«در‌حالی که به فکر نجات جان دیگران بودم برادرم را بر اثر خودکشی از دست دادم»
بی بی سی فارسی
- سرین ها
- بی‌بی‌سی جهان
منبع تصویر، Jang Jun-ha
توضیح تصویر،جانگ جون ها (نفر دوم از سمت راست) و خانواده‌اش تابستان گذشته از سنگ گور برادرش دیدن کردند
«سه سال پیش وقتی پیکر بی‌جان برادر کوچکترم را یافتیم نیمه بهار بود اما در قلب من زمستان سهمگینی شروع شد».
از گفته‌های برادر بزرگتر در سوگ برادر کوچکتر.
یانگ یون ها مرگ برادر کوچکترش را نمی‌تواند باور کند چرا که او فقط ۳۵ سال داشت.
یانگ پس از آنکه چند روز تماس‌هایش بی‌جواب مانده بود و نتوانسته بود برادرش را پیدا کند با پلیس تماس گرفت.
وقتی توانستند در خانه برادر را باز کنند یانگ دید برادرش یون‌آن بی‌جان بر تخت افتاده است.
Skip مطالب پیشنهادی and continue readingمطالب پیشنهادی- چطور از اضطراب به نفع خود استفاده کنیم؟
- چگونه کار امروز را به فردا نیندازیم
- جی هوپ دومین عضو گروه محبوب بی‌تی‌اس به سربازی رفت
- ورزشکاری که ۵۰۰ روز را در غار در انزوا گذراند؛ «یک سال و نیم فقط با خودم حرف زدم»
End of مطالب پیشنهادی
یانگ می‌گوید: «در آن زمان من دوره‌‌ای را در مرکز پیشگیری از خودکشی می‌گذراندم تا بتوانم در این زمینه تدریس کنم».
«من به مدارس مختلف می‌رفتم تا برای بچه‌های مدرسه درباره نشانه‌های افرادی که ممکن است دست به خودکشی بزنند صحبت کنم و راه‌های پیشگیری و کمک به چنین افرادی را به آنها یاد بدهم. من تلاش می‌کردم جان انسان‌های دیگر را نجات بدهم و فکرش را هم نمی‌کردم که برادرم خودش را بکشد».
- با کسی که به خودکشی فکر می‌کند چطور حرف بزنیم
هنوز برای یانگ ۴۵ ساله سخت است که به‌راحتی درباره آنچه بر اثر چنین اتفاق حساسی در جامعه کره‌جنوبی بر سر خانواده‌اش آمده است حرف بزند. او تلاش می‌کند با نقل تجربه شخصی‌اش در این ماجرا به افزایش آگاهی عمومی در این زمینه کمک کند.
بالاترین میزان خودکشی در میان کشور‌های توسعه‌یافته
کره جنوبی به کی‌پاپ (موسیقی پاپ کُره‌ای) و شرکت‌های بزرگ جهانی مانند سامسونگ مشهور است اما در داخل این کشور موفق روزانه ۳۶ نفر خودکشی می‌کنند.
کره جنوبی در میان ۳۸ عضو ثروتمند سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) بالاترین میزان خودکشی را دارد.
از پادکست رد شوید و به خواندن ادامه دهیدپادکستصفحه ۲در این برنامه با صاحب‌نظران درباره مسائل سیاسی و اجتماعی روز گفت و گو می‌کنیم.
پادکست
پایان پادکست
اداره آمار کره جنوبی اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۱ در این کشور ۱۳٬۳۵۲ نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده‌اند. خودکشی یکی از مهم‌ترین دلایل مرگ افراد ۱۰ تا ۳۹ ساله در کره جنوبی است. بیش از دو مورد از هر پنج مورد مرگ در نوجوانان (۴۳٬۷٪) به دلیل خودکشی است. این میزان در سنین حدود ۲۰ سال به ۵۶٬۸٪ و در میان افراد حدود ۳۰ سال به میزان ۴۰٬۶٪ می‌رسد.
برادر یانگ از نسلی بود که سخت تلاش می‌کرد حریف زندگی بشود و ادامه دهد.
