حاج قاسم معتقد بود پیاده‌روی اربعین باید آغاز تمدن اسلامی باشد

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، کتاب «معمار حرم» به قلم بهنام باقری، به نقش شهید سلیمانی در شکل‌گیری ستاد توسعه و بازسازی عتبات عالیات می‌پردازد که متشکل از ۷۶ روایت از دوستان و هم‌رزمان حاج قاسم از کودکی تا شهادت ایشان است. هدف از تدوین و نگارش این کتاب، ترسیم مسیری است که در ذهن حاج قاسم شکل گرفته و زمینه‌ساز تشکیل ستاد توسعه و بازسازی عتبات عالیات شده است. 

در فصل ششم این کتاب که به ۲ صورت نوشتاری و صوتی با صدای حسن آزادی قابل تهیه است، به نقش اربعین در تمدن‌سازی اسلامی از منظر شهید حاج قاسم سلیمانی پرداخته شده است. در بخش‌هایی از این فصل می‌خوانیم:

«یکی از نکات مهم درباره اربعین این است که ستاد عتبات عالیات در اربعین به هیچ وجه کار اجرایی انجام نمی‌دهد. وظیفه ستاد ریل‌گذاری برای کار‌های اجرایی موکب‌های ایرانی است. تقریباً تنها جایی که ستاد مستقیم وارد کار اجرایی شده اسکان و تغذیه زوار در فضا‌های عمرانی بود که در نجف و کربلا احداث می‌کرد.

در عراق با همکاری عتبه‌ها و مسئولان عراقی، موکب‌ها را سامان‌دهی کرده، برایشان جا تعیین کرده و سپس امکاناتشان را انتقال دادند. آن‌ها هم چادرهایشان را زدند و خودشان محل اسکان درست کرده، به پخت‌وپز پرداخته و پذیرایی کردند. بعد‌ها همه موکب‌ها پروانه‌دار شدند. الآن هرچه جلوتر می‌رویم، مراسم منظم‌تر برگزار می‌شود.

الآن سال به سال حضور مردم در اربعین زیادتر می‌شود. ما از ۳ موکب شروع کردیم و الآن بیش از ۳ هزار موکب ثبت‌شده داخل ستاد داریم که همه این‌ها با تدبیر حاج قاسم اتفاق افتاد. 

حاج قاسم دغدغه اربعین داشت و از برگزاری گسترده آن خیلی خوشحال بود. او معتقد بود پیاده‌روی اربعین باید آغاز تمدن اسلامی باشد. می‌گفت: «هیچ جای دنیا نمی‌تونین چنین جمعیتی رو برای یه هدف دور هم جمع کنین؛ حتی با پای برهنه توی سرما و گرما بیان، هتل و جا و امکانات نباشه و اصلاً غر نزنن و بتونن این سختی‌ها رو تحمل کنن؛ این فقط عشق آقا امام حسینه.»

حاج قاسم در این باره می‌گوید: «مجموعه طرح‌هایی که انجام گرفت و مجموعه طرح‌هایی که انجام نشده است و باید انجام شود، شاید جزء مجموعه‌های ضروری تاریخ تشیع بوده است و خیلی از این شئوناتی که باید در گذشته اتفاق می‌افتاد، نامی در کنار مرقد مطهر امیرالمؤمنین (ع) از فاطمه اطهر (س) نبود. اولین بار نام زیبای صحن حضرت فاطمه (س) اتصال به علی ابن ابی‌طالب (ع) پیدا کرد. یعنی احیا کردن فاطمه (س).»