تیشه خداحافظی بر پیکر کوه طلایی/ وداع بسکتبال با حامد حدادی

به گزارش "ورزش سه"، بدون شک تصویر نخستی که از بسکتبال ایران در دو دهه اخیر در ذهن مردم جهان ترسیم شده، چهره حامد حدادی است. این پسر دوست داشتنی که با قامت 218 سانتی متری سال ها حرف اول را در بسکتبال ایران و آسیا می زد، امروز بعد از حضور در چهارمین جام جهانی خود تصمیم گرفت از تیم ملی خداحافظی کند.

ستاره بی چون و چرای بسکتبال ایران در دو دهه اخیر که بیراه نیست اگر از او به عنوان اسطوره بسکتبال ایران هم یاد کنیم، در جریان برنامه استعدادیابی مربیانی نظیر سعید فتحی وارد دنیای حرفه ای شد و در حالی که در سن ۱۸ سالگی از ناحیه دست راست دچار مصدومیت شدید شد، اما توانست با کمک مربی خود یعنی سعید فتحی به بازی ادامه دهد و در ادامه به اولین بسکتبالیست ایرانی تبدیل شود که در بزرگترین لیگ حرفه ای جهان یعنی NBA بازی می کند. 

پس از درخشش سنتر تیم ملی بسکتبال ایران در بازی‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ و بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ (ثبت بیشترین میانگین ریباند و بلاک در هر بازی)، حدادی نگاه تیم‌های آمریکایی را به خود جلب کرد تا به عنوان نخستین ایرانی، در سال ۲۰۰۸ به لیگ NBA و تیم «ممفیس گریزلیز» بپیوندد. او همچنین سابقه بازی برای تیم «فنیکس سانز» در لیگ NBA را هم در کارنامه دارد.

حدادی که با پیراهن تیم ملی ایران 4 جام جهانی و 2 المپیک را تجربه کرده، در پایان جام ملت‌های آسیا ۲۰۰۷ عنوان MVP (ارزشمندترین بازیکن) را نیز به دست آورد تا به عنوان نخستین بسکتبالیست ایرانی، به این جایزه دست یافته باشد. او البته سه بار دیگر این عنوان را تکرار کرد: 2009، 2013 و 2017. 

حامد حدادی را می توان آخرین بازمانده از نسل طلایی بسکتبال ایران نامید که در سال های 2007، 2009 و 2013 قهرمان آسیا و تیمی رقیب در آن دوران به حساب می آمد. بازیکنانی همچون صمد نیکخواه بهرامی، آیدین نیکخواه بهرامی، مهدی کامرانی، حامد آفاق و... از دیگر بازیکنانی بودند که نسل طلایی ایران را در کنار حامد حدادی تشکیل می دادند، اما نبود جایگزین برای مرد بلندقامت بسکتبال ایران باعث شد تا مربیان در هر دوره به استمرار حضور او در تیم ملی اصرار کنند.

در همین دوره جام جهانی نیز حامد حدادی با وجود مصدومیت های سنگین در ماههای اخیر تیم ملی را همراهی کرد، اگرچه 5 باخت پیاپی برای تیم ملی، پایان تلخی را برای اسطوره بسکتبال ایران رقم زد. 

حدادی در دوران حرفه‌ای خود تقریبا به تمامی عناوینی که یک بسکتبالیست آسیایی می‌تواند دست پیدا کند رسید، اما شاید بزرگ‌ترین حسرت او را بتوان عدم کسب عنوان قهرمانی با تیم ملی ایران در بازی‌های آسیایی دانست؛ مدال طلایی که تنها کمبود ویترین پر بار افتخارات حدادی است. او این بار صبر نکرد تا شانس خود را برای رسیدن به این مدال در بازی های آسیایی هانگژو بیازماید و با خستگی تمام بعد از پایان بازی با لبنان در جام جهانی 2023 خداحافظی رسمی اش را اعلام کرد.