نهادهای امنیتی از گروه موسیقی «سادات نیاک» بعد از نواختن بر مزار غزاله چلابی «اعترافات اجباری» گرفتند

اعضای گروه موسیقی طایفه «سادات نیاک» در آمل که ویدئوی حضور آنها در روز عاشورا بر مزار غزاله چلابی در شبکه‌های اجتماعی بسیار بازتاب داشت، از سوی نهادهای امنیتی تحت فشار قرار گرفتند و از آنها «اعترافات اجباری» گرفته شد.

پیگیری‌های رادیو فردا نشان می‌دهد ویدئوهایی که یک روز بعد از آن در صفحه اینستاگرام این گروه منتشر شد و چهار عضو آن را نشان می‌داد که روایت متفاوتی از حضور درآرامستان امامزاده قاسم آمل ارائه کردند، در واقع اعترافات اجباری اعضای گروه موسیقی سادات نیاک بود که در حضور ماموران امنیتی ضبط شد.

آنها در این اعترافات اجباری از «مردم آمل» عذرخواهی کردند و گفتند که مارش عزا را برای امام سوم شیعیان نواخته‌اند.

روز ششم مرداد، همزمان با روز عاشورا، ویدئوهایی منتشر شد که اعضای این گروه را با «لباس سفید» نشان می‌داد که با طبل و سنج و شیپور، موسیقی تصنیف مشهور «از خون جوانان وطن لاله دمیده» اثر عارف قزوینی را مقابل مزار غزاله چلابی، از کشته‌شدگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، می‌نواختند.

بعد از پخش این اعترافات اجباری، فاطمه مجتبایی، مادر غزاله چلابی، که در ویدئوی منتشر شده از روز عاشورا بر مزار دخترش حضور داشت و به استقبال گروه موسیقی رفته بود، در استوری اینستاگرام خود با انتشار تصویر یکی از اعضای این گروه، خطاب به او نوشت: «مهم کار ارزشمندی بود که انجام دادی بقیه‌اش اصلا مهم نیست.»

بیشتر در این باره:

جزئیات تازه از قبل و بعدِ تیر خوردن غزاله چلابی در اعتراضات آمل

گزارش‌ها از ایران نشان می‌داد جمعی از مردم و خانواده‌های معترضان کشته شده در بسیاری از شهرهای ایران روز و شامگاه عاشورا، بر آرامگاه دیگر کشته‌شدگان اعتراضات ۱۴۰۱ از جمله سیاوش محمودی، پویا مولایی‌راد و حنانه کیا حضور یافتند و ضمن یادآوری کشتار معترضان به‌دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، بر ادامه «دادخواهی» تاکید کردند.

همچنین سفیدپوشیدن یکی از روش‌هایی بود که مخالفان حکومت و خانواده‌های برخی از کشته‌شدگان اعتراض‌های «زن، زندگی، آزادی» برای محرم امسال پیشنهاد داده بودند.

عزاداری‌های محرم امسال در شهرهای مختلف ایران از جمله یزد، دزفول و زنجان، رنگ و بوی اعتراضی و انتقادی به خود گرفته بود.

هیئت بعثت یزد هم بعد از خواندن «از خون جوانان وطن لاله دمیده» از سوی اطلاعات سپاه تحت فشار قرار گرفت و نیروهای این نهاد نظامی با حضور در محل هیئت مانع از خواندن این سرود شدند.

غزاله چلابی روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱، در جریان تجمع معترضان در برابر فرمانداری آمل، با شلیک گلوله‌ای که از داخل فرمانداری شلیک شد، جان باخت.

او هنگام اصابت گلوله،‌ با دوربین تلفن همراهش در حال فیلمبرداری بود و تصاویری که بعد از گلوله خوردن او ذخیره شده بود،‌ واکنش‌های داخلی و بین‌المللی بسیاری به همراه داشت.