اهدای جوایز هنری غدیر به چهار هنرمند در میان خاطرات از پیش آماده نشده دوستان!

هشتمین دوره جایزه هنری "غدیر" امشب در پردیس تئاتر تهران برگزار شد. جوایز این دوره به چهار هنرمند شناخته شده اهدا شد.

به گزارش ایسنا، هشتمین جایزه هنری غدیر شامگاه روز یکشنبه(۱۸ تیر) برگزار شد. این مراسم که با تجلیل از چهار چهره فرهنگی و هنری همراه بود با حضور جمعی از مسئولان و هنرمندان برگزار شد.

در هفت دوره گذشته این مراسم از داوود میرباقری سازنده سریال امام علی(ع)، فرهاد فخرالدینی موسیقیدان و رهبر ارکستر، محمد معتمدی خواننده، سیدمهدی شجاعی محقق و نویسنده، صدیق تعریف خواننده موسیقی سنتی، حمید عجمی خوشنویس و مبدع خط معلی، داریوش ارجمند ایفاگر نقش مالک اشتر در سریال امام علی(ع)، عبدالله اسکندری طراح و چهره‌پرداز، محمد اصفهانی آهنگساز و خواننده و غلامرضا سازگار شاعر و مداح تقدیر شده بود.

هشتمین دوره جایزه هنری غدیر که در پردیس تئاتر تهران برگزار شد نیز با تجلیل و تقدیر از هنرمندانی که در حوزه زنده نگه‌داشتن عنوان غدیر و ترویج نگاه و سیره امیرالمومنین علی(ع) شاخص بودند، همراه شد.

تقدیر از هنرمندان در چهار حوزه سینما، هنرهای تجسمی، موسیقی و ادبیات صورت گرفت. جوایز این دوره در حوزه سینما به محمدرضا شریفی‌نیا بازیگر، در حوزه هنرهای تجسمی به عبدالحمید قدیریان نقاش، در حوزه ادبیات به علی‌محمد مودب شاعر و نویسنده و در حوزه موسیقی به محسن نفر آهنگساز، پژوهشگر و نوازنده اهدا شد.

مراسم اهدای جایزه غدیر با سخنرانی مجری برنامه و نمایش کلیپی کوتاه که از هفت دوره پیشین مراسم اهدای جایزه غدیر ساخته شده بود، آغاز شد.

سپس معاون هنری سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران امیرحسین سمیعی حاضر شد و ضمن تبریک میلاد امام موسی کاظم(ع) و عید غدیر به حضار خوش‌آمد گفت.

او اظهار کرد:  جایزه هنری غدیر بهانه و قدمی کوچک برای تجلیل از هنرمندان شریفی است که عمر باارزش خود را صرف تولید یک جریان هنری کردند که نه تنها برای نسل‌های بعد باقی خواهد ماند که صیانت جامعه را به عهده دارد.

سید وحید سمنانی شاعر نیز در ادامه مراسم روی سن حاضر شد و شعری را تقدیم به خدا کرد و خواند.

«برای من که پرم از قفس پری بفرست
برای من که پرم از قفس پری بفرست
اگر نه یک دو نفس بال باوری بفرست
 
برای مشق جنون شهر جای محدودی‌ست
برایم از ورق دشت دفتری بفرست

دو بغض چشم مرا میزبان باران کن 
تر است دامن من دیده‌ تری بفرست
 
تو تا عزیز منی راه و چاه هر دو یکی‌ست 
چقدر منتظرم نابرادری بفرست
 
به رسم معجزه عیسی به مریمت دادی 
مرا به معجزه ای دوست مادری بفرست

خیال خانه‌ام از نور و پنجره خالی‌ست
میان بسته دیوارها دری بفرست

دلم گرفته از این آسمان بی‌پیغام 
دلم گرفته از این آسمان بی پیغام
دلم گرفته برام کبوتری بفرست»

پس از آن گروه موسیقی هور نیز در این مراسم حاضر شدند.