در کره‌جنوبی میزان مرگ بر اثر خودکشی ۲۳٬۶ از هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر است که دو برابر میزان متوسط ۱۱٬۱ مرگ در هر صد‌هزار نفر کشور‌های عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی است.
دولت به تازگی برنامه پنج‌ساله‌ای برای پیشگیری از خودکشی ارائه داده است و هدف این برنامه کاهش میزان خودکشی در این کشور تا ٪۳۰ است.
هدف کاهش سی‌درصدی میزان قابل‌ملاحظه‌ای است چون اگر دولت در این برنامه موفق شود این کشور دیگر "بالاترین میزان خودکشی را در میان کشور‌های عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نخواهد داشت".
آیا این ارقام ترفند رسانه‌ای و تبلیغاتی است یا قرار است به مسائل عمیق‌تری هم ورای این ارقام پرداخته شود؟
جامعه تحت فشار
میزان بالای خودکشی در کره‌جنوبی دلایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد.
این کشور پس از تفکیک به دو قسمت شمالی و جنوبی در پایان جنگ کره در سال ۱۹۵۳ تبدیل به یکی از قدرت‌های بزرگ اقتصادی جهان شد اما این رشد سریع اقتصادی ملازم با گسترش خدمات اجتماعی نبود و در‌عوض باعث ایجاد نابرابری بیشتر در جامعه شد.
منبع تصویر، News1
توضیح تصویر،حفاظ امنیتی در امتداد پل ماپو بر روی رودخانه هان در سئول نصب شده است تا مانع از مرگ مردم شود
چنین شرایطی جامعه‌ای با سطوح بالایی از رقابت و موفقیت ایجاد کرده است که در نتیجه باعث می‌شود شهروندان بسیاری دچار مشکلات روانی شوند.
پس از مرگ برادرش بود که یانگ فهمید او در ۱۰ سال گذشته هر هفته نزد مشاور درمانی می‌رفته است.
یانگ می‌گوید: «برادرم در رشته تئوری فیلم تحصیل کرده بود و می‌خواست برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برود. مثل بسیاری از خانواده‌های دیگر کره‌ای او هم تحت فشار خانواده برای پیشرفت و موفقیت بود اما امکانات مالی محدود و زندگی برای او دشوار بود».
«برادرم به‌شدت درگیر مبارزه با افسردگی بود. دلم شکست که این همه مدت از او غافل بودم و متوجه نشده بودم».
کارشناسان مدت‌هاست نسبت به خطر در جوامعی که بیش از اندازه بر موفقیت‌های فردی به ویژه از جنبه‌های مادی و موقعیت اجتماعی تأکید می‌کنند، هشدار می‌دهند.
سونگ نانگ یانگ رئیس کالج دانشگاهی پرستاری چونگ آنگ می‌گوید: «فراتر از میزان بالای خودکشی در کره جنوبی داستان غم‌انگیز جامعه‌ای با سیستم رفاهی ضعیف و بسیار موفقیت‌محور است که این موفقیت بیشتر اوقات به معنای میزان ثروتی است که فرد دارد».
«با تضعیف پیوند‌های میان اعضای خانواده و همسایگان به‌نظر می‌رسد هر فرد به تنهایی باید در این کارزار برای موفقیت بجنگد و از پس آن برآید».
«بیایید با هم حرف بزنیم»
فرهنگ کم‌کم دگرگون می‌شود اما هنوز راه درازی در پیش است.
یوان سو کیم، مدیر لایف‌لاین، مؤسسه خیریه‌ای که خدمات مشاوره ۲۴ساعته برای پیشگیری از خودکشی ارائه می‌دهد، می‌گوید: «کره‌ای‌ها به پیشرفت در جامعه‌ای به‌شدت رقابت‌‌مدار عادت کرده‌اند و کره کشوری نیست که افراد در آن بتوانند به‌راحتی احساسات خود را بیان کنند».
«مردم نیاز به فضای بیشتری برای بیان و مطرح کردن آزادانه و امن مشکلات و درگیری‌های خود دارند. ما باید به مردم یادآوری کنیم که روش‌های گوناگونی برای پیشرفت و موفقیت وجود دارد و این موضوع باید پذیرفته شود.»
