۱۴ ژوئیه جشن ملی فرانسویان و هراس از شعله ور شدن دوبارۀ شورش‌های خیابانی
و اما جشن ملی فرانسویان و تاریخچۀ آن: این جشن از ۱۸۸۰ هرسال در ۱۴ ژوئیه به یادبودِ فتح زندان باستیّ (باستیل) برگزار می‌شود. محاصره و فتح زندان باستیّ (باستیل) در ۱۴ ژوئیۀ ۱۷۸۹ در پاریس یکی از رویدادهایِ مهم انقلاب فرانسه بود. مورخان آن را نخستین مداخلۀ گستردۀ مردم در انقلاب و به طور کلی در حیاتِ سیاسیِ فرانسه می‌دانند.
هنگامی که شورشیانِ پاریس زندان باستیّ (باستیل) را در ۱۴ ژوئیۀ ۱۷۸۹ گشودند، شمار زندانیانِ آن ۷ تن بودند. از آن ۷ تن، دو تن را به سبب دیوانگی، چهار تن را به جُرم جعل اسکناس و یک تن را که نجیب‌زاده‌ای سرشناس بود به جرم زنایِ با محارم زندانی کرده بودند. آن ۷ تن را شورشیان آزاد کردند و سپس به ویران کردن زندان پرداختند.
پیش از آن تاریخ، شخصیت‌های معروفی مانند میشل دو مونتِنْی در اواخر قرن شانزدهم و وُلتر در اواسط قرن هیجدهم چندگاهی در باستیّ زندانی بودند. البته نزدیک به یک قرن طول کشید تا نمایندگان مجلس فرانسه ۱۴ ژوئیه را به عنوان جشن ملی فرانسویان تعیین و تصویب کنند. علت این تأخیر، ناپایداری نظام‌های سیاسی پس از انقلاب بود. با برقراری جمهوریِ سوم در سپتامبر ۱۸۷۰ فرانسه برای نخستین بار پس از انقلاب به ثباتِ سیاسی رسید. جمهوریِ سوم توانست تا ۱۹۴۰ یعنی ۷۰ سال دوام بیاورد.
در ۱۸۷۹کوشندگان آن جمهوری در جست و جویِ رویدادی نمادین در تاریخِ جدید فرانسه بودند تا بتوانند آن را مرجع جشن ملی فرانسویان قرار دهند. پس از بررسی چندین رویداد بزرگ، یکی از نمایندگان مجلس به نام «بَنژامَن راسپای» در لایحه‌ای به نمایندگان پیشنهاد کرد که ۱۴ ژوئیه ۱۷۸۹ را به عنوان مرجع جشن ملی فرانسویان تعیین و تصویب کنند.
گروهی از نمایندگان فتح باستیّ را در ۱۴ ژوئیۀ ۱۷۸۹ از آنجا که رویدادی خونین بود، به عنوان مرجع و نماد جشن ملی فرانسویان مناسب ندانستند. اما چون یک سال پس از فتح باستیّ یعنی در ۱۴ ژوئیۀ ۱۷۹۰ مردم و نمایندگانشان سالگردِ آن رویداد را زیر عنوانِ «جشنِ فدراسیون» گرامی داشته بودند، نمایندگانِ مجلس سرانجام دربارۀ آن توافق کردند.
و اما جشنِ فدراسیون چه بود؟ مجلس مؤسسانِ فرانسه در ۱۴ ژوئیۀ ۱۷۹۰ به مناسبتِ نخستین سالگردِ فتح باستیّ (باستیل) جشنی در میدان «شان دو مارسِ»پاریس برگزار کرد. در آن جشن لویی شانزدهم و نمایندگانِ ۸۳ دپارتمان یا شهرستان آن روز فرانسه شرکت داشتند.
لویی شانزدهم در فضایی سرشار از شادی که نشانۀ وحدتِ ملی بود در برابر ملت سوگند یاد کرد که در مقام پادشاه به قانون اساسی کشور وفادار خواهد ماند و مُجری قوانینی خواهد بود که مجلس ملی تصویب می‌کند. در آن روز بیش از ۴۰۰ هزار نفر در میدان «شان دو مارس» و اطراف آن سراسر روز از لویی شانزدهم با هَلهَله و شادی استقبال کردند. او در آن روز می‌توانست از محبوبیتش در میان مردم برای مقابله با انقلابیان استفاده کند، اما این کار را نکرد زیرا نمی‌خواست جنگ داخلی راه بیفتد.
در دومین جشن فدراسیون که دو سال بعد یعنی در ۱۴ ژوئیۀ ۱۷۹۲ برگزار شد، دولت فرانسه دیگر در وضعی نبود که بتواند مردم را بسیج کند و وحدتِ ملیِ فرانسویان را به نمایش بگذارد. در ۲۱ سپتامبر آن سال کنوانسیونِ ملیِ فرانسه نظام پادشاهی را لغو کرد و با آن، ثبات سیاسی از فرانسه رخت بربست.
