معاونت امور بین الملل فارابی، معاونتی مهم اما بی‌اثر/ وزارت خارجه برای گسترش روابط به سینما کمک کند

خبرگزاری میزان- در دولت دهم و به دلیل اعتراض‌های آن روزها کمتر سینماگری مایل به همکاری در پروژه‌های سینمایی بود و سینمای ایران در داخل و خارج با مشکلات عدیده و بزرگی همچون تحریم وعدم همکاری سینماگران مواجه بود. 

مشکلاتی که در سال‌های ۸۸ و ۸۹ برای سینمای ایران و دعوت از سینماگران و فیلمسازان دنیا وجود داشت، به مراتب سخت‌تر و دشوارتر از مشکلاتی بود که در سال گذشته سینمای ایران با آن مواجه بود. رفتن سینماگران و تحریم آن‌ها کار جدید و بی‌سابقه‌ای در ایران نیست و تقریبا چند سال یک بار کسانی که همه هویت خود را از سینمای ایران گرفته‌اند، به اصطلاح خودشان سینمای ایران را تحریم می‌کنند و مثلا سینمای ایران را از حضور خود محروم می‌کنند. 

جشنواره‌ای بدون چهره شاخص و سرشناس
اینکه اصلا چقدر این تحریم‌ها و مهاجرت‌ها باعث افول سینما یا رشد آن شده است، مسئله این یادداشت نیست و مسئله اصلی‌عدم توانایی مدیران بخش بین‌الملل سینمای ایران است که در سال گذشته حتی تنوانستتد یک چهره و فیلمساز شاخص را برای شرکت در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به تهران بیاورند. اینکه در دوران و شرایط عادی آن هم با پول و هدیه کلان چند کارگردان و سینماگر را به تهران بیاورید، قطعا کار شاقی نیست و مدیر باید در تنگناها بتواند کار خود را به انجام برساند. 

باز فلش بکی به دوران ۸۸ داشته و آن دوره را بررسی کنیم؛ قطعا در آن دوران دعوت از مهمان‌های خارجی و مجاب کردن سینماگران برای حضور در جشنواره به مراتب سخت‌تر از سال گذشته بود، اما در آن دوران و به دلیل کاربلدی مدیران آن حوزه بین الملل در آن دوران و شناختشان از سینما و سینماگران جهان و ارتباط خوبی که داشتند، جشنواره در سال ۸۸ و ۸۹ بازهم باشکوه و درخور جشن سینمای ایران برگزار شد. 

جشنواره فیلم فجر همانطور که از نامش پیداست، جشن سینمای ایران و مطابق با رویکردهای نظام جمهوری اسلامی بوده و هست. حال این رویکردها در برخی اوقات به دلیل سلیقه مدیران باعث رنجش سینماگران شده و گاه باعث حضور حداکثری سینماگران در جشنواره فیلم فجر شده است. آنچه که مهمانان، سینماگران، رسانه‌ها و منتقدان از جشنواره فیلم فجر دوره گذشته دیدند، عدم حضور مهمانان سرشناس خارجی و حتی سینماگران داخلی بود. دلیل این‌عدم استقبال هم قطعا مربوط به مدیران جشنواره و نوع برخوردشان با سینماگران بوده است. 

فرمایشات و نقطه نظرات رهبری در مواجه با هنرمندان

چند روز پیش مهدی مسعودشاهی، از بنیانگذاران بنیاد سینمایی فارابی و از نخستین مدیران سینمای پس از انقلاب در سلسله نشست‌های «بر سینمای ایران چه گذشت» با اشاره به نقل قولی از مقام معظم رهبری گفته بود: سال ۶۱ آقا (رهبر انقلاب) به من گفتند «با هنرمندان با قانون و ضابطه عمل نکن، با آن‌ها مفاهمه کن.» حتی در روزهای اول قائله پاییز گذشته نیز رهبری به مسئولان فرمودند که در مواجهه با هنرمندان و ورزشکارن از اظهار نظر آن‌ها گذر کنید، اما شاهد بودیم که مدیران سینمایی در برخی از اظهارنظرها برای سینماگران خط و نشان می‌کشیدند که هر بار با وساطت وزیر فرهنگ این خط و نشان‌ها با کمترین ضربه به سینمای ایران خنثی می‌شد. 