منبع تصویر، Jang Jun-ha
توضیح تصویر،جانگ می‌گوید که او و برادرش ویژگی‌های مشترک زیادی مانند حساس بودن به دنیای بیرون داشتند
یانگ اکنون به عنوان روان‌شناس بالینی در مرکز بهداشت روانی سئول کار می‌کند و به خانواده‌هایی که خودکشی در آنها اتفاق افتاده است یا افرادی که فکر خودکشی دارند یاری می‌رساند. او گروه‌های حمایتی هم برای خانواده‌هایی که فردی را بر اثر خودکشی از دست داده‌اند به راه انداخته است.
«شغل من مشکل است. افراد خانواده به‌طور معمول اولین افرادی هستند که با پیکر فردی که خودکشی کرده است مواجه می‌شوند. این تصویر در ذهن آنها به‌‌دقت حک می‌شود و آنچه اتفاق افتاده است را با تمام ریزه‌کاری‌ها به‌خاطر می‌سپارند و بازگو می‌کنند».
یانگ از پیامد‌ها و هزینه‌های عاطفی این گفتگوها بر خود به‌خوبی آگاه است.
«اما مشکلات این حرفه ارزشش را دارد وقتی می‌بینم که حال آنها بهتر می‌شود».
او در خانواده خودش هم حس می‌کند که احساس درک و پذیرش و همدلی به‌وجود آمده است.
یانگ می‌گوید برادرش یادداشتی از خود به‌جا گذاشته است و در آن ازمادر و پدرشان و خود او خواسته او را ببخشند که آنها را ترک می‌کند.
وقتی خانواده تابستان سال گذشته بر سر مزار برادر کوچکتر رفتند، یانگ گفت: «برادر جان! نگران ما نباش، حال همهٔ ما خوب است، هوای همدیگر را داریم. دلواپس ما نباش. به‌زودی دوباره به دیدارت می‌آییم».
بیشتر بخوانید:
خودکشی در ایران؛ تصمیم شخصی یا مسئولیت همگانی؟
چرا خودکشی در میان زنان افغانستان متداول است؟
چرا آمار خودکشی در آمریکا رو به افزایش است؟
- سرین ها
- بی‌بی‌سی جهان
منبع تصویر، Jang Jun-ha
جانگ جون ها (نفر دوم از سمت راست) و خانواده‌اش تابستان گذشته از سنگ گور برادرش دیدن کردند
«سه سال پیش وقتی پیکر بی‌جان برادر کوچکترم را یافتیم نیمه بهار بود اما در قلب من زمستان سهمگینی شروع شد».
از گفته‌های برادر بزرگتر در سوگ برادر کوچکتر.
یانگ یون ها مرگ برادر کوچکترش را نمی‌تواند باور کند چرا که او فقط ۳۵ سال داشت.
یانگ پس از آنکه چند روز تماس‌هایش بی‌جواب مانده بود و نتوانسته بود برادرش را پیدا کند با پلیس تماس گرفت.
وقتی توانستند در خانه برادر را باز کنند یانگ دید برادرش یون‌آن بی‌جان بر تخت افتاده است.
یانگ می‌گوید: «در آن زمان من دوره‌‌ای را در مرکز پیشگیری از خودکشی می‌گذراندم تا بتوانم در این زمینه تدریس کنم».
«من به مدارس مختلف می‌رفتم تا برای بچه‌های مدرسه درباره نشانه‌های افرادی که ممکن است دست به خودکشی بزنند صحبت کنم و راه‌های پیشگیری و کمک به چنین افرادی را به آنها یاد بدهم. من تلاش می‌کردم جان انسان‌های دیگر را نجات بدهم و فکرش را هم نمی‌کردم که برادرم خودش را بکشد».
هنوز برای یانگ ۴۵ ساله سخت است که به‌راحتی درباره آنچه بر اثر چنین اتفاق حساسی در جامعه کره‌جنوبی بر سر خانواده‌اش آمده است حرف بزند. او تلاش می‌کند با نقل تجربه شخصی‌اش در این ماجرا به افزایش آگاهی عمومی در این زمینه کمک کند.
