تمسک به قرآن و توسل به عترت تنها راه نجات است

ایسنا/قم استاد حوزه علمیه قم گفت: وقتی از خاتم الانبیا سوال می‌کنند که نجات در این عالم چیست؟ یک راه را فقط مطرح می‌کنند که برای متمسکان به قرآن و متوسلان به عترت راه نجات باز است و غیر از این افراد نمی‌توانند راه سعادت را پیدا کنند.

به گزارش ایسنا، حجت الاسلام والمسلمین ظهیری در مراسم پنجمین شب عزاداری محرم الحرام هیات خادم الرضا(ع) که شامگاه ۳۱ تیرماه برگزار شد، تصریح کرد: در قرآن کریم کلمه صراط ۴۰ بار در آیات مختلفی ذکر شده است اما یک راه بیشتر نیست؛ لذا خداوند در قرآن کریم کلمه صراط را به صورت جمع نیاورده است.

وی افزود: برخلاف آن، ضلالت و گمراهی راه های مختلفی دارد و به صورت‌های مختلفی در قرآن ذکر شده و دلیلش هم این است که راه نجات یک راه بیشتر نیست اما برای گمراهی به تعداد نفس‌هایی که در این عالم وجود دارند، راه نیز وجود دارد.

استاد حوزه علمیه قم گفت: وقتی از خاتم الانبیاء سوال می‌کنند که نجات در این عالم چیست؟ یک راه را فقط مطرح می‌کنند که برای متمسکان به قرآن و متوسلان به عترت راه نجات باز است و غیر از این افراد نمی‌توانند راه سعادت را پیدا کنند.

ظهیری گفت: خداوند این کتاب را به چند ویژگی بسیار منحصر به فرد ستوده است که یکی از مهمترین ویژگی ها این است که این کتاب دارای آیات مختلفی است در آیه ۷ سوره آل عمران می فرماید: :ام الکتاب و اخر متشابهات. 

وی عنوان کرد: قرآن کریم دارای دو نوع آیه محکم و آیه متشابه است و محکمات قرآن کریم ممکن است قابل فهم برای عموم باشد، هرچند آیت الله جوادی آملی می فرمایند: محکمات را نیز آدم نمی تواند بدون کمک به عمقش برسد اما فهم متشابهات برای هر کسی ممکن نیست و قرآن کریم نیز می فرماید: تأویل این آیات متشابه را احدی در این عالم جز خداوند نمی داند.

سخنران هیات خادم الرضا(ع) اضافه کرد: خداوند هم می فرمایند که کسانی که دارای بیماری قلب هستند و سالم دل نیستند، مدام دنبال متشابهات هستند و از ۱۰ آیه قرآنی که می خواند فقط به دنبال متشابهات هستند.

وی تصریح کرد: قرآن کریم می فرماید: کسی نمی‌تواند تأویل آیات متشابه قرآن را جز خدا درک کند، و همین طور می‌فرماید "والراسخون فی العلم" یعنی کسانی که از چشمه سیراب شدند و امیرالمومنین (ع) می فرمایند: که ما راسخون در علم هستیم.

ظهیری اظهار کرد: قرآن کریم دو حقیقت دارد که یک ظاهر و یک باطن است و ظاهرش را شما می بینید اما باطن آن در کتاب مکنون است، یعنی این قرآن خودش ظرف دیگری دارد به نام کتاب مکنون که این نازل شده‌ی آن است و کسی که می‌خواهد به این قرآن نزدیک شود باید به طهارت واقعی رسیده باشد.

وی بیان کرد: مرحوم آیت الله العظمی خویی (ره) می فرمایند که این آیه مربوط به ظاهر قرآن نیست که طهارتش به وضو گرفتن باشد، این آیه به باطن قرآن است که "لایمسه الا المطهرون" و احدی جز کسانی که به طهارت واقعی رسیده باشند حق ندارند از آن بهره ببرند و طهارت واقعی در قرآن به اهل بیت (ع) اشاره می فرماید.

استاد حوزه علمیه قم گفت: حضرت خاتم می فرمایند: اول تمسک به قرآن باید داشته باشید اما این تمسک به قرائت و تلاوت و قراردادن قرآن روی فرمان ماشین نیست.

ظهیری گفت: کسی که بخواهد متمسک به قرآن باشد باید اعتقاد و اعتماد به قرآن داشته باشد و قرآن در زندگی او در جریان باشد؛ یکی از ویژگی‌های قرآن معصوم بودن آن است یعنی دست هیچ بنی بشری به آن نرسیده است.

وی افزود: خود خداوند در قرآن می فرمایند که "انا نزلنا الذکر و انا له لحفظون" که خود من این ذکر را فرستادم و خودم مراقب آن هستم و هیچ کسی نمی تواند آن را آلوده کند یا تغییری در آن دهد.

سخنران هیات خادم الرضا(ع) با بیان اینکه عظیم ترین و سنگین ترین رازهای عالم در قرآن و سیره قرآن است، گفت: کسی که بخواهد به قرآن برسد بدون عترت امکانپذیر نیست و کسی که بخواهد با عترت ارتباط برقرار کند راهش این است که به هیات و روضه بیاید و در این جلسات شرکت کند.

ظهیری با طرح این سوال که مجلس ابی عبد الله می خواهد مارا به کجا برساند و هدف چیست، گفت: هدف یک چیز است و آن هم این که شما خودتان را بر معصوم عرضه کنید و معصوم شما را ببیند.

وی تصریح کرد: خوش به حال آنهایی که آقا را نه برای ثواب می‌خواهند نه برای حاجت بلکه امام حسین (ع) را برای خودش می‌خواهند و به ایشان می‌گویند که من آمده‌ام که مرا  به مقام عبودیت و بندگی برسانید.

انتهای پیام