آنان با سازهایی از جمله دف، تنبک، ویولن، کمانچه، نی، تار و سنتور قطعاتی را که متن شعرش در وصف حضرت علی (ع) خوانده شد، نواختند.

سپس مجری برنامه از محمد معتمدی که در این جمع حضور داشت درخواست کرد که بدون برنامه قبلی با حضور در روی سن چند بیت سعدی بخواند. او روی سن حاضر شد و با اشاره به جمعی از هنرمندانی که در مراسم حاضر شدند، گفت: آنانی که اهل موسیقی هستند می‌دانند که اگر در مقابل محسن نفر چیزی را ارایه کنند دست و پایشان می‌لرزد.

او در ادامه بیتی از سعدی را خواند.

از محمد معتمدی پیش‌تر در یکی از جوایز هنری غدیر تقدیر شده بود.

پس از حضور محمد معتمدی روی سن کلیپی برای تقدیر از محسن نفر که قرار بود در بخش موسیقی از او تقدیر شود، پخش شد.

در کلیپ تهیه شده بخشی از فعالیت‌ها و مصاحبه‌های محسن نفر از سال‌های گذشته تاکنون پخش شد.

در ادامه از دوستان محسن نفر، محمد میرزمانی که خود آهنگ‌ساز است، خواسته شد تا دقایقی را درباره محسن نفر صحبت کند. او گفت: این ایام خجسته را تبریک عرض می‌کنم. این شب به یادماندنی را هم تبریک می‌گویم. برای من شبی به یاد ماندنی خواهد بود. من در حدی نیستم که درباره استاد محسن نفر صحبت کنم. شاید اگر از پیش گفته شده بود هم مطالبی را آماده می‌کردم. اما آن چیزی که در ذهن دارم را منتقل می‌کنم. اوایل دهه ۵٠ هنرستان عالی موسیقی درس می‌خواندم. استاد نفر را می‌دیدم، آن موقع نمی‌شناختم‌شان اما به هر حال می‌دیدم نوجوانی با علاقه روی نیمکت ها می‌نشست و سازش را کار می‌کرد. ایشان کوشش کردند و آثار به یاد ماندنی از ایشان به جا مانده است. در دانشکده صدا و سیما و هنرستان موسیقی صدا و سیما هم خدمتشان بودم. اگر بخواهم بی‌ریا صحبت کنم، استاد نفر شخصیت والامقامی هستند که چیزهای بسیاری از ایشان یاد گرفتم. زمانی که از هنرجویان آزمون می‌گرفتیم شاهد بودم که با چه حساسیتی در گزینش هنرجوها دقت می‌کنند، در دانشکده صدا و سیما هم شاهد بودم که ایشان در جهت اعتلای هنر کوشش کردند. شخصیت‌هایی مثل استاد نفر کم و نمونه هستند. جدا آقای نفر خیلی زحمت کشیدند. ایشان در شرایطی که به برخی از هنرمندان توجه می‌شد که به موسیقی علمی و تخصص موسیقی مسلط نبودند استاد نفر بدون هیچ حمایتی کار خود را انجام داد و شاهد هستیم که در بالاترین جایگاه هنری کشور قرار دارند. اخیرا آلبوم ردیف موسیقی ایرانی از ایشان منتشر شد که به او برای انتشار این آلبوم تبریک می‌گویم. مطمئن هستم که ایشان در آینده حرف‌هایی برای زدن خواهند داشت و منتظر آثار جدید ایشان خواهیم بود.

پس از آن مجری برنامه اعلام کرد که از پیش قرار شده است کسانی که دوستان و دوستان‌قدیمی تقدیرشدگان هستند بدون هماهنگی قبلی روی سن دعوت شوند تا سخنرانی کنند.

مجری برنامه در ادامه به اهدای دومین جایزه به عبدالحمید قدیریان اشاره کرد و ویدیو کلیپی هم درباره او و بخش‌هایی از مصاحبه‌های تصویری او پخش شد.

