مردم، برای برگرداندن هویت تاریخی گلزار شهدای برازجان، دست به کار شدند

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در ایام عزاداری اربعین سالار شهیدان، جمعی از دانشجویان فعال فرهنگی برازجان به همراه خانواده «شهید احمد اسدی» و خانواده «شهید غلامرضا کشتکار» اقدام به نصب جعبه آینه برای مزار این دو شهید کردند.

یکی از دانشجویان در پاسخ به اینکه چرا با وجود یکسان سازی مزار شهدا در برازجان، جعبه آینه‌ها باید برگردند گفت: رهبر انقلاب صبح روز ۱۰ بهمن ۱۳۹۷ پس از زیارت مزار شهدای بهشت زهرای تهران، در سخنانی با انتقاد از طرح یکسان‌سازی قبورشهدا فرمودند: «یکی از کار‌های بدی که بعضی از مدیران گلزار‌های شهدا انجام می‌دهند، این کارغلط یکسان‌سازی قبور شهدا است.» «مزار شهدا» در تاریخ انقلاب اسلامی، تبدیل به یک نماد و نشانه ویژه شده است؛ نماد و نشانه‌ای که بسیاری از ارزش‌های فکری، فرهنگی و هنری مردمِ انقلابی را در دل خود دارد.‌ می‌شود این مزار‌ها را منظومه درخشانِ حرکت جوشنده انقلاب اسلامی دانست که همواره می‌تواند زبان گویای سلسله شهدای این سرزمین باشد. از جعبه آینه و محتوای خیره‌کننده‌اش گرفته تا سنگ‌نوشته‌های ارزشمند و پرمغزِ مزار‌های شهدا، همگی به سانِ گنجی بی‌مثال است که باید با وسواس حفظش کرد و روی چشم گذاشت.

وی افزود: جعبه اینه‌ها گلزار شهدا را به مردمی‌ترین موزه دفاع مقدس تبدیل کرده بود. در سیره حضرت امام (رضوان الله تعالی علیه) هم نظر صریحی پیرامون حفظ مواریث فرهنگی – معنوی داریم که بعد از انقلاب دارالشفاء را می‌خواستند خراب کنند و بسازند. به محضر حضرت امام آمدند تا برای تخریب اجازه بگیرند؛ ایشان این جمله رافرمودند که “هر یک‌دانه از این خشت‌ها و آجر‌ها که برای تعمیر دارالشفاء عوض شود و یک آجر جدید بیاید، به همان مقدار از قداست اینجا کاسته خواهد شد”.

یکی دیگر از دانشجویان در این رابطه گفت: گلزار شهدا موزه دائمی و طبیعی جنگ و انقلاب و سرمایه نظام است. در عین وحدت و نظم خاصی که وجود دارد، بیانگر فرهنگ‌های مختلف و جمع شدن آن‌ها برای دفاع از نظام و انقلاب است و نشان می‌دهد که این‌ها چگونه کنار هم قرار گرفتند. بیانگر جوشش مردمی و عمومی است که تبدیل به سرمایه و محل مانوری برای نظام شده است. یعنی خود گلزار‌ها بیانگر خیلی مسائل است و اینگونه نیست که فقط محل دفن یک سرباز باشد. یک موزه طبیعی و معنوی است که باید بگوییم جزء موزه‌هایی است که بیشترین بازدید کننده را دارد و هویت یک ملت را به طور جامع نشان می‌دهد. مسئولین باید بدانند که مزار شهدا نوستالژی خاصی برای خانواده شهدا دارد و می‌شود گفت حریم شخصی خانواده شهداست و بیانگر پیام‌ها و خاطرات زیادی است. خاطرات دوران جنگ، توسل‌ها، درد و دل‌ها و خانواده شهدا و مردم به آن فضا و شکل و شمایل علقیت خاصی پیدا کردند.. موضوع گلزار شهدا یک پدیده فرهنگی معنوی است که با خط‌کش مهندسی جور در نمی‌آید. قطعا هیچ کس مخالف زیباسازی، آسفالت یا سنگفرش شدن گلزار‌های شهدا نیست. بلکه موضوع  بر سر از بین رفتن ترکیب هویتی و طبیعی این گلزارهاست که به تعبیر امام خمینی (ره)، «دارالشفای» آزادگان جهان هستند. دارالشفایی که معنویت آن به دلیل بکر بودن آن است.

وی اضافه کرد: برای باز سازی یک بنای تاریخی ایده‌ها و مواد و مصالح نو و جدید حرفی برای گفتن ندارند. مثلا اگر بخواهیم دژ برازجان را بازسازی کنیم هیچوقت نمیگوییم بیایید با نمای سنگ رومی آن را تزئین کنیم، چون تمیز و شیک و جوان پسند‌تر است بلکه باید تاریخ را همانگونه که به دست ما رسیده برای آیندگان امانتداری کنیم. گلزار شهدا تاریخ ما بود که تخریب شد. برای جبرانش باید تمام تلاش را کرد تا حداقل همان شکل و شیوه به آن برگردد. جعبه آینه‌های آلمینیومی که هر خانواده خودش به سفارش خودش ساخته بود با همان تزئینات داخلی اش که مادرانه و مردمی بود. اگر چهل سال بعد مردمی به زیارت شهدا می‌آیند ببینند که این جنگ مدافعانش مردم بودند نه با قبر‌هایی یک شکل با خودش فکر کند که این جنگ شهدایش هم دولتی بوده اند.

این فعال فرهنگی اضافه کرد: همانگونه که گلدان‌ها بالای سر مزار هر شهید‌در این گلزار شهدا آمد، جعبه آینه‌ها هم مردمی هستند و خودشان می‌آیند. شروع با دو جعبه آینه برای شهیدان اسدی و کشتکار بوده و انشالله خود خانواده شهدا برای شهدایشان جعبه آینه می‌سازند و تا چند وقت دیگر شاهد همان صفای قدیمی در اینجا خواهیم بود. اجرای این کار در برازجان میتواند قدمی در راستای اطاعت از منویات رهبر معظم انقلاب و تسکینی برای دل رنجور خانواده شهدا و همچنین الگویی باشد برای سایر نقاط کشور. امید که این حرکت ذره‌ای جبران طرح غلط یکسان سازی قبور شهدا باشد.