واکنش ویلدا به اخراجش از سرمربیگری تیم ملی بانوان اسپانیا

به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از نشریه مارکا، خورخه ویلدا شب گذشته (سه‌شنبه) از سمت سرمربیگری تیم ملی بانوان اسپانیا اخراج شد آنهم در حالی که کمتر از یک ماه پیش این تیم را به افتخاری تاریخی، کسب اولین قهرمانی جام جهانی ۲۲۳ رساند. به این ترتیب دوران مربیگری ویلدا در تیم ملی بانوان اسپانیا که از سال ۲۱۵ آغاز شده بود، به پایان رسید. تنها ساعاتی پس از صدور این حکم از سوی فدراسیون فوتبال اسپانیا، ویلدا در برنامه لارگروی شبکه رادیویی کادناسر صحبت‌هایی انجام داد.

وی در ابتدای صحبت‌هایش گفت: من با تمام وجود افتخار می‌کنم و خوشحالم که در کنار تیمی بودم که قهرمان جهان شد. من مشکلی با تمدید قراردادم نداشتم و الان هم مشکلی با اخراج شدنم ندارم، اگرچه که آن را ناعادلانه می‌دانم. بحث تمدید قراردادم قبل از مجمع عمومی فدراسیون مطرح شده بود. اخراجم؟ من با پدرو روچا (رئیس موقت فدراسیون) و نایب رئیس فدراسیون ملاقات کوتاهی داشتم. توضیحی که آنها درباره دلیل اخراجم دادند، تغییر ساختاری تیم بود. بعد از تمام کارهایی که انجام شد، مانند یک کارمند عادی کنار گذاشته شده‌ام، اما وجدان من آسوده است، چون همیشه با صد درصد توانم برای تیم کار کردم و به همین دلیل هم فکر نمی‌کنم که سزاوار چنین اخراجی بوده باشم.

ویلدا افزود: انتظارش را نداشتم. فکر می‌کردم اوضاع طور دیگری پیش برود. انتظار داشتم همان رفتار خوب و احترامی را دریافت کنم که تا پیش از این وجود داشت. آماده بودم که با تمام توان و انگیزه‌ای فراوان تیم را برای لیگ ملت‌ها و بعد از آن المپیک آماده کنم و برای ادامه کارم به‌عنوان مربی اشتیاق فراوانی داشتم. هرگز شخصیتی نبودم که دیگران بخواهند بگویند اینطور بود یا آنطور. ۱۷ سال برای فوتبال زنان اسپانیا کار کردم و همیشه ارزش‌هایی مانند احترام، برابری و تعهد به تیم را سرلوحه کارم قرار داده‌ام.

یکی از مهمترین انتقاداتی از زمان جنجال لوئیس روبیالس در مراسم اهدای مدال‌های‌های فینال جام جهانی ۲۲۳ متوجه ویلدا بود، دست زدن او برای تشویق رئیس تعلیق شده فدراسیون هنگام سخنرانی‌اش در مجمع عمومی فدراسیون بود. او یکی دو روز بعد از آن حرکتش در بیانیه‌ای از روبیالس انتقاد کرد و این رویکرد دوگانه‌اش او را به دردسر انداخت. ویلدا اما اینگونه از خودش دفاع کرد: من هرگز کسی را بابت بیان حرف‌های جنسیتی تشویق نکردم. هرگز کسی را به خاطر زیر سؤال بردن برابری زن و مرد تشویق نکرده‌ام. آن روز هم در مجمع من دقیقاً نمی‌دانستم قرار است چه چیزهایی را بشنوم و تجربه کنم. فکر می‌کردم که داستان به استعفا (روبیالس) ختم شود. رئیس داشت از کاری که ما در جام جهانی انجام داده بودیم تقدیر می‌کرد و گفت که می‌خواهد قراردادم را تمدید کند و من هم او را به خاطر این حرف‌هایش تشویق کردم. بخش دیگری از حرف‌های روبیالس که من به خاطرش او و مدیریت فدراسیون را تشویق کردم، چهار برابر شدن بودجه بود. زمانی که ۱۵ نفر دیگر دارند یک نفر را تشویق می‌کنند، سخت است که تو تنها کسی باشی که بی‌تفاوت نشسته‌ای و تشویق نمی‌کنی.