پس از آن مجری برنامه از مجید شاه‌حسینی که ریاست فرهنگستان هنر را بر عهده کرد دعوت کرد تا درباره عبدالحمید قدیریان صحبت کند. او گفت: بسیار مسرورم که قرار است درباره دوست قدیمی خودم و استاد نمونه صحبت کنم. کمتر کسی را می توانم به عنوان معلم ساده هنری به یاد بیاورم که در رشته های هنری مخلص و چیره‌دست بوده باشد. از طراحی صحنه و لباس و گریم و... تا دیگر آثاری که او از خود به جا گذاشته است. این آثار همه به همت استادی ارجمند برگزار شد.

او ادامه داد: احساس من درباره عبدالحمید قدیریان این است که انرژی معنوی ایشان تمام نمی‌شود و همیشه به نیروی اتصال ایشان غبطه خوردم. او آفرینش هنری خود را با محضریت می‌آفریند. در روزگاری که برخی هنرمندان ما فی ضمیر خود را پنهان می‌کنند قدیریان با نمایشگاه‌های بزرگی مثل "طور خدا نور حسین است و بس "ما را به استقبال این روزها برده است. بار دیگر به ایشان تبریک می‌گویم و به فرهنگستان هنر هم تبریک می‌گویم که ایشان به عنوان عضو پیوسته آن حضور داشتند.

پس از صحبت‌های مجید شاه‌حسینی کلیپی هم از علی محمد مودب و شعرخوانی او پخش شد و با دعوت مجری برنامه مصطفی محدثی خراسانی که خود نیز شاعر است به عنوان یکی از نزدیکان او برای سخنرانی دعوت شد. سومین جایزه غدیر بنا بود که به علی محمد مودب اهدا شود.

او صحبت های خود را با شعر زیر آغاز کرد:

«به دریاهای بی‌پایان برگردان صدف‌ها را
به ماهی‌ها به شهر آب برگردان صدف‌ها را

 
بگو چیزی که پنهان آرزو دارید باید شد 
بگو ساحل تهیدست است مروارید شد»

 
او گفت: این شعر از استاد معلم بوده است و ادامه داد: این دو بیت از استاد معلم را خواندم  چرا که یاد خاطره‌ای از علی‌محمد مودب افتادم. حدود ١٧ سال پیش در مجله شعر تصمیم گرفتیم مصاحبه‌ای در مجله شعر با استاد معلم صورت دهیم که ایشان و صحبت‌هایشان را به نوعی برای جوان‌ها ساده کنیم. گفتند کسی را دارید که بتواند با زبان آقای معلم صحبت کند و او را بفهمد؟ 
پس از مطرح شدن این سوال قرار شد علی محمد مودب برای مصاحبه با او برود. او در نهایت خدمت آقای معلم رفت و مصاحبه انجام‌شده به یکی از بهترین مصاحبه‌های استاد معلم تبدیل شد جالب اینجا بود که تعبیر استاد معلم از آقای مودب این بود که او از «خراسانی‌های گمشده» است.

محدثی ادامه داد: اولین حضور مودب در جمع شاعران مشهد تمام و کمال بود. او از همان اول پیری بود که گرد او جوانان حلقه می زدند و هادی و حامی آنها شد. سیری که ایشان در سیر و سلوک شعری، تحصیلات و زندگی شخصی خود طی کرد، کمک کرد به اینکه او شخصیتی ژرف داشته باشد. جدای از مرتبه شعری او در حوزه تفکر و اندیشه و به خصوص فلسفه هنر و ادبیات انقلاب امیدواریم جای بسیاری از عزیزان مثل استاد معلم و در آینده استاد میرشکاک و حتی شهید آوینی را پر کند. برای ایشان آرزوی توفیق دارم.

در ادامه ویدیو کلیپی از محمدرضا شریفی‌نیا پخش شد. او چهارمین نفری است که قرار است جایزه غدیر را دریافت کند.
کارگردان و نویسنده خیرالله تقیانی قرار شد درباره محمدرضا شریفی‌نیا صحبت کند. 