بالاترین میزان خودکشی در میان کشور‌های توسعه‌یافته
کره جنوبی به کی‌پاپ (موسیقی پاپ کُره‌ای) و شرکت‌های بزرگ جهانی مانند سامسونگ مشهور است اما در داخل این کشور موفق روزانه ۳۶ نفر خودکشی می‌کنند.
کره جنوبی در میان ۳۸ عضو ثروتمند سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) بالاترین میزان خودکشی را دارد.
اداره آمار کره جنوبی اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۱ در این کشور ۱۳٬۳۵۲ نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده‌اند. خودکشی یکی از مهم‌ترین دلایل مرگ افراد ۱۰ تا ۳۹ ساله در کره جنوبی است. بیش از دو مورد از هر پنج مورد مرگ در نوجوانان (۴۳٬۷٪) به دلیل خودکشی است. این میزان در سنین حدود ۲۰ سال به ۵۶٬۸٪ و در میان افراد حدود ۳۰ سال به میزان ۴۰٬۶٪ می‌رسد.
برادر یانگ از نسلی بود که سخت تلاش می‌کرد حریف زندگی بشود و ادامه دهد.
در کره‌جنوبی میزان مرگ بر اثر خودکشی ۲۳٬۶ از هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر است که دو برابر میزان متوسط ۱۱٬۱ مرگ در هر صد‌هزار نفر کشور‌های عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی است.
دولت به تازگی برنامه پنج‌ساله‌ای برای پیشگیری از خودکشی ارائه داده است و هدف این برنامه کاهش میزان خودکشی در این کشور تا ٪۳۰ است.
هدف کاهش سی‌درصدی میزان قابل‌ملاحظه‌ای است چون اگر دولت در این برنامه موفق شود این کشور دیگر "بالاترین میزان خودکشی را در میان کشور‌های عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نخواهد داشت".
آیا این ارقام ترفند رسانه‌ای و تبلیغاتی است یا قرار است به مسائل عمیق‌تری هم ورای این ارقام پرداخته شود؟
جامعه تحت فشار
میزان بالای خودکشی در کره‌جنوبی دلایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد.
این کشور پس از تفکیک به دو قسمت شمالی و جنوبی در پایان جنگ کره در سال ۱۹۵۳ تبدیل به یکی از قدرت‌های بزرگ اقتصادی جهان شد اما این رشد سریع اقتصادی ملازم با گسترش خدمات اجتماعی نبود و در‌عوض باعث ایجاد نابرابری بیشتر در جامعه شد.
منبع تصویر، News1
حفاظ امنیتی در امتداد پل ماپو بر روی رودخانه هان در سئول نصب شده است تا مانع از مرگ مردم شود
چنین شرایطی جامعه‌ای با سطوح بالایی از رقابت و موفقیت ایجاد کرده است که در نتیجه باعث می‌شود شهروندان بسیاری دچار مشکلات روانی شوند.
پس از مرگ برادرش بود که یانگ فهمید او در ۱۰ سال گذشته هر هفته نزد مشاور درمانی می‌رفته است.
یانگ می‌گوید: «برادرم در رشته تئوری فیلم تحصیل کرده بود و می‌خواست برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برود. مثل بسیاری از خانواده‌های دیگر کره‌ای او هم تحت فشار خانواده برای پیشرفت و موفقیت بود اما امکانات مالی محدود و زندگی برای او دشوار بود».
«برادرم به‌شدت درگیر مبارزه با افسردگی بود. دلم شکست که این همه مدت از او غافل بودم و متوجه نشده بودم».
کارشناسان مدت‌هاست نسبت به خطر در جوامعی که بیش از اندازه بر موفقیت‌های فردی به ویژه از جنبه‌های مادی و موقعیت اجتماعی تأکید می‌کنند، هشدار می‌دهند.
سونگ نانگ یانگ رئیس کالج دانشگاهی پرستاری چونگ آنگ می‌گوید: «فراتر از میزان بالای خودکشی در کره جنوبی داستان غم‌انگیز جامعه‌ای با سیستم رفاهی ضعیف و بسیار موفقیت‌محور است که این موفقیت بیشتر اوقات به معنای میزان ثروتی است که فرد دارد».
