تجربه ۲۰ سال نوازندگی برای علیرضا قربانی/ «هنرمند مردمی» کیست؟

به گزارش خبرنگار مهر، زکریا یوسفی نوازنده سازهای کوبه‌ای که از سال ۱۳۸۱ با علیرضا قربانی همکاری می‌کند و این روزها همراه با او در کاخ سعدآباد اجرا دارد، درباره همکاری خود با این خواننده گفت: ۲۰ سال است که در کنار علیرضا قربانی هستم و با تمام آهنگسازانی که با او همکاری کرده‌اند نیز همکاری داشته و در اکثر کنسرت‌های داخلی و خارجی در کنارش بوده‌ام. همکاری این سال‌ها با علیرضا قربانی همیشه برای من افتخار بوده است و چه از نظر اخلاقی و چه از نظر هنری از او آموخته‌ام.

این هنرمند درباره بازگشت به صحنه پس از کرونا عنوان کرد: خوشبختانه پس از وقفه‌ای چهار ساله، این روزها توانسته‌ایم در خدمت علاقه‌مندان و مردم تهران باشیم، البته پیش از تهران نیز در شهرستان‌ها حضور داشتیم که با استقبال خیلی خوبی مواجه شد.

این نوازنده کنسرت در شهرستان‌ها را بسیار جذاب ارزیابی کرده و گفت: در شهرستان‌ها نسبت به تهران کنسرت‌های کمتری برگزار می‌شود و به‌نوعی ترافیک کنسرتی وجود ندارد، همین مساله باعث می‌شود مردم با شور و اشتیاق بیشتری حاضر شوند و انرژی بسیاری به ما منتقل کنند تا بدون خستگی و با تمام وجودمان برنامه را پیش ببریم.

یوسفی درباره سال‌های فعالیت علیرضا قربانی و آثاری که خلق کرده است، تصریح کرد: علیرضا قربانی در طول سال‌های فعالیتش، در همکاری با آهنگسازان مختلف، توانسته است آثاری را خلق کند که علاوه‌بر تکنیکی بودن، مورد علاقه مردم نیز باشد.

وی بیان کرد: گاهی آثار ارائه‌شده توسط خوانندگان آنقدر به سمت فنی بودن می‌رود که مخاطبان از آن فاصله می‌گیرند همچنین خلاف این موضوع نیز صادق است یعنی اثر منتشرشده آنقدر عامیانه می‌شود که برخی ابعاد فنی را از دست می‌دهد، پس باید به همه جنبه‌ها توجه کرد. قربانی هم آثار مردم‌پسندی را خلق کرده است و هم به فضای ملودی‌ها، تنظیم، ارکستراسیون و دیگر جنبه‌ها توجه می‌کند، او اصولاً بهترین تیم را از نظر فنی کنار خود داشته و با نوازندگان درجه یک همکاری کرده است.

این نوازنده سازهای کوبه‌ای با اشاره به سابقه طولانی همکاری‌اش با علیرضا قربانی گفت: نزدیک به ۲۰ سال است که با علیرضا قربانی همکاری می‌کنم و دیده‌ام که با چه سخت‌کوشی و کسب تجربه‌ای نزد نسل قبل و بزرگان موسیقی کلاسیک ایرانی همچون استاد علی تجویدی، استاد فرهاد فخرالدینی، دکتر حسین عمومی و… تلمذ کرده و موسیقی را آموخته است، او بدون هیچ حامی و با سخت‌کوشی و پشتکار و با اتاق فکر درست و مشورت با تیم فنی توانسته است پیشرفت کند.

وی افزود: قربانی برای پیشرفت در دنیای موسیقی به همه جنبه‌ها دقت می‌کند؛ همیشه در تلاش بوده است که نوازندگان و گروه‌شان به بهترین شیوه ممکن پیش روند، دیده شوند، کارشان عرضه شود و با آهنگساز رابطه خوبی برقرار کنند. این خواننده همچنین احترام بسیار زیادی برای مخاطب قائل است مثل در نظر گرفتن لوکیشن خوب و برگزاری کنسرت در شهرستان‌های مختلف. تا جایی که می‌دانم علیرضا قربانی در میان هنرمندان ایرانی بیشترین سفر را در کنسرت‌ها و جشنواره‌های بین‌المللی داشته است، چراکه در ۷۰ درصد آن‌ها حضور داشته‌ام. او به معنای واقعی سفیر فرهنگی موسیقی کلاسیک ایرانی است.

