مهاجرانی از علمای دین خواست ادب را رعایت کنند - Gooya News

بدیهی است که مخاطب این سخن [صحبت‌های ملاصدرا] در درجه اول عالمان دینی یا طلابی هستند که این روزها در فضای حقیقی و مجازی خلق خدا را امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند. آیت‌الله حسن‌زاده در شرح خود با لطافت و بین سطور به این موضوع اشاره کرده‌اند که بدخلقی، متهم کردن مردمان و تحقیر آنان تا چه حد خلاف قرآن و برهان و عرفان است.

اعتماد آنلاین - «ادبِ امر به معروف و نهی از منکر» عنوان یادداشت سید عطاءالله مهاجرانی برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده: پیش از این در ساحت فرهنگ دینی و ملی ما، از «ادبِ نفس» و «ادبِ درس» سخن گفته می‌شد. در مراکز علمی در کنار آموزش علوم مختلف، که در آن روزگار علوم طبیعی مانند ریاضیات و پزشکی و نجوم و فیزیک و موسیقی در کنار فلسفه و کلام و تفسیر و عرفان در حوزه‌های علمیه از هم تفکیک نشده بود، ابن سینا و فارابی و ابوریحان بیرونی و عمر خیام و خواجه نصیرالدین طوسی مصادیق دانش‌آموختگان همان مراکز علمی‌اند.

در کنار علوم طبیعی و الهی، اخلاق جایگاه ویژه‌ای داشت. در واقع اخلاق نه تنها به عنوان درس مستقل آموخته می‌شد، مانند کتاب «طهاره الاعراق» نوشته ابن مسکویه، که تا قرن‌ها کتاب درسی حوزه‌های علمیه بود، بلکه دانشمندان و عالمان علوم طبیعی و الهی خود متخلّق به اخلاق الهی بودند و ادب درس و ادب نفس در کنار هم و با هم تحقق می‌یافت.

در واقع سخن مدرس و معلم، اگر خود آراسته به ادب نفس نبود، هر چند هم سخن آرا و دانشمند بود، کم اثر بود. به روایت وحشی بافقی: «و اذا امر بِالمعْرُوفِ امر بِرِفْقٍ ناصِحٍ لا بِعُنْفٍ مُعیرٍ، امْر الوالِدِ ولدهُ، و ذالک لِشفقتِهِ علی جمیعِ خلْقِ‌الله» «هنگامی که امر به معروف می‌کند، با ملایمت و مهربانی خیرخواهانه امر می‌کند، نه با شماتت و خشونتِ عیب‌جویانه و سرزنش‌کننده، مانند امر پدری به فرزندش، این رویه از این روست که او بر همه مردمان که آفریدگان خداوندند، مهربان است.» ابن سینا افتخار فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی سخن را تمام کرده است! نوبت عالمان دین و طلاب محترم است که ره چنان روند که ابن سینا و علامه طباطبایی و آیت‌الله حسن‌زاده رفته‌اند!