دوباره برگشتیم به مبارزه‌ی قهرآمیز، کورش عرفانی - Gooya News

(نگارنده مبارزه‌ی مسالمت آمیز را دوست دارد اما حقیقت را بیشتر دوست دارد.)

جوامع در مسیر تاریخ تحولات خود به یپچ‌های تندی می‌رسند که در نبود هدایتگری مناسب می‌توانند آنها را به سمت دره‌های ناپدیدشدن از نقشه‌ی جهان سقوط دهند. خرد جمعی باید در این مواقع به کار افتد تا از پیچ تند عبور کرد و بقای تاریخی خویش را تامین.
پدران فلسفه و سیاست در یونان باستان همچون افلاتون و ارسطو به مردم می‌آموختند که سیاست همانا به کارگیری عقل است برای تامین خوشبختی همگان. ما اینک از این تصور مطلوب آنها از سیاست فاصله‌ی بسیار داریم؛ به ویژه در کشورهایی مانند ایران که این عرصه با خدعه و دروغ پردازی و غارت و کشتار عجین شده است.
اینک اگر عقلی در کار باشد نزد مردمان است نه نزد حاکمان و در صورتی که این بی عقلی از بالا با نبود اِعمال عقل از پایین گره بخورد، کار جامعه تمام شده قلمداد می‌شود.
در حال حاضر در ایران، حکومت ضد مردم است و مردم، بی اعتناء به عملکرد حکومت؛ این ترکیب جهنمی کشور ما را در جهانی که در حال تدارک ورود به دوره‌ای پرچالش است بی یار و یاور می‌گذارد و امید به آینده‌ی آن را به نزدیک صفر تقلیل می‌دهد.