با توجه به همین صحبت‌ها و خط و نشان مدیران سینمایی و جشنواره‌ای شاهد بودیم که دوره گذشته جشنواره فیلم فجر یکی از بی‌اثرترین و خلوت‌ترین دوره‌های خود را خصوصا در بخش بین‌الملل تجربه کرد. در دوره‌ای که باید صلابت جشنواره رخ‌نمایی می‌کرد، اما به دلیل‌عدم ارتباط بخش بین‌الملل با سینماگران مطرح دنیا این بخش از جشنواره بی‌رونق‌ترین دوره خود را گذراند. 
بخش بین‌الملل جشنواره فیلم فجر بعد از شش دوره برگزاری به صورت تفکیک شده از جشنواره ملی در دوره گذشته بازهم به صورت همزمان و در بهمن ماه برگزار شد، اما چه سود که این برگزاری هیچ دستاوردی برای سینمای ایران نداشت. مخالفان برگزاری مستقل جشنواره جهانی فیلم فجر می‌گفتند این جشنواره باعث هدررفت پول می‌شود، در حالی که حضور پل شریدر یا اولیور استون آمریکایی در حساس‌ترین زمان که دشمنان خبر از جنگ نظامی در ایران را مخابره می‌کردند، یک پیام مهم را به دنیا مخابره کرد که ایران در صلح و امنیت کامل است. 
بارها و بارها مقام معظم رهبری به مهم بودن هنر از جمله سینما اشاره فرموده‌اند، اما آیا طی این سال‌ها از این مهم به درستی استفاده شده است؟ 

لابی صهیونیست‌ها در سینما را بی‌اثر کنیم
لابی‌های صهیونیست در جشنواره‌های جهانی، بدون هیچ هنری و صرفا به دلیل خرج کردن پول می‌خواهند برای خود جایگاهی دست و پا کنند، اما مسئولان سینمای ایران در این سال‌ها جایگاه ایران در جشنواره‌های جهانی و منطقه‌ای را متزلزل کرده و حتی نتوانسته‌اند سینماگران داخلی را مجاب کنند تا سینما خالی از اهلش نشود. 

قطعا در سال ۸۸ اوضاع تحریم و نیامدن سینماگران به شدت بدتر از امروز بود، اما سعی شد برای حفظ شأن نظام و جشنواره از هنرمندان سرشناس دعوت شود تا صفحه اخبار رسانه‌ها پر شود از خبر جشنواره در حالی که در دوره گذشته جشنواره فیلم فجر و به رغم مدت زمان کافی معاونت بین‌الملل فارابی که مسئول دعوت از مهمانان خارجی هم بود، نتوانست از شأنیت نظام دفاع کرده و به بخش بین‌الملل جشنواره شور و حال خاصی بدهد. البته که قطعا به دلیل حضور دبیر جشنواره و اظهار نظر در همه زمینه‌ها کار برای مدیر بخش بین‌الملل هم سخت بوده است، اما در نهایت از جشنواره ویترین و اخبار باقی می‌ماند که به رغم همه خبرسازی‌ها این جشنواره به هیچ عنوان باشکوه برگزار نشد. 

سال گذشته و دوره چهل و یکم جشنواره فیلم فجر که تمام شد، اما اکنون چهار ماه تا جشنواره بین‌المللی فیلم فجر باقی مانده است و امیدواریم که در این دوره حضور سینماگران قابل و سرشناسی را در جشنواره شاهد باشیم و از تمام ظرفیت سینمای ایران برای هرچه پرشورتر شدن این جشنواره خصوصا در بخش بین‌الملل استفاده شود. 

معاