چگونه "لواط" به فرهنگ ایرانی راه یافت؟ - Gooya News

دویچه وله - اسد سیف

همجنس‌گرایی مترادف آن چیزی نیست که در فرهنگ و ادبیات اسلامی "لواط" نامیده می‌شود. لواط منتسب به قوم لوط و مرتبط با وقایع روی‌داده در شهر "سدوم" (Sodom) است. داستان این قوم از ادبیات عبری وارد ادبیات اسلامی شد. این واژه مذهبی، یعنی سدومی، به آن رابطه جنسی اطلاق می‌شود که به تولید مثل نظر ندارد؛ یک رابطه جنسی مقعدی، ناهمخوان با اخلاق یهودی و مسیحی و "گناه".

امروز این واژه بیشتر به رابطه جنسی انسان با حیوان اطلاق می‌شود و تعریف پیشین خود را از دست داده است. این رفتار در دوران باستان و میانه مجازات مرگ به همراه داشت و تا قرن گذشته نیز به عنوان همجنس‌گرایی تحت تعقیب قرار می‌گرفت.

لواط در اسلام از قوم لوط برگرفته شده است. در فصل دوازدهم تا نوزدهم از سفر پیدایش در کتاب مقدس آمده است که مردم سدوم و عموره مردمانی گناهکار بودند. خداوند با فرستادن سه فرشته نزد ابراهیم که نود و نه سال داشت، به او خبر می‌دهد که صاحب پسری خواهد شد و از او امتی بزرگ پدید خواهد آمد. خداوند هم‌چنین به ابراهیم می‌گوید که قصد نابودی قوم سدوم و عموره را دارد.

ابراهیم به این بهانه که شاید در میان این قوم حداقل پنجاه و یا حتی ده آدم صالح یافت شود، از خداوند می‌خواهد که به اعتبار آنان این قوم را ببخشاید. خداوند پس از آن دو فرشته نزد لوط که نوه ابراهیم بود، می‌فرستد: «مردان شهر، یعنی مردم سدوم، از جوان و پیر، تمام قوم از هر جانب خانه وی را احاطه کردند و به لوط ندا در داده، گفتند: آن دو مرد که امشب به نزد تو درآمدند، کجا هستند؟ آنها را نزد ما بیرون آور تا ایشان را بشناسیم.». لوط در مخالفت با آنان، دو دختر خویش را پیشنهاد می‌کند. مردان قبیله اما به دو میهمان نظر دارند.

👈مطالب بیشتر در سایت دویچه وله

با حمله مردم به خانه لوط، فرشتگان لوط را به داخل خانه کشانده، در را بسته و «مردم را از خرد و بزرگ به کوری مبتلا کردند». پس آنگاه به لوط می‌گویند، زن و فرزندان و دیگر اعضای خانواده‌ات را بردار و از شهر خارج شو: «زیرا ما این مکان را هلاک خواهیم ساخت. چون که فریاد شدید ایشان به حضور خداوند رسیده و خداوند ما را فرستاده است تا آن‌ها را هلاک کنیم.». فرشتگان به آنان می‌گویند که مجاز نیستند به عقب بنگرند. پس از آن «باران گوگرد و آتش از حضور خداوند از آسمان‌ها بارانید. و آن شهرها و تمام وادی، و جمیع سکنه شهرها و نباتات زمین را واژگون ساخت. اما زن لوط از عقب خود نگریسته، ستونی از نمک گردید.»