کانون صنفی معلمان: «جان جعفر ابراهیمی، معلم زندانی در خطر است»

دوشنبه ۲۷ شهریور کارزاری برای دسترسی به درمان معلم زندانی جعفر ابراهیمی، در شبکه‌های اجتماعی شکل گرفت. این کارزار با برنامه‌ریزی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان برای آزادی و دسترسی جعفر ابراهیمی، بازرس و عضو هیأت مدیره این تشکل، به درمان تشکیل شد.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران در بیانیه‌ای اعلام کرد که «مسئول جان جعفر ابراهیمی حاکمیت است». این شورا هشدار داد که «این برخوردهای غیرانسانی مصداق واقعی کشتار خاموش است.»

جعفر ابراهیمی مشغول گذراندن حکم پنج سال حبس برای فعالیت‌های صنفی است که از سوی دادگاه تجدید نظر تأیید شده است. انتظار می‌رفت در فروردین ۱۴۰۳، پس از گذراندن یک‌سوم دوره حبس، او از زندان آزاد شود. با این‌همه، به تازگی اتهام‎‌های جدیدی علیه او مطرح شده است که بخشی از تلاش دستگاه امنیتی و قوه قضاییه برای بیشتر نگه داشتن او در زندان است.

«آموزش بین‌المللی (EI)» یکی از بزرگترین اتحادیه‌های معلمان با بیش از ۴۰۰ عضو سندیکایی از کشورهای مختلف از این کارزار حمایت کرد. سندیکای کارگران شرکت واحد هم در بیانیه‌ای نوشت:

معلم زندانی جعفر ابراهیمی نیاز فوری به معالجه و مراقبت‌های پزشکی دارد. سندیکای کارگران شرکت واحد خواهان آزادی فوری و بدون قید و شرط جعفر ابراهیمی و دیگر معلمان، کارگران و فعالین زندانی می‌باشد.

ممانعت از دسترسی به درمان

جعفر ابراهیمی، بیماری خودایمنی، التهاب روده، و دیابت دارد. وکیل او عرفان کرم‌ویسی اعلام کرد که به دلیل تشدید بیماری دیابت در زندان، بینایی ابراهیمی در خطر قرار دارد.

قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها به جای اجرای مجوز درخواستی برای بستری شدن ابراهیمی در بیمارستان، او را در تاریخ ۱۲ شهریور به همراه ۱۲ زندانی دیگر به شکل تنبیهی از زندان اوین به بازداشتگاه قزلحصار در کرج منتقل کردند.

به شهادت هم‌بندی‌های جعفر ابراهیمی در اوین، او در زمان انتقال از این زندان در وضعیت سلامتی مناسبی نبوده است. اکنون هم‌بندی‌های او در قزل‌حصار می‌گویند که وضعیت سلامت او در این زندان بسیار بدتر شده است.

وکیل مدافع جعفر ابراهیمی در زمان انتقال به زندان قزلحصار گفت که پرونده‌ جدیدی برای موکلش با این عنوان‌ها اتهامی تشکیل شده است: «اخلال در نظم و آسایش عمومی» و «توهین به مقامات و مأموران زندان».

مسئولان زندان در روز ۲۱ شهریور در قزل‌حصار، ابراهیمی را که از‌حال‌رفته و در بهداری زندان بود، کتک زدند.

به گفته عرفان کرم ویسی، ابراهیمی به مقام‌های زندان اعلام کرد که تا زمان اعزام به پزشکی قانونی جهت بررسی اثرات ضرب و شتم صورت گرفته، از دریافت دارو خودداری می‌کند. او اکنون بیش از یک هفته است که اعتصاب دارو کرده و خواستار بازگشت به زندان اوین، دسترسی داشتن به درمان و رفع اتهامات جدید است.

بیماری خود ایمنی جعفر ابراهیمی اولین بار در سال ۱۳۸۸ هنگامی که او در زندان بازداشت بود، به سراغ او آمد و او به بیماری التهاب روده مبتلا شد. در این دور جدید زندانی شدن، ابراهیمی از اردیبهشت ۱۴۰۱ و در روز جهانی کارگر و معلم بازداشت شد. در جریان بیش از ۲۰ ماه زندان، به وضعیت سلامتی او رسیدگی نشد و بیماری‌های او تشدید شد.