«با تضعیف پیوند‌های میان اعضای خانواده و همسایگان به‌نظر می‌رسد هر فرد به تنهایی باید در این کارزار برای موفقیت بجنگد و از پس آن برآید».
«بیایید با هم حرف بزنیم»
فرهنگ کم‌کم دگرگون می‌شود اما هنوز راه درازی در پیش است.
یوان سو کیم، مدیر لایف‌لاین، مؤسسه خیریه‌ای که خدمات مشاوره ۲۴ساعته برای پیشگیری از خودکشی ارائه می‌دهد، می‌گوید: «کره‌ای‌ها به پیشرفت در جامعه‌ای به‌شدت رقابت‌‌مدار عادت کرده‌اند و کره کشوری نیست که افراد در آن بتوانند به‌راحتی احساسات خود را بیان کنند».
«مردم نیاز به فضای بیشتری برای بیان و مطرح کردن آزادانه و امن مشکلات و درگیری‌های خود دارند. ما باید به مردم یادآوری کنیم که روش‌های گوناگونی برای پیشرفت و موفقیت وجود دارد و این موضوع باید پذیرفته شود.»
منبع تصویر، Jang Jun-ha
جانگ می‌گوید که او و برادرش ویژگی‌های مشترک زیادی مانند حساس بودن به دنیای بیرون داشتند
یانگ اکنون به عنوان روان‌شناس بالینی در مرکز بهداشت روانی سئول کار می‌کند و به خانواده‌هایی که خودکشی در آنها اتفاق افتاده است یا افرادی که فکر خودکشی دارند یاری می‌رساند. او گروه‌های حمایتی هم برای خانواده‌هایی که فردی را بر اثر خودکشی از دست داده‌اند به راه انداخته است.
«شغل من مشکل است. افراد خانواده به‌طور معمول اولین افرادی هستند که با پیکر فردی که خودکشی کرده است مواجه می‌شوند. این تصویر در ذهن آنها به‌‌دقت حک می‌شود و آنچه اتفاق افتاده است را با تمام ریزه‌کاری‌ها به‌خاطر می‌سپارند و بازگو می‌کنند».
یانگ از پیامد‌ها و هزینه‌های عاطفی این گفتگوها بر خود به‌خوبی آگاه است.
«اما مشکلات این حرفه ارزشش را دارد وقتی می‌بینم که حال آنها بهتر می‌شود».
او در خانواده خودش هم حس می‌کند که احساس درک و پذیرش و همدلی به‌وجود آمده است.
یانگ می‌گوید برادرش یادداشتی از خود به‌جا گذاشته است و در آن ازمادر و پدرشان و خود او خواسته او را ببخشند که آنها را ترک می‌کند.
وقتی خانواده تابستان سال گذشته بر سر مزار برادر کوچکتر رفتند، یانگ گفت: «برادر جان! نگران ما نباش، حال همهٔ ما خوب است، هوای همدیگر را داریم. دلواپس ما نباش. به‌زودی دوباره به دیدارت می‌آییم».
بیشتر بخوانید:
- سرین ها
- بی‌بی‌سی جهان
منبع تصویر، Jang Jun-ha
جانگ جون ها (نفر دوم از سمت راست) و خانواده‌اش تابستان گذشته از سنگ گور برادرش دیدن کردند
«سه سال پیش وقتی پیکر بی‌جان برادر کوچکترم را یافتیم نیمه بهار بود اما در قلب من زمستان سهمگینی شروع شد».
از گفته‌های برادر بزرگتر در سوگ برادر کوچکتر.
یانگ یون ها مرگ برادر کوچکترش را نمی‌تواند باور کند چرا که او فقط ۳۵ سال داشت.
یانگ پس از آنکه چند روز تماس‌هایش بی‌جواب مانده بود و نتوانسته بود برادرش را پیدا کند با پلیس تماس گرفت.
وقتی توانستند در خانه برادر را باز کنند یانگ دید برادرش یون‌آن بی‌جان بر تخت افتاده است.
یانگ می‌گوید: «در آن زمان من دوره‌‌ای را در مرکز پیشگیری از خودکشی می‌گذراندم تا بتوانم در این زمینه تدریس کنم».
