آقای حسین علیزاده! ۷۲ سالگی‌تان مبارک

من حسین علیزاده هستم؛ متولد ۱۳۳۰ در تهران. من همیشه تصویری از دوران بچگی خود دارم که تمام سوژه‌های کارهایم از همان تصویرها می‌آید. آدم می‌تواند این‌گونه برخورد کند و بگوید که من اینجا و آنجا تحصیل کرده‌ام که خب تحصیل هم کرده‌ام ولی هیچ‌وقت به من نگفتند دلت را چگونه پیاده کن!

به گزارش ایسنا،‌ ۱ شهریورماه زادروز حسین علیزاده است. مردی که برای ما «آواز گنجشک‌ها» را نواخت و به ما یاد داد که «لاک‌پشت‌ها هم پرواز می‌کنند». با او به جمع «دلشدگان» پیوستیم و در کنارش «به تماشای آب‌های سپید» نشستیم. با «سواران دشت امید» تاختیم تا لذت «آن و آن» را چشیدیم.

حسین علیزاده وقتی که شوالیه نشد

حسین علیزاده تا به حال سه بار برای آلبوم‌های «فریاد»، «بی تو به سر نمی‌شود» و «به تماشای آب‌های سپید» نامزد جایزه گرمی در بخش «بهترین آلبوم سنتی جهان» شده‌ است. او در هفتم آذر ۱۳۹۳ در نامه‌ای از دریافت «نشان شوالیه هنر و ادب فرانسه» اعلام انصراف کرد و نوشت که خود را بی‌نیاز از دریافت هر نشانی می‌داند. علیزاده در عین حال گفته‌ بود که هدیه ملت با فرهنگ فرانسه را ارج می‌نهیم.

او در نامه سرگشاده خود نوشت: «اگر سفیر سیاسی و فرهنگی کشور فرانسه هدیه ملت بافرهنگ فرانسه را به سینه هنرمندان بزرگ ما نصب می‌کند، آن را ارج می‌نهیم و ما نیز ستایش می‌کنیم ستارگان پرافتخار تاریخ خود را. شاید اگر در دیار ما توجه و درک از هنر والای موسیقی نزد مسئولان می‌بود، یک هدیه و عنوان غیرخودی این همه انعکاس نداشت. وقتی در فضای هنری نور کافی نباشد، چراغی کوچک خورشید می‌شود. ضمن قدردانی از مسئولان کشور و سفارت فرانسه، به احترام مردم هنرپرور و هنردوست ایران، به نام حسین علیزاده قناعت کرده، تا آخر عمر به آن پیشوند یا پسوندی نخواهم افزود.»

اما روز تولد حسین علیزاده فرصت مناسبی است که با هم چند شاهکار هنری او را بشنویم.

«دلشدگان»