پینوکیو و خاله سوسکه را به قهوه‌خانه بردند!

نمونه‌ای از نقاشی قهوه‌خانه ای

نقاشی قهوه‌خانه‌ای سبکی خودآموخته، دفرمه و گاهی با رنگ‌های خام است که در گذشته مخاطبان بسیاری را به خود اختصاص داده است. این سبک طی سالیان دستخوش تغییرات زیادی نشده اما یک هنرمند نقاش می‌گوید که شیوه‌های جدیدی را به آن اضافه کرده است. او می گوید این یک نوآوری است که می‌تواند در نوع خود جالب باشد.

به گزارش ایسنا آزیتا آیتی زاده نقاش قهوه خانه‌ای است. او با همراهی مهدی طالعی نیا از نقاش و هنرمند سبک قهوه‌خانه‌ای، در حاشیه افتتاح نمایشگاه جدید موزه‌ هنرهای معاصر تهران‌ ورکشاپی را برگزار کردند. آنها بومی سفید و بزرگ، با حاشیه آینه‌کاری شده را در گوشه‌ یکی از گالری‌ها قرار دادند.

هنر نقاشی قهوه‌خانه‌ای از زمان‌های دور با ترسیم داستان‌های رزمی و بزمی و وقایع مذهبی و آیینی همراه بوده است و هنرمندان بسیاری دستی بر آن داشتند. نقاشی قهوه‌خانه‌ای زمانی خودآموخته محسوب می‌شد و چون مردم کوچه و بازار را با خود همراه می‌کرد مخاطبان زیادی را به خود اختصاص داد. این روزها هم که نمایشگاهی با موضوع عاشورا در موزه هنرهای معاصر برپاست، تعداد قابل توجهی از نقاشی‌های سبک قهوه‌خانه ای را می‌توان در آنجا دید. 

آزیتا آیتی زاده می‌گوید از نسل اول زنان نقاش سبک قهوه‌خانه‌ است. رشته‌اش نقاشی عمومی بوده و بعدا گرایش خود را به سمت نقاشی‌های گل و مرغ برده است. او می‌گوید البته نقاشی‌های گل و مرغ را به سبک مدرن و معاصر خلق می‌کند. پس از آن هم به سمت نقاشی به سبک قهوه‌خانه‌ای تمایل پیدا کرده و آن را به صورت تخصصی ادامه داده است. آیتی زاده می‌گوید آن‌طور که پرس و جو کرده احتمالا از اولین زنانی است که نقاشی قهوه‌خانه‌ای را تجربه کردند. 

گل و مرغ / اثر آزیتا آیتی‌زاده