قیمت گذاری دستوری بلای جان تولید است / سازمان حمایت نفعی برای اقتصاد کشور ندارد

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری دانشجو، نشست تخصصی بررسی «پیامد‌های قیمت‌گذاری دستوری» امروز با حضور محمد طبیبیان، اقتصاددان و علی سرزعیم، رئیس مرکز مطالعات راهبردی مجمع کارآفرینان ایران در محل این مجمع برگزار شد.
محمد طبیبان در این نشست اظهار کرد: سابقه قیمت‌گذاری دستوری به زمانی بازمی‌گردد که از خرد استفاده نکردیم. در کتب قدیمی در خصوص تعیین قیمت از سوی حکومت‌ها مطالب زیادی وجود دارد که نتیجه آنان نیز چیزی جز شکست نبوده است.
وی در ادامه گفت: وقتی نان کمیاب شد، نانوا در تنور انداخته شد. وقتی ما یاد نگرفتیم از خرد در تصمیم‌گیری جمعی استفاده کنیم، درواقع سند عقب‌ماندگی خود را امضا کرده‌ایم.
طبیبیان با بیان اینکه ما به‌عنوان یک ملت در مساله خرد جمعی با مشکل مواجه هستیم، زیرا خرد جمعی چیزی است که ما را موظف می‌کند تا درمجموع، تصمیمات خوبی بگیریم، افزود: قیمت‌گذاری دستوری از گذشته آفت بزرگی در اقتصاد ایران محسوب می‌شده و از زمانی که دست دولت‌ها به درآمد‌های نفت و فنّاوری مدرن باز شد، اثر آن بدتر شد و دولت‌ها با سرعت بیشتری اقدام به تخریب خود کردند.
طبیبیان اضافه کرد: قیمت پایین‌بر رفتار تولیدکننده هم اثر دارد و از کیفیت، میزان و مواردی دیگر کاسته می‌شود و این امر به نفع مصرف‌کننده نیست. وقتی در اقتصاد یک بازار را خراب می‌کنید، بازار‌های دیگر هم خراب خواهند شد. این اقتصاددان به سابقه قیمت‌گذاری در کشور‌های دنیا اشاره و بیان کرد: در تاریخ گاهی قیمت‌گذاری انجام‌شده است. برای مثال در جنگ جهانی در انگلستان، غذا، سوخت و لباس، قیمت‌گذاری شد که تورم رخ ندهد. اما وقتی در جنگ قیمت کنترل می‌شود، بعد از جنگ قیمت ناگهان جهش پیدا می‌کند. در جنگ جهانی دوم مجدداً انگلیس سیاست قیمت‌گذاری را اعمال کرد. آمریکا نیز در جنگ اول، قیمت‌گذاری کرد و آسیب بسیار زیادی دید و بعد جنگ دوران بسیار وحشتناکی برای کشور آمریکا رقم خورد. در جنگ دوم، سازمانی برای قیمت‌گذاری محصولات غذایی و سوخت ایجاد کردند و بازهم بحران اقتصادی در این کشور رخ داد.
طبیبان گفت: نکته این است که گاهی دولت‌ها گاه قیمت‌گذاری می‌کنند که در کوتاه‌مدت اثر مثبت دارد؛ اما در بلندمدت، بر معاش مردم تأثیر می‌گذارد. ما باید این مسائل را بدانیم. یک حادثه‌ای در قیمت‌گذاری روی زندگی ما اثر زیادی داشت و هنوز هم ادامه دارد.
وی گفت: سازمان حمایت از تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان یکی از بدترین تشکیلات کشور است که نه کمکی به تولید می‌کند و نه مصرف. ما بار‌ها تلاش کردیم و هشدار دادیم این سازمان نفعی برای کشور ندارد.
این اقتصاددان در پایان گفت: بازار سیاه اقتصاد کشور ما را نجات داد. البته دولت‌ها هم در حذف آن ناکارآمد بودند. اگر دولت بازار سیاه را حذف کند، اقتصاد کشور نابود خواهد شد. اگر قیمت را درست کنیم تولیدکننده هم تصمیم بهینه می‌گیرد و هم درصورتی‌که به قیمت بهینه تن ندهد، به ضرر خودش است. هر سیاستی که به تولیدکننده آسیب بزند مانع توسعه و پیشرفت کشور است.