«من به مدارس مختلف می‌رفتم تا برای بچه‌های مدرسه درباره نشانه‌های افرادی که ممکن است دست به خودکشی بزنند صحبت کنم و راه‌های پیشگیری و کمک به چنین افرادی را به آنها یاد بدهم. من تلاش می‌کردم جان انسان‌های دیگر را نجات بدهم و فکرش را هم نمی‌کردم که برادرم خودش را بکشد».
هنوز برای یانگ ۴۵ ساله سخت است که به‌راحتی درباره آنچه بر اثر چنین اتفاق حساسی در جامعه کره‌جنوبی بر سر خانواده‌اش آمده است حرف بزند. او تلاش می‌کند با نقل تجربه شخصی‌اش در این ماجرا به افزایش آگاهی عمومی در این زمینه کمک کند.
بالاترین میزان خودکشی در میان کشور‌های توسعه‌یافته
کره جنوبی به کی‌پاپ (موسیقی پاپ کُره‌ای) و شرکت‌های بزرگ جهانی مانند سامسونگ مشهور است اما در داخل این کشور موفق روزانه ۳۶ نفر خودکشی می‌کنند.
کره جنوبی در میان ۳۸ عضو ثروتمند سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) بالاترین میزان خودکشی را دارد.
اداره آمار کره جنوبی اعلام کرده است که در سال ۲۰۲۱ در این کشور ۱۳٬۳۵۲ نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست داده‌اند. خودکشی یکی از مهم‌ترین دلایل مرگ افراد ۱۰ تا ۳۹ ساله در کره جنوبی است. بیش از دو مورد از هر پنج مورد مرگ در نوجوانان (۴۳٬۷٪) به دلیل خودکشی است. این میزان در سنین حدود ۲۰ سال به ۵۶٬۸٪ و در میان افراد حدود ۳۰ سال به میزان ۴۰٬۶٪ می‌رسد.
برادر یانگ از نسلی بود که سخت تلاش می‌کرد حریف زندگی بشود و ادامه دهد.
در کره‌جنوبی میزان مرگ بر اثر خودکشی ۲۳٬۶ از هر ۱۰۰٬۰۰۰ نفر است که دو برابر میزان متوسط ۱۱٬۱ مرگ در هر صد‌هزار نفر کشور‌های عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی است.
دولت به تازگی برنامه پنج‌ساله‌ای برای پیشگیری از خودکشی ارائه داده است و هدف این برنامه کاهش میزان خودکشی در این کشور تا ٪۳۰ است.
هدف کاهش سی‌درصدی میزان قابل‌ملاحظه‌ای است چون اگر دولت در این برنامه موفق شود این کشور دیگر "بالاترین میزان خودکشی را در میان کشور‌های عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی نخواهد داشت".
آیا این ارقام ترفند رسانه‌ای و تبلیغاتی است یا قرار است به مسائل عمیق‌تری هم ورای این ارقام پرداخته شود؟
جامعه تحت فشار
میزان بالای خودکشی در کره‌جنوبی دلایل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی دارد.
این کشور پس از تفکیک به دو قسمت شمالی و جنوبی در پایان جنگ کره در سال ۱۹۵۳ تبدیل به یکی از قدرت‌های بزرگ اقتصادی جهان شد اما این رشد سریع اقتصادی ملازم با گسترش خدمات اجتماعی نبود و در‌عوض باعث ایجاد نابرابری بیشتر در جامعه شد.
منبع تصویر، News1
حفاظ امنیتی در امتداد پل ماپو بر روی رودخانه هان در سئول نصب شده است تا مانع از مرگ مردم شود
چنین شرایطی جامعه‌ای با سطوح بالایی از رقابت و موفقیت ایجاد کرده است که در نتیجه باعث می‌شود شهروندان بسیاری دچار مشکلات روانی شوند.
پس از مرگ برادرش بود که یانگ فهمید او در ۱۰ سال گذشته هر هفته نزد مشاور درمانی می‌رفته است.
یانگ می‌گوید: «برادرم در رشته تئوری فیلم تحصیل کرده بود و می‌خواست برای ادامه تحصیل به خارج از کشور برود. مثل بسیاری از خانواده‌های دیگر کره‌ای او هم تحت فشار خانواده برای پیشرفت و موفقیت بود اما امکانات مالی محدود و زندگی برای او دشوار بود».
