عضویت ایران، نقطه قوتی برای سازمان همکاری شانگ‌های است

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو، به نقل از سی جی تی ان، هوانگ بینگ، محقق و کارشناس در موسسه‌ای مطالعاتی درشهر تیانجین می‌گوید: بدون شک پیوستن رسمی ایران به این سازمان می‌تواند یک نقطه عطف برای پیشرفت آینده این ائتلاف منطقه‌ای به شمار آید.

به باور هوانگ بینگ، عضویت ایران به این معناست که این سازمان می‌تواند برای نخستین مرتبه نفوذ خود را در منطقه خلیج فارس نیز گسترش دهد.

این در حالیست که چین تیان معاون موسسه خاورمیانه در مرکز روابط بین المللی مدرن چین بر این باور است که سازمان همکاری شانگ‌های و ایران می‌تواند با همکاری یکدیگر یک وضعیت تعاملی و برد-برد را ایجاد کنند.

این کارشناس روابط بین الملل چینی در زمینه خاورمیانه می‌افزاید: با تشکیل یک مشارکت استراتژیک جامع میان چین و ایران، این رابطه می‌تواند در آینده در چارچوب سازمان همکاری شانگ‌های تقویت شود.

بیست و سومین نشست سران سازمان همکاری شانگ‌های امروز به به میزبانی دهلی نو و بصورت مجازی برگزار می‌شود.

در نشست امروز قرار است عضویت رسمی و کامل ایران در این سازمان هم منطقه‌ای رسما اعلام شود.

سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهوری اسلامی ایران نیز در اجلاس امروز سخنرانی خواهد کرد.

بر اساس این گزارش، قرار است سازمان همکاری شانگ‌های به عنوان یکی از بزرگترین و پرجمعیت‌ترین نهاد‌های منطقه‌ای در جهان درنشست مجازی خود در روز سه شنبه (۱۳ تیرماه) جمهوری اسلامی ایران را به طور رسمی ایران به عنوان عضو جدید خود معرفی کند.

علاوه بر ایران، بلاروس نیز برای پیوستن به سازمان همکاری شانگ‌های در سال ۲۰۲۲ درخواست داده است.

آغاز دور جدید ازنشست سازمان همکاری شانگ‌های که با عضویت کشور‌هایی جدید و همچنین گسترش دامنه فعالیت‌های آن در منطقه اوراسیا توامان شده است، نشان دهنده محبوبیت اصول و مفاهیم آن است که شکل جدیدی از روابط بین المللی را ارائه می‌دهد که موجبات ثبات و توسعه منطقه‌ای را به دنبال خواهد داشت.

به گفته‌ی ژانگ مینگ، دبیر کل سازمان همکاری شانگ‌های، این ائتلاف منطقه‌ای از زمان تاسیس خود در سال ۲۰۰۱ توسط چین، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان و ازبکستان در این سال‌ها فراز و نشیب‌های فراوانی را تجربه کرده است.

سران کشور‌های عضو سازمان همکاری شانگهای، روز سه‌شنبه برای بیست و سومین اجلاس سران سازمان همکاری شانگهای، یک ائتلاف امنیتی که توسط روسیه و چین برای مقابله با اتحاد‌های غربی از شرق آسیا تا اقیانوس هند تأسیس شده است، تشکیل جلسه خواهند داد.

این ائتلاف تاکنون بر تعمیق همکاری‌های امنیتی و اقتصادی، مبارزه با تروریسم و قاچاق مواد مخدر، مقابله با تغییرات آب و هوایی و وضعیت افغانستان پس از تسلط طالبان در سال ۲۰۲۱ متمرکز بوده است. هنگامی که وزرای خارجه کشور‌های عضو سازمان همکاری شانگ‌های ماه گذشته در هند دیدار کردند، گفته شد که پیامد‌های جنگ روسیه و اوکراین برای کشور‌های در حال توسعه و امنیت مواد غذایی و سوخت همچنان یک نگرانی برای این گروه است.

با احتساب ایران، اعضای سازمان همکاری شانگ‌های مساحت ۳۶ میلیون کیلومتر مربع را از جهان را به خود اختصاص می‌دهد که این مسافت سه پنجم اوراسیا را را به خود اختصاص می‌دهد و دارای ۳.۴ میلیارد نفر جمعیت معادل ۴۳ درصد از کل جمعیت جهان است. همچنین تولید ناخالص داخلی کشور‌های دخیل در این ائتلاف منطقه ای، حدود ۳۰ درصد از کل کشور‌ها را به خود اختصاص می‌دهد که از زمان تاسیس آن ۱۳ برابر افزایش یافته است.

قرار شده است روند درخواست‌های ایران و بلاروس برای عضویت کامل در این ائتلاف منطقه ای، در دور جدیدی از نشست این سازمان مورد بررسی قرار بگیرد.

به باور ژانگ مینگ، توسعه سازمان همکاری شانگ‌های به گونه‌ای یک روند طبیعی به شمار می‌آید..

به گفته کارشناسان، بر اساس اصول و مفاهیم سازمان همکاری شانگهای، کشور‌ها نیازمند مسیر توسعه مستقل و صلح آمیز هستند و نظم بین المللی نابرابر را که توسط هژمونی تحت کنترل ایالات متحده شکل گرفته است، را رد می‌کند.

همچنین کشور‌های عضو این ائتلاف منطقه‌ای در زمینه‌های مختلفی از جمله حمل و نقل، انرژی، امور مالی، سرمایه گذاری، کشاورزی، فناوری اطلاعات، نوآوری و توسعه پایدار همکاری می‌کنند.

به باور شماری از کارشناسان روابط بین الملل در حال حاضر بسیاری از کشور‌ها خواستار شکل گیری شکل جدیدی از روابط بین الملل شده اند که به استقلال و توسعه آن‌ها احترام گذاشته شود.

ظهور دوره جدید در سازمان همکاری شانگ‌های
بر اساس روند فعلی، کارشناسان و سران کشور‌های پیش بینی می‌کنند که این ائتلاف منطقه‌ای در آینده به گسترش عضویت خود ادامه خواهد داد.

آن‌ها همچنین بر این باورند با افزایش شمار کشور‌های عضو، اختلافات میان اعضای در زمینه در قدرت ملی، سیستم‌های سیاسی، ساختار‌های اقتصادی، باور‌های مذهبی و سنت‌های فرهنگی رو به افزایش خواهد گذاشت. با این حال، آن‌ها اطمینان دارند که این تفاوت‌ها می‌توانند به خوبی مدیریت شود.

به باور ژانگ مین، این سازمان مانند یک خانواده است. بنابر این بروز اختلاف و اصطکاک در آن، دقیقا مانند اعضای یک خانواده، کاملا اجتناب ناپذیر است. مهم این است که سعی کنیم با وجود اختلافات به دنبال نقاط مشترک باشیم.

ژانگ مین تصریح کرد: این ائتلاف، منطقه‌ای متشکل از آسیای مرکزی، آسیای جنوبی و آسیای غربی می‌تواند سبب شکل گیری "دیدگاه اوراسیایی" متحد‌تر شود. این چشم انداز همچنین در راستای مفهوم "یک جامعه با آینده مشترک" و سه ابتکار جهانی به ابتکار چین است.