خاطرات یک «زندان» در فراق فریماه فرجامی/ بر «تورو» چه گذشت؟

خبرگزاری مهر -گروه هنر-آروین موذن‌زاده؛ ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با سپری کردن بیش از ۴ دهه پا به قرنی تازه گذاشت؛ در این عمر سپری شده ۴۴ ساله، آثار مختلفی با موضوعاتی متنوع از دفاع مقدسی، دینی، کمدی، اجتماعی و … تولید و در سالن‌های تئاتر به صحنه رفتند. برخی از این آثار بسیار جریان ساز بودند و برخی آثار خاطره‌انگیز و پرمخاطب.

شاید خالی از لطف نباشد مروری داشته باشیم بر آثاری که طی دهه‌های ۶۰، ۷۰، ۸۰ و ۹۰ تولید و اجرا شدند، روندی که این آثار برای تمرین و تولید طی کردند، گروهی که در تولید و اجرای اثر حضور داشتند و دیدن تصاویر این اجراها اعم از عکس یا فیلم.

از این رو در گروه هنر تصمیم بر این شد که از آغاز سال ۱۴۰۰ با جمع‌آوری اطلاعات مختلف اجراهای ۴ دهه گذشته، مروری‌بر تولیدات تئاتر ایران در این بازه زمانی داشته باشیم که این گزارش‌ها تا نیمه سال ۱۴۰۱ ادامه یافت و بعد از وقفه‌ای چند ماهه قرار بر این است که از ابتدای سال ۱۴۰۲ این روند مجدداً ادامه پیدا کند.

از این رو در پنجاه و ششمین گام از مرور «چهار دهه خاطرات صحنه» سراغ نمایش «آن شب که تورو زندانی بود» نوشته جروم لارنس و رابرت ادوین لی به کارگردانی مجید جعفری رفته‌ایم.

مجید جعفری هنرمند شناخته شده‌ای در تئاتر است. او از نخستین مدیران تئاتر بعد از انقلاب محسوب می‌شود و به مدتی طولانی و از سال ۶۴ تا ۷۷ ریاست مجموعه تئاتر شهر را برعهده داشت. این نویسنده، بازیگر و کارگردان باسابقه شیرازی دارای لیسانس بازیگری و کارگردانی از دانشگاه تهران و دوره فوق‌لیسانس از دانشگاه فارابی است و نشان مدرک درجه یک هنری هم دارد.

جعفری از سال ۱۳۵۸ رئیس اداره برنامه‌های تئاتر بود و پیش از کوچش به تئاتر آزاد (کمدی‌های شبانه) در تماشاخانه طهرانِ سینما قیام و تئاتر بولوار آثار بسیاری از جمله «کریولانوس»، «الکترا»، «پرومته در زنجیر»، «آنتیگونه»، «هملت»، «خاطره دو دوشنبه»، «خسیس»، «صعود مقاومت‌پذیر آرتورو اوئی»، «عنکبوت»، «تراژدی کسری»، «بیا تا گل برافشانیم»، «شبی که تورو زندانی بود»، «اگر غم لشکر انگیزد»، «الموت» و … را روی صحنه برده بود.

مجید جعفری، فریماه فرجامی و خسرو شکیبایی در نمایش «تراژدی کسری»