انقلابیانکه پیش‌تر لویی شانزدهم را هنگام فرار دستگیر کرده بودند، در ۲۱ ژانویۀ ۱۷۹۳ در میدان کُنکورد پاریس که در آن زمان میدان انقلاب نام داشت، با گیوتین گردن زدند. در تاریخ‌ها از قول جلّاد او آمده است که شاه هنگامی که بر بالای سکو رفت، پیش از آنکه سرش را از تن جدا کنند گفت: ای مردم من بی‌گناه می‌میرم. آرزو می‌کنم خونم مایۀ خوشبختی شما فرانسویان باشد.
باری، لایحۀ پشنهادی بَنژامَن راسپای دربارۀ به رسمیت شناختن ۱۴ ژوئیه به عنوان جشن ملی فرانسویان در ژوئن سال ۱۸۸۰ به صورت قانون درآمد. آن لایحه را مجلس ملی فرانسه در ۸ ژوئن ۱۸۸۰ و مجلس سنای آن کشور در ۲۹ ژوئن آن سال تصویب کردند. از آن تاریخ تاکنون هر سال 14 ژوئیه را در فرانسه جشن گرفته‌اند.
در ۱۴ ژوئیه رئیس جمهوری فرانسه در خیابان شانزه لیزه از نیروهای نظامی کشور سان می‌بیند. مراسم رژه رفتنِ نظامیان که بیشتر وقت‌ها همراه با ساز و برگ نظامی انجام می‌گیرد، معمولاً از ساعت ۱۰ صبح پس از پرواز نمایشیِ جنگنده‌ها و دیگر هواپیماهایِ نیروی هوایی آغاز می‌شود. شباهنگام در پاریس و در بیشتر شهرهای بزرگ مراسم آتش‌بازی و نورافشانی برگزار می‌کنند. مردم فرانسه در بیشتر شهرها در سالن‌های عمومی مجالس باله و رقص‌های مردمی ترتیب می‌دهند. بالۀ آتش‌نشان‌ها که بسیار دیدنی است از معروف‌ترین باله‌های ۱۴ ژوئیه است. البته این مجالس را بیشتر وقت‌ها در شامگاه ۱۳ ژوئیه برگزار می‌کنند تا مردم بتوانند در ۱۴ ژوئیه که روز تعطیلی است استراحت کنند.
اما امسال برگزاری مراسم آتش‌بازی ممکن است فرصتی برای گروه‌های آشوبگر و حتی تبه‌کار فراهم کند تا با مواد آتش‌زا به پلیس، وسایل نقلیه و ساختمان‌های دولتی حمله کنند. البته آشوبگران و تبه‌کاران سال‌هاست از این فرصت برای آشوب و تبه‌کاری سود می‌جویند. چندی پیش ادارۀ کل گمرک فرانسه در یادداشتی نوشت که گروه‌های تبه‌کار چندین سال است از این مراسم حتی برای تسویه حساب با یکدیگر استفاده می‌کنند.
با این حال، سخنگوی دولت گفته است: ۱۴ ژوئیه روزی است که فرانسویان فرانسه را جشن می‌گیرند. بنابراین، از ترس چند هزار آشوبگر در شهرهای فرانسه مراسم چنین روزی را نباید تعطیل کرد.
شکی نیست که رژۀ نظامی در خیابان شانزه لیزه با افزایش هرچه بیشتر نیروهای امنیتی برگزار خواهد شد، اما فرمانداری پلیس پاریس اعلام کرده است که دربارۀ برگزاری مراسم آتش‌بازی در شهرهای فرانسه تصمیم نهایی را فرماندار هر شهری خواهد گرفت.
به نظر می‌رسد آشوبگران خود را برای این روز آماده می‌کنند. به گفتۀ الیزابت بوُرن، نخست وزیر فرانسه، پلیس و نیروهای امنیتی فعالیت‌های پیشگیرانۀ گسترده‌ای آغاز کرده‌اند. برای مثال، جمعه گذشته در نزدیکی شهر رِن پلیس ۲.۷ تُن مواد آتش‌بازی کشف و ضبط کرد.
تاکنون بسیاری از شهرداری‌ها برای آنکه بهانه‌ای به دست شورشگران و آشوبگران ندهند مراسم سنتی آتش‌بازی ۱۴ ژوئیه را لغو کرده‌اند. اما جریان راست افراطی در فرانسه برگزاری این مراسم را به شرط بسیج گستردۀ نیروهای پلیس ضروری می‌داند و معتقد است که نباید در هیچ شرایطی از نمادهای ملی فرانسه چشم‌پوشی کرد.
دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید
آبونه شویداخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید
منبع خبر: آر اف آی 
اخبار مرتبط: ۱۴ ژوئیه جشن ملی فرانسویان و هراس از شعله ور شدن دوبارۀ شورش‌های خیابانی
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