خشونت فیزیکی به زندانی و آزار خانواده او

طبق گزارش‌ها پس از انتقال اجباری به قزل‌حصار، جعفر ابراهیمی را در شرایط بسیار بدی نگه می‌دارند. ۲۱ شهریور، وضعیت جعفر ابراهیمی وخیم گزارش شد. از داخل زندانی، زندانی‌ها به خانواده‌هایشان تلفنی خبر دادند که او از حال رفته و کامل بی‌هوش شده است.

ابراهیمی را به بهداری زندان منتقل کردند. با وجود این شرایط، مسئولان زندان باز هم از فرستادن او به بیمارستان ممانعت کردند.

بعد از معاینه در بهداری و در زمان تماس برای توضیح وضعیت به خانواده، ابراهیمی را افسر جانشین و معاونش و چند تن از کادر زندان کتک می‌زنند. در نتیجه این خشونت فیزیکی، او از ناحیه کتف، گردن و پیشانی زخمی می‌شود.

در این روز مسئولان زندان خانواده او را هم آزارهای روانی دادند.

خانواده با تلفن‌های هم‌بندی‌های ابراهیمی متوجه شدند که ابراهیمی را کادر درمان زندان بی‌هوش از بند برده‌اند. آن‌ها تمام بیمارستان‌های کرج را به دنبال ابراهیمی گشتند. تا اینکه بعد از ساعت‌ها نگرانی و اضطراب متوجه شدند که ابراهیمی را باز هم به بیمارستان منتقل نکرده‌ و به اجبار در بهداری زندان نگه داشته‌اند.

حمایت بین‌المللی از جعفر ابراهیمی

آموزش بین المللی (EI) از بزرگترین اتحادیه‌های معلمان که به کمپین برای آزادی و دسترسی به درمان جعفر ابراهیمی پیوسته است، از مقام‌های حکومت ایران درخواست کرد تا به این فعال صنفی معلمان مرخصی فوری پزشکی اعطا کنند. دیوید ادواردز، دبیرکل آموزش بین‌الملل، در بیانیه‌ای نوشت: «جعفر ابراهیمی به همراه دیگر رهبران جنبش معلمان هیچ گونه قوانین داخلی و بین‌المللی را زیر پا نگذاشته‌اند. دستگیری، حبس و ادامه بازداشت آنها نقض حقوق اساسی کارگران، آزادی تشکل و آزادی بیان است.»

سازمان حقوق بشری «فرانت‌لاین دیفندرز» هم در نامه‌ای سرگشاده خواستار آزادی جعفر ابراهیمی و یکی دیگر از همبندی‌های او، کامیار فکور شده است. دستگاه امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی به کامیار فکور هم مانند ابراهیمی اتهام‌های جدیدی زده است. کامیار فکور، روزنامه‌نگار حوزه محیط زیست و هنرمند فعال کارگری است.

«فرانت لاین دیفندرز» در نامه‌ای که روز چهارشنبه ۱۵ شهریور منتشر شد از مقام‌های جمهوری اسلامی خواست که جعفر ابراهیمی و کامیار فکور را «فوراً و بدون قید و شرط» آزاد کند زیرا «آن‌ها صرفاً در نتیجه فعالیت مشروع حقوق بشری، به‌ویژه در حمایت از حقوق معلمان و کارگران در حبس هستند.»

این نامه همچنین بر لزوم «دسترسی فوری جعفر ابراهیمی به مراقبت‌های پزشکی مناسب» تأکید کرده است.

شورای هماهنگی تشکل ‌های صنفی فرهنگیان ایران، «از زنان، دانشجویان، کارگران، فعالان سایر حوزه‌ها ‌و نیز از عموم نیروهای دموکراتیک و مترقی» خواسته است که با آنها در کارزار آزادی جعفر ابراهیمی و دسترسی او به درمان همکاری کنند.