او گفت: حکایت صحبت من کنار اساتید، حکایت پیش توپچی ترقه در کردن است. من افتخار همکاری با آقا رضا را طی مدت اخیر داشتم و به من گفته شده بود که در کسب تجربه سعی کن یک واحد با آقا رضا بگذرانی. در فیلم سینمایی آخرم به رسم ادب از ایشان دعوت کردم و به بهانه‌هایی سعی می‌کردم از ایشان کسب تجربه کنم و یاد بگیرم. ایشان معلمانه به من آموختند. به جرات می‌توانم بگویم از معدود هنرمندانی هستند که تاریخ شفاهی تاریخ سینما و تئاتر بعد از انقلاب ما هستند و من این فرصت را داشتم که از ایشان بیاموزم.

در ادامه با حضور شاه‌حسینی ریاست فرهنگستان هنر، میرزمانی آهنگساز و مدیر سابق مرکز موسیقی صدا و سیما، محدثی خراسانی شاعر، محمدسعید شیریفیان  مدیرعامل سابق خانه موسیقی ایران و فریبا کوثری و باقری ریاست سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران و محمد معتمدی دعوت شد، تا جوایز غدیر را به چهار هنرمند معرفی شده اهدا کنند.

در ابتدا از محسن نفر به روی سن دعوت شد. او با حضور روی سن و بعد از دریافت جایزه غدیر ضمن خوشامدگویی به مشتاقان هنر، اظهار کرد: به سهم خودم از دوستان که این بنده را لایق دیدند و در حق من محبت کردند، تشکر می‌کنم. من واقعا یکه خوردم و غافلگیر شدم چرا که لایق‌تر از من کسان دیگری را در نظر داشتم. همانطور که هنر نزد ایرانیان است و بس، امیدوارم همواره چراغ هنر روشن باشد و همواره بدرخشد و هنرمندان در نزد مردمان ما عزیز دانسته شوند. 

دومین جایزه غدیر به عبدالحمید قدیریان تقدیم شد.

او دقایقی کوتاه را صحبت و اظهار کرد: تشکر می‌کنم از اساتیدی که زحمت کشیدند و در چنین فضایی تلاش می‌کنند که هنر را ارج بدارند. من آینده را بسیار پرنور می‌بینم به خصوص برای هنر و هنرمندان؛ چرا که در مسیری قدم برمی‌داریم که به عنوان فضایی مهم می‌تواند فضای پیش رو را روشن کند. هنرمندان خود را آماده کنند که برای اعتلای فرهنگ و هنر این مملکت وارد میدان شوند و این فضا را ارتقا دهند چون اهداف بزرگی در پیش است. امیدوارم همه ما در این اهداف بزرگ قدمی برداریم که خدا راضی باشد.

برای اهدا دو جایزه دیگر از خیرالله تقیانی هم به روی سن دعوت شد و سومین جایزه به علی‌محمد مودب تقدیم شد.

او با حضور روی سن اظهار کرد: دو سه بیتی از پایان منظومه خطبه اصغر را می‌خوانم و در ادامه خواند:

«من کمم، آری تو بسیاری علی
لطف‌ها با بی‌کسان داری علی

تو نمازی، من گدایی در گذر
در قنوتت نامی از من هم ببر»

آخرین جایزه این دوره از مراسم هم به محمدرضا شریفی‌نیا اهدا شد.

محمدرضا شریفی‌نیا، با حضور روی سن جایزه خود را دریافت کرد و پس از خواندن این جمله «هر آن‌کس را که من باشم ورا هادی ورا رهبر. علی بعد از من او را مقتدا باشد»، گفت: حقیقتا من مقداری به این جلسه مشکوک بودم، چون تصورم این بود که هیچ‌وقت کسانی که در عرصه نمایش نقش منفی بازی کردند تشویق نمی‌کنند و در بسیاری مواقع به حساب هم نمی‌آورند. چون ما آدم‌ها را بر اساس نقش‌هایی که بازی می‌کنند می شناسیم، برای همین هم در تعزیه وقتی بازیگر نقش امام حسین(ع) با شمر درگیر می‌شود، شب چلو مرغ را به خانه بازیگر نقش امام حسین(ع) می‌دهند و از در خانه شمر که می‌گذرند سنگ هم به آن پرتاب می‌کنند.

