرون» حتی بدون رأی‌گیری در پارلمان از آن عبور کرد و پلیس ضدشورش را برای حمله به هر کسی که اعتصاب می‌کرد یا معترض بود، فرستاد.

چرخش به خشونت پلیس به طور جدایی ناپذیری با سطوح شدید نابرابری اجتماعی و تشدید جنگ امپریالیسم آمریکا و ناتو مرتبط است؛ نخبگان حاکم سرمایه‎داری در مواجهه با خشم اجتماعی توده‌ای در داخل، با خشونت پاسخ می‌دهند.

انتهای پیام/