ناتو؛ پشت‌پرده تداوم تنش در قره‌باغ

چالش ژئوپلیتیکی ارمنستان و جمهوری آذربایجان یکی از با اهمیت‌ترین و حساس‌ترین مسئله منطقه‌ای است که علاوه بر اینکه دخالت کشورهای عضو ناتو مانند ترکیه، آمریکا و انگلیس در آن دیده می‌شود؛ راه‌های دیپلماتیک نیز برای حل مناقشه به نتیجه نرسیده و همچنان بسیاری از موضوعات مانند کریدور لاچین و زنگزور نیز ابهام دارند.  

به گزارش ایسنا، برخی از تحلیل‌گران حمایت همه‌جانبه ترکیه از باکو، تلاش‌های ناتو برای دستیابی به این منطقه، نقش رژیم صهیونیستی و یا آمریکا و انگلیس را در این تحولات موثر می‌دانند و مسائلی مانند کریدور زنگزور و مرزها تنها معلول این اتفاقات هستند؛ در حالی‌که ریشه‌های اصلی موضوعات قفقاز جنوبی به سابقه تاریخی درگیری‌ها میان ارمنستان و آذربایجان بر می‌گردد. 

برخی طرف‌ها در واقع تلاش می‌کنند ابتدا با راه‌اندازی کریدور مسئله را نوعی دیگر نشان دهند و سپس به تدریج با اتصال قلمرو جمهوری آذربایجان و مناطق جنوبی استان سیونیک در جنوب ارمنستان، فضا را برای هدف بزرگ‌تر آماده می‌کنند تا یک منطقه بزرگ با زبان و ملیت خود داشته باشند. 

«احمد کاظمی» پژوهشگر ارشد اوراسیا درباره تنش‌های اخیر در منطقه قفقاز جنوبی نیز معتقد است «تلاش‌های باکو برای ایجاد دالان موهوم زنگزور بخشی از فتنه ناتو با محوریت انگلستان برای جلوگیری از گذار به نظم نوین جهانی با محوریت ایران، روسیه و چین است؛ نه در موافقتنامه ۲۰۲۰ که پس از جنگ دوم قره‌باغ به امضا رسید، مبنای حقوقی برای این دالان وجود دارد نه با وجود اتصال جمهوری آذربایجان به نخجوان از خاک ایران (راه ارس) به چنین دالانی نیاز نیست».

جایگاه کوچک قفقاز جنوبی در استراتژی آمریکا

«سالار سیف‌الدینی» پژوهشگر مسائل قفقاز در گفت‌وگو با ایسنا درباره تحولات اخیر در قفقاز جنوبی و تلاش‌های باکو برای تنش جدید در منطقه گفت: «تمام این اتفاقات محصول فروپاشی و انحلال شوروی است. از طرف دیگر، شاید اصلا به یاد نیاوریم آخرین انتخابات در باکو چه زمانی بوده و رئیس حکومت یکی از راه‌ها برای ماندن در قدرت را حماسی انتخاب کرده و دائما می‌گوید ما در جنگ هستیم تا این‌که پاسخگویی به افکار عمومی در داخل کشورش را نداشته باشد».

سیف‌الدینی همچنین در رابطه با نقش آمریکا و روسیه در منطقه قفقاز جنوبی گفت که «کاملا نمی‌توان اطمینان داشت که دخالت‌های خارجی تاثیر زیادی داشته باشد زیرا منطقه قفقاز جنوبی مورد توجه ایالات متحده نیست و در استراتژی آمریکا جایگاه کوچکی دارد، روسیه نیز توجهات دیگری دارد و نمی‌خواهد در قفقاز جنوبی بار این‌ها را به دوش بکشد».

این پژوهشگر مسائل قفقاز درباره اخباری مبنی بر توافقات «نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان با باکو که موجب اعتراض شدید ارامنه به ویژه جامعه دیاسپورا شده است،‌ گفت: «به وضوح نمی‌شود صحبت کرد که منظور از شایعات چه نوع مذاکراتی است؛ این‌که آیا رسما قره‌باغ کوهستانی را به باکو واگذار می‌کند. بیشتر همان جامعه دیاسپورا روی این مسئله تاکید کرده بودند، لذا فکر نمی‌کنم پاشینیان بخواهد خاک کشور ارمنستان را واگذار کند».

پاشینیان پیشتر گفته بود ارمنستان آماده است به طور مشروط و اگر باکو امنیت ارمنستانی‌های حاضر در قره‌باغ را تضمین کند، این منطقه را به عنوان بخشی از جمهوری آذربایجان به رسمیت بشناسد.

نشست سران روسیه، ارمنستان و جمهوری آذربایجان