در ادامه این نشست، علی سرزعیم، رئیس مرکز مطالعات مجمع کارآفرینان ایران بابیان اینکه توده مردم به تورم بسیار حساس‌تر از میزان رشد اقتصادی هستند، اظهار کرد: رشد اقتصادی در بلندمدت اثر خود را می‌گذارد و در بلندمدت رفاه شهروندان را فراهم می‌کند. تمام اثر سرکوب قیمت‌ها اثرش را در بلندمدت نشان می‌دهد چراکه کار آیی بنگاه اقتصادی را از بین می‌برد. ظاهر سیاست قیمت‌گذاری بسیار جذاب است و به نظر می‌رسد که این سیاست از مصرف‌کننده حمایت می‌کند.
وی در ادامه با اشاره به این‌که در اقتصاد اصطلاحی وجود مبنی بر اینکه «هیچ‌چیز مجانی نیست» توضیح داد: به‌عنوان اگر قیمت یک کالایی ۱۰۰ هزار تومان باشد، ولی آن را به قیمت ۸۰ هزار تومان به دست مصرف‌کننده می‌رسانند، در حقیقت مبلغ ۲۰ هزار تومان را فرد دیگری پرداخت کرده است که این فرد معمولاً تولیدکننده است.
سرزعیم بابیان اینکه اقتصاد یک کشور زمانی توسعه پیدا می‌کند که شرکت‌های بزرگ و سودآور شکل بگیرند و با صادرات محصول به دیگر کشور‌های دنیا رشد بیشتری پیدا می‌کند، افزود: سرکوب قیمت باعث زیان تولیدکننده و به‌مرورزمان باعث کاهش سود می‌شود و امکان توسعه از آن گرفته می‌شود و در ادامه کیفیت کالای تولیدشده کاهش پیدا می‌کند. دراین‌بین تمایل مصرف‌کننده به خرید کالای خارجی نیز افزایش پیدا می‌کند.
وی تأکید کرد: هر سیاستی که به تولیدکننده آسیب بزند در بلندمدت می‌تواند امکان توسعه و پیشرفت کشور را محدودتر می‌کند.
سرزعیم در ادامه اظهار کرد: وقتی صحبت از سرکوب قیمت می‌شود فقط سرکوب کالا نیست بلکه این سیاست بر نرخ بهره بانکی، انرژی و ارز نیز صورت می‌گیرد و متأسفانه عموم مردم جامعه نیز از پایین نگه‌داشتن قیمت‌ها خوشحال می‌شوند. سال‌هاست دولت قیمت بنزین و یا برق را پایین نگه‌داشته شده است. این موضوع در بلندمدت اثر خود را خواهد گذاشت. میزان سرمایه‌گذاری در بخش نیروگاهی کاهش پیداکرده و در آینده کشور با مشکل کمبود برق مواجه خواهد شد.
وی توضیح داد: دولت درازای سرکوب قیمت تولیدکننده، انرژی ارزان‌قیمت، تسهیلات بانکی ارزان و یا ارز ارزان در اختیار آنان قرار می‌دهد. با این اقدام بحران به سمت بانک‌ها و بخش انرژی کشیده می‌شود.
این اقتصاددان بابیان اینکه اکثر صنایع کارا و رقابت‌پذیر کشور با قیمت‌گذاری مخالف هستند عنوان کرد: در مقابل صنایعی که ناکارا هستند با قیمت‌گذاری موافق هستند حیات آنان در تداوم این سیاست است. چراکه آگاه هستند که اگر قیمت‌ها واقعی شود آن‌ها هستند که نابود خواهند شد.
رئیس مرکز مطالعات راهبردی مجمع کارآفرینان ایران در پایان تأکید کرد: حمایت از فقرا در قالب حمایت و رفاه اجتماعی شکل می‌گیرد. وقتی آن بخش ضعیف است فشار بر بنگاه‌ها اقتصادی افزایش پیدا می‌کند. بنگاه‌های اقتصادی نباید وظایف سازمان‌هایی مانند کمیته امداد و سازمان بهزیستی را انجام دهند. شکل صحیح سیاست حمایت این‌گونه است که از تولیدکننده حمایت شود و از درآمد آن مالیات دریافت شود.