یوسفی ادامه داد: علیرضا قربانی با حفظ بسیاری از اصالت‌های موسیقی کلاسیک ایرانی، همیشه در زمینه خلاقیت، همراه بودن با نسل‌های جدید، نوآوری در سازبندی و استفاده از سازهای غیرایرانی پیشرو بوده است و این مساله به جذب مخاطبان بیشتر کمک می‌کند.

این هنرمند درباره استقبال مخاطبان از کنسرت‌های اخیر علیرضا قربانی بیان کرد: قربانی با احترام به تصمیم آهنگساز، نوازنده و تیم فنی، قاطعانه درباره آثارش تصمیم می‌گیرد و این مساله بزرگ‌ترین علت پیشرفت اوست تا جایی که استقبال بی‌نظیری از کنسرت‌هایش می‌شود و طرفداران پس از تمدید سانس‌های مختلف باز هم تقاضای برگزاری کنسرت دارند. تجربه، پشتکار، هم‌فکری و مراحل بسیار دیگر چنین نتیجه‌ای را برای یک هنرمند به وجود می‌آورد.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود تصریح کرد: هنرمند مردمی واژه سنگینی است، اما واقعیت این مساله را می‌توان در استقبال از کنسرت‌ها، هم‌خوانی مردم با قطعات چه در تهران و چه در شهرستان دید. گاهی من شعر برخی از قطعات را حفظ نیستم، ولی مردم آن‌ها را با شور و شعف از حفظ می‌خوانند، آن هم نوعی از موسیقی که چندان ساده نیست.

یوسفی ادامه داد: من با بسیاری از بزرگان موسیقی کلاسیک ایرانی همچون کیهان کلهر، شهرام ناظری، حمیدرضا نوربخش، برادران کامکار همکاری داشته‌ام، اما فرصت کسب تجربه‌های جدید، در کنار علیرضا قربانی و اعضای گروه او به من داده شده است. این فرصت‌های جدید شامل استفاده از سازهای مختلف و متنوع بود، مثلاً اولین کسی که در ایران از ساز بندیر استفاده کرد، من بودم یا همچنین جزو اولین کسانی بودم که همراه با علیرضا قربانی و در تور کنسرت‌های «دیدار» از ساز کاخون استفاده کردم. این فرصت‌ها نه تنها باعث شد که من از جنس سازهای مختلف در سازبندی‌های‌مان استفاده کنم بلکه نشان می‌دهد که قربانی چقدر روشن‌فکر است و موسیقی سنتی ایرانی را به سازهای اصیل ایرانی محدود نمی‌کند.

این نوازنده سازهای کوبه‌ای در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره حال و هوای کنسرت‌های کاخ سعدآباد عنوان کرد: انرژی و حال خوب مخاطب در رفتار و کردارش مشخص است. تا وقتی که ما نوازندگان این انرژی خوب را نگیریم و نشنویم، نمی‌توانیم با اشتیاق و توانمندی اجرا کنیم. استقبالی که از کنسرت‌های اخیر شده است، به‌طوری‌که هر شب حدود ۳ هزار نفر در کاخ سعدآباد حاضر می‌شوند، نشان‌دهنده علاقه مردم به علیرضا قربانی است و این انرژی و حال خوب به ما منتقل می‌شود.

این مدرس و پژوهشگر موسیقی نواحی درباره قطعه مورد علاقه خود گفت: یکی از قطعات محبوب من «عروج» است، چراکه در عین تنظیم زیبا، شعر خوبی دارد و خود من رهاتر آن را می‌نوازم. از طرف دیگر این قطعه ترکیبی از سازهای ایرانی و الکترونیک است.

یوسفی در پایان مطرح کرد: مردم با بسیاری از قطعات همچون «روزگار غریب» هم‌خوانی می‌کنند. این قطعات جدا از ملودی و تنظیم زیبا نمایانگر خاطرات‌شان است که در شرایط مختلف شنیده‌اند. قطعات باید مولفه‌های ملودی خاص را داشته باشند که مردم بتوانند با آن‌ها هم‌خوانی کنند؛ گاهی ملودی‌ها پیچیده هستند یا نمی‌توان نام ملودی روی آن‌ها گذاشت به همین دلیل مردم نیز نمی‌توانند با آن قطعه همراهی کنند. یکی از مولفه‌های ملودی این است که مردم پس از شنیدن، آن را زمزمه کنند یعنی در عین اینکه بُعد فنی آن در نظر گرفته شده باشد، مردم نیز با آن هم‌خوانی کنند و این مساله یکی از دلایل زیبایی ملودی است.