رابطه مزمن میان سیاه‌پوستان و پلیس آمریکا

خبرگزاری میزان – یک برنامه مستند اخیر با عنوان «صدای پلیس» به بررسی نوع رابطه میان پلیس آمریکا و جامعه سیاه‌پوستان در این کشور پرداخته است.

به گزارش نیویورک تایمز، این مستند با بررسی قتل «امیر لاک»، شهروند سیاه‌پوست آمریکایی در سال ۲۰۲۲، به تاریخ ظالمانه اقدامات پلیس آمریکا علیه شهروندان سیاه‌پوست در این کشور می‌پردازد.

این نخستین تصویر در «صدای پلیس» نیست، مستندی درباره رابطه مزمن بین سیاه‌پوستان و افسران پلیس، اما دلهره‌آورترین تصویر آن است؛ سکوت شوم پلیس که نشان دهنده وحشت است. 

در فوریه ۲۰۲۲، یک تیم پلیس وارد آپارتمانی در مینیاپولیس شد؛ فیلم دوربین بدنه که از سوی پلیس شهر منتشر شد، نشان می‌دهد که کلیدی به آرامی در یک قفل در هنگام عملیات جستجوی بدون مجوز وارد شده است؛ چند ثانیه بعد، «امیر لاک»، شهروند ۲۲ ساله که بر روی مبل اتاق نشیمن خوابیده بود، هنگام بیدار شدن از سوی افسران، به شدت مجروح شد. فیلم او را گیج و مبهوت نشان می‌دهد.

این مستند با جمع شدن خانواده و دوستان برای مراسم خاکسپاری «لاک» آغاز می‌شود، مراسمی برای او و پس از آن مصاحبه‌هایی با والدینش انجام می‌شود؛ فیلم با آن‌ها به پایان می‌رسد. 

اصلاح ساختار پلیس موضوع مرگ و زندگی

این که مرگ «لاک» پس از قتل «برونا تیلور» (همچنین بدون حکم) و جورج فلوید اتفاق افتاد، بر استدلال فیلم تاکید می‌کند؛ اصلاح ساختار پلیس یک موضوع مرگ و زندگی است.

برای بینندگانی که درس‌های تلخ مستند‌های مختلف در این زمینه را دیده‌اند، بسیاری از این تصاویر وحشیانه و بینش در مورد سوء استفاده نهادینه از قدرت در پلیس آشنا هستند.

هر چند نه کمتر ظالمانه برخی از نیرو‌های پلیس اولیه در آمریکا از گشت‌های برده تشکیل شده‌اند و تاکتیک‌های خشونت‌آمیز آن‌ها از تلاش‌های پس از جنگ داخلی برای کنترل و مهار سیاه‌پوستان سرچشمه می‌گیرد و بی‌اعتمادی موجهی را ایجاد می‌کند.

این مستند دارای مجموعه فوق‌العاده‌ای از مصاحبه‌شوندگان است، از جمله «جیمز فورمن جونیور»، محقق حقوقی و «الیزابت هینتون» مورخ و همچنین «دیوید سایمون»، خالق اثری درباره عملکرد پلیس آمریکا.

«جلانی کاب»، رئیس دانشکده روزنامه‌نگاری کلمبیا، شرایط اجتماعی را تشریح می‌کند که ادارات پلیس را قادر می‌سازد نظارت را رد کنند و همچنین شهروندان سفیدپوست را به تصور رابطه شخصی با پلیس تشویق کند.

دلایل موجه سیاه‌پوستان برای ترس از پلیس

مستند جدید، به‎موقع و دلهره‌آور «صدای پلیس» به کارگردانی مشترک «استنلی نلسون» و «والری اسکون»، یک کیفرخواست کوبنده است که نشان می‌دهد چرا جامعه سیاه‌پوست مدت‌ها دلایل موجهی برای ترس از پلیس آمریکا داشته است.

این فیلم تاریخچه قتل و آزار سیاه‌پوستان را از دوران برده‌داری، طی دهه‌ها لینچ کردن تا زمانی که از سوی ماموران مجری قانون سرکوب و کشته می‌شوند، به تصویر می‌کشد.

نژادپرستی نظام‌مند

این مطالعات موردی ارائه شده از سوی «نلسون» و «اسکون» نشان می‌دهد که چگونه نژادپرستی نظام‌مند در طول قرن‌ها در ساختار پلیس آمریکا توسعه یافته است، زیرا قوانین بردگان و سیاست‌های مختلف برای جلوگیری از زندگی آزادانه شهروندان سیاه‌پوست طراحی شده‌اند. 

در همین حال، اعضای جامعه سیاه‌پوستان ترس و ناامنی را تجربه می‌کنند، زیرا احساس می‌کنند مورد حمایت پلیس نیستند.

فیلم‌های ویدئویی از خشونت پلیس، از «رادنی کینگ» گرفته تا «اریک گارنر، برونا تیلور و فردی گری» (در میان بسیاری دیگر) نه‌تنها قربانیان سیاه‌پوست را به عنوان جنایتکار معرفی می‌کنند، بلکه منجر به مواردی می‌شوند که پلیس به این سیاه‌پوستان غیرمسلح حمله کرده و آن‌ها را می‌کشد و پاسخگویی هم در این قتل‌ها وجود ندارد.

مستند «صدای پلیس»، نقاطی را در بررسی شورش‌هایی که از سال ۱۹۱۹ جوامع سیاه‌پوست را ملتهب کرده‌اند و چگونگی ایجاد ذهنیت «ما در برابر آنها» را به هم مرتبط می‌کند، زیرا اعضای جامعه سیاه‌پوستان تعاملات نامناسب با پلیس را تجربه می‌کنند، جایی که نمی‌توانند با آن مقابله کنند.

«صدای پلیس» تعاملات پرخطر بسیاری از شهروندان سیاه‌پوست با پلیس آمریکا را نشان می‌دهد.

انتهای پیام/