او ادامه داد: تعجب کردم برای مراسم غدیر به خاطر نقش "ولید" که نقش منفی و کثیفی است از کسی تقدیر شود. یکبار جشنواره‌ای به نام چلچراغ بود که برای نقش متوکل عباسی برنده جایزه شدم. از داوران تقدیر کردم و گفتم چه جسارتی داشتید که برای این نقش به ما جایزه دادید، بعد فهمیدم به غیر از رای داوران، رای مردمی هم موثر بوده است. گفتم معمولا همه داوران جسارت این کار را ندارند چون معمولا به بازیگر جایزه نمی‌دهند بلکه به نقش جایزه می‌دهند. یعنی آن کسی که نقش امام حسین(ع) را بازی کرده است جایزه می‌گیرد و کسی که نقش منفی بازی کرده است اصلا به حساب نمی‌آید.

شریفی‌نیا ادامه داد: در یک جشنواره‌ای در کنار چند نفر از دوستان بازیگر انتخاب می‌کردیم، من گفتم آقای فلانی که فلان نقش منفی را بازی کرده بازی خوبی داشته است. کسی برافروخته شد و گفت یعنی چی این نقش بسیار بد و کثیفی بود. من گفتم این ارزشش چند برابر است که آدمی که خودش را آماده می‌کند برای اینکه خود را به نقش مخالف در مقابل شخص بزرگی مانند امام علی(ع) یا امام حسین(ع) تبدیل کند خود را خرد می‌کند، پس چرا به او توجه نمی‌کنیم؟

شریفی‌نیا گفت: در کلیپی که از من پخش شد دیدم تصویری را پخش کردند که نقشی مثبت بود.

او خندید و ادامه داد: گفتم ای داد بی‌داد! باز نقش مثبت به ما کمک کرد و جایزه گرفتیم.

این بازیگر گفت: من بسیار از آقای تقیانی هم تشکر می‌کنم. ایشان کارگردان سریال نجلا هستند که در خدمت ایشان بودم. به من گفتند خانم حاجیان به ایشان گفتند هر وقت می‌خواهی کار سینمایی کنی حتما با رضا کار کن. با این ادبیات ما را به یک کار وحشتناک داعشی که در سوریه هم اتفاق می‌افتاد کشاند و برد. گفتم من نه اهل سوریه و نه اهل بیابان و نه اهل سختی هستم. گفتم سوریه هم نمی‌آیم، به هیچ عنوان، می‌ترسم. گفتند نه چیزی نیست و ما شما را سوریه نمی‌بریم. کمی کار کردیم و گفتند این تن بمیره دو روز بیا سوریه. نهایتا ما یک ماه پیش جای شما خالی بالاخره رفتیم سوریه، روز اول ساعت پنج صبح با یک انفجار از خواب بیدار شدیم که باور کنید دو متر از جای خود پریدیم. گفتم آقا این صداها چیست که گفتند این‌ها با هم شوخی دارند. بعد از یک هفته که آنجا بودیم مقری که بودیم را به توپ بستند که دیگر فرار کردیم. همین روزهای گذشته در تلویزیون دیدم آنجا که بودیم را زدند، باز هم دو متر از جای خودمان پریدیم و گفتیم خوب شد که آن جا نبودیم. در هر حال از لطف ایشان ممنونم. ایشان کارگردان بسیار تیزبین و پرتلاشی هستند و بعد از مدت طولانی چشممان به چنین کارگردان پرتلاشی روشن شد.

ادامه دارد...