ماجرای ۵ ساز شکسته که با نابلدی به ایران نرسید

خبر اخراج ۴۰ نوازنده از ارکستر سمفونیک تهران یکی از پر سر و صداترین اخبار موسیقی در چند ماه اخیر بود؛ اتفاقی که هر چند حرف و حدیث‌های بسیاری در پی داشت اما در نهایت با دستور فوری وزیر ارشاد برای بازگشت این ۴۰ نفر به نظر می رسد که ختم به خیر شد.

مهدی کلانتری (مایستر کنترباس ارکستر سمفونیک)، ماکان خوی‌نژاد (مایستر ویلنسل)، پژمان اختیاری (نوازنده آلتو) و رامین براتی (نوازنده ترومبون) به عنوان نمایندگان نوازندگان اخراج شده که جلسه‌ای را نیز یا وزیر فرهنگ برگزار کرده بودند، حالا طی نشستی در خبرگزاری ایسنا درباره آنچه تا کنون به آنها گذشته است، صحبت کرده‌اند.

این گفتگوی مفصل را در ادامه می‌خوانید:

من دوست دارم در درجه اول یک روایتی داشته باشیم از اتفاقاتی که در این مدت  برای ارکستر سمفونیک افتاد؛  بیایید کمی مبسوط‌تر درباره‌ این ماجرا صحبت کنیم. قضیه آزمون از نوازندگان چه بود و چه اتفاقی افتاد؟

مهدی کلانتری: شاید بهتر باشد به سال ۱۳۹۸ برگردیم؛ وقتی که آقای منوچهر صهبایی (رهبر میهمان ارکستر) یکسری مسائل داخلی ارکستر را به صورت علنی بدون هماهنگی با بنیاد رودکی و حتی نوازندگان روی صحنه اجرا مطرح کرد. او اول کنسرت خطاب به مردم گفت: رهبری که قبل از من بوده از ایران فرار کرده و من الان به جای ایشان آمده‌ام و با یک حال بدی هم آمده‌ام!

او به شهرداد روحانی اشاره داشت و وانمود کرد که انگار بر سر نوازندگان منت گذاشته است. در حالی که ایشان اولین شخصی بود که تا به او پیشنهاد رهبری ارکستر را کردند، خیلی با اشتیاق رهبری ارکستر سمفونیک را پذیرفت؛ در این حدود ۲۰ سالی که من در ارکستر سمفونیک هستم، ایشان همیشه خیلی دوست داشت به تمرینات ارکستر بیاید.

منظورتان با دست پس زدن و با پا پیش کشیدن است؟

کلانتری: بله؛ دقیقا. البته ایشان به حاشیه عادت دارند؛ یعنی هر موقع به ارکستر آمده‌اند، حاشیه را با خودشان آورده‌اند. حتی در سال ۸۶ هم یکسری از نوازنده‌ها را اخراج کردند و آن موقع نوازندگان سکوت کردند. خیلی از آن‌هایی که رفتند، نوازنده‌های بزرگ و حرفه‌ای ارکستر بودند که آن‌ها هم بریدند. ما آن موقع کوچیک‌تر بودیم و متوجه این اتفاقات نبودیم که مثلا چرا این نوازنده‌ها دارند، می‌روند!

تا اینکه رسیدیم به اتفاقات اخیر و آقای صهبایی دوباره همین کار را کردند و الان یک ارکستری تشکیل شده که اگرچه تمام نوازنده‌ها عزیز دل ما هستند و نوازنده‌های بزرگ‌تر هم بینشان هستند اما ارکستر فعلی بیشتر از نوازندگانی تشکیل شده که اصلا توان اجرای ارکستری ندارند. در امتحان اخیر هم ما ندیده‌ایم که نمره‌شان چند شده؟ اما خروجی قابل توجهی نداشتند.

ماکان خوی‌نژاد: ببینید، ‌ به طور کلی امتحان گرفتن از ارکستر به این شکل نیست؛ یک چارت جهانی وجود دارد که همه ارکسترهای دنیا از این راه اداره می‌شوند. من هم ۱۲، ۱۳ سال پیش که به ارکستر آمدم، کنار مایستر می‌نشستم. بعد از سه، چهار سال جای نفر اول نشستم. همه ما همین‌طور پیش رفته‌ایم و این سیر درست کار است. بعد بزرگ‌ترها کنار می‌روند و به تدریس مشغول می‌شوند و جوان‌ترها که آن موقع ما بودیم و الان بچه‌های جوان‌تر هستند، جایگزین می‌شوند. این یک مقوله جهانی و چارت کلی است. اگر هم در این میان کسی نتواند بیاید، دیر بیاید یا به هر دلیلی از پس کارش برنیاید یا بازنشسته شود، جایش خالی می‌شود و صرفا برای آن صندلی امتحان برگزار می‌شود.

ماکان خوی‌نژاد