لاییسیته یا سکولاریسم در ایران، چگونه ممکن است؟ مهرزاد نکوروح - Gooya News

(از سری مقالات اصول و ساختار ایران آینده و نُوین کدام باشند؟)

ایران به اذعان آگاه ترین منتقدین و محققین جهان، در بحبوحه عصری جدید از تاریخ خود، و حتی تاریخ منطقه و جهان، میتواند قرار بگیرد. در عصری خطیر، فرصتی تاریخی داریم تا همگان، از جمله تحصیل کرده ها و نبوغ درجه اول وطن و صاحبان تجربه های گرانبها... را دعوت به همبستگی هر چه وسیع تر کنیم تا زیر ساخت ها و کارزار های ایران آینده و نوین را تفکر کنیم و بروی جاده بس طولانی و اما بس فوری بیاندازیم. ایران نوین آرمانی است، سرابی است، برای خروج از قعر چاه کور قرون وسطی و پیوستن مستقیم و تقریبا غیر ممکن به خط اول کشور های مدرن جهان در قرن بیست و یکم. شوربختانه، سیستم فکری و عملی ما ایرانیان با اشتباهات اساسی، بنیادی و ساختاری همچنان دست و پنجه نرم میکند، معضلی که از طرفی به ساختار و فرهنگ استبدادی دیرینه ما و به محدودیت ها و بازیهای فجیع حاکمان، باز میگردد. در این راه، هدف از نشر این سری مطالب، اول اطلاع و اگاهی رسانی در مورد سیستم های کشورهای مدرن است، سپس بکار انداختن خرد جمعی و پروسه و راهبردهای لازمه است.

لائیسیته روندی برآمده از آزادی و حتی مذهب

در بخش اول، به مفهوم "آزادی" و امکان آن در ایران پرداختیم. از جمله، دیدیم که آزادی، استقلال از هر گرایش معقول است. و دیدیم که "آزادی"، خاصیت موجودات معقول است اگر بتوانند مستقل نسبت به هر علت تعیین کننده ی بیگانه ای، تصمیم گیری و عمل کنند. چنانچه فقط یک موجود "آزاد" می تواند بین خیر و شر یکی را "انتخاب" کند. زیرا "برای وظیفه داشتن، ابتدا باید قادر بود". بنابراین، آزادی، وضعیت انسانی است که تابع هیچ قدرت یا قید و فشاری نباشد. "آزاد همانطور که خدا انسان را آفرید" :

بدین صورت، تضاد درونی و باطنی مذاهب را نمایان کردیم :