«برادرم به‌شدت درگیر مبارزه با افسردگی بود. دلم شکست که این همه مدت از او غافل بودم و متوجه نشده بودم».
کارشناسان مدت‌هاست نسبت به خطر در جوامعی که بیش از اندازه بر موفقیت‌های فردی به ویژه از جنبه‌های مادی و موقعیت اجتماعی تأکید می‌کنند، هشدار می‌دهند.
سونگ نانگ یانگ رئیس کالج دانشگاهی پرستاری چونگ آنگ می‌گوید: «فراتر از میزان بالای خودکشی در کره جنوبی داستان غم‌انگیز جامعه‌ای با سیستم رفاهی ضعیف و بسیار موفقیت‌محور است که این موفقیت بیشتر اوقات به معنای میزان ثروتی است که فرد دارد».
«با تضعیف پیوند‌های میان اعضای خانواده و همسایگان به‌نظر می‌رسد هر فرد به تنهایی باید در این کارزار برای موفقیت بجنگد و از پس آن برآید».
«بیایید با هم حرف بزنیم»
فرهنگ کم‌کم دگرگون می‌شود اما هنوز راه درازی در پیش است.
یوان سو کیم، مدیر لایف‌لاین، مؤسسه خیریه‌ای که خدمات مشاوره ۲۴ساعته برای پیشگیری از خودکشی ارائه می‌دهد، می‌گوید: «کره‌ای‌ها به پیشرفت در جامعه‌ای به‌شدت رقابت‌‌مدار عادت کرده‌اند و کره کشوری نیست که افراد در آن بتوانند به‌راحتی احساسات خود را بیان کنند».
«مردم نیاز به فضای بیشتری برای بیان و مطرح کردن آزادانه و امن مشکلات و درگیری‌های خود دارند. ما باید به مردم یادآوری کنیم که روش‌های گوناگونی برای پیشرفت و موفقیت وجود دارد و این موضوع باید پذیرفته شود.»
منبع تصویر، Jang Jun-ha
جانگ می‌گوید که او و برادرش ویژگی‌های مشترک زیادی مانند حساس بودن به دنیای بیرون داشتند
یانگ اکنون به عنوان روان‌شناس بالینی در مرکز بهداشت روانی سئول کار می‌کند و به خانواده‌هایی که خودکشی در آنها اتفاق افتاده است یا افرادی که فکر خودکشی دارند یاری می‌رساند. او گروه‌های حمایتی هم برای خانواده‌هایی که فردی را بر اثر خودکشی از دست داده‌اند به راه انداخته است.
«شغل من مشکل است. افراد خانواده به‌طور معمول اولین افرادی هستند که با پیکر فردی که خودکشی کرده است مواجه می‌شوند. این تصویر در ذهن آنها به‌‌دقت حک می‌شود و آنچه اتفاق افتاده است را با تمام ریزه‌کاری‌ها به‌خاطر می‌سپارند و بازگو می‌کنند».
یانگ از پیامد‌ها و هزینه‌های عاطفی این گفتگوها بر خود به‌خوبی آگاه است.
«اما مشکلات این حرفه ارزشش را دارد وقتی می‌بینم که حال آنها بهتر می‌شود».
او در خانواده خودش هم حس می‌کند که احساس درک و پذیرش و همدلی به‌وجود آمده است.
یانگ می‌گوید برادرش یادداشتی از خود به‌جا گذاشته است و در آن ازمادر و پدرشان و خود او خواسته او را ببخشند که آنها را ترک می‌کند.
وقتی خانواده تابستان سال گذشته بر سر مزار برادر کوچکتر رفتند، یانگ گفت: «برادر جان! نگران ما نباش، حال همهٔ ما خوب است، هوای همدیگر را داریم. دلواپس ما نباش. به‌زودی دوباره به دیدارت می‌آییم».
بیشتر بخوانید:
منبع خبر: بی بی سی فارسی 
اخبار مرتبط: «در‌حالی که به فکر نجات جان دیگران بودم برادرم را بر اثر خودکشی از دست دادم»
