کرامت خبرنگارانه و کار مجانی برای مردم! اندر قضایای ایران اینترنشنال و مجریان مستعفی اش!؛ ف. م. سخن - Gooya News

البته واضح و بدیهی ست که برای استخدام شدن در جایی، ابتدا شخص متقاضی کار باید تقاضایی برای موسسه استخدام کننده همراه با سابقه ی کار و به قول معروف رزومه اش ارسال کند.

باز هم واضح و بدیهی ست که شخص متقاضی، تقاضای کار خود را برای موسسه ای می فرستد که از سوابق و عملکردش با خبر است و مثلا متخصص آمار، در انتخاب میان فلان بیمارستان برای آمار گیری از بیماران و یا بهمان قبرستان برای آمارگیری از مردگان مخیر است و همینجوری کشکی کتره ای تقاضایش را برای هر جایی نمی فرستد.

البته در عالم رسانه ی «ایرونی»، کمتر کسی با ارسال تقاضای کار و رزومه در جایی استخدام می شود بلکه «حلقه»هایی گرد هر رسانه وجود دارد، که تنها عزیزکرده ها و نورچشمی ها می توانند از این حلقه ها عبور کنند و برای استخدام «گزینش» شوند. حال این رسانه حکومتی باشد یا اپوزیسیون اصلا فرقی نمی کند و سابقه و عملکرد شخص متقاضی، تاثیری در استخدام او ندارد.
شما کافی ست عزیزی در حلقه ی فلان رسانه توصیه تان را بکند شما را حتی بدون تقاضا به کار دعوت می کنند و هنوز وارد نشده به شما پُست و مقام هم می دهند.

حالا بحث را کوتاه می کنیم و شما را فردی استخدام شده در نظر می گیریم. برای شما حقوق ماهیانه و امکانات و مزایایی در نظر می گیرند که باز شما یا آن را می پذیرید یا نمی پذیرید.

وقتی پذیرفتید و استخدام شدید، شما در زمینه شغلی موظف به رعایت اصولی و قواعدی خواهید بود که آن رسانه برای شما تعیین می کند. باز در اینجا انتخاب با شماست و در قبول یا رد این اصول و قواعد مختار هستید ولی وقتی اصول و قواعد را پذیرفتید «باید» طبق آن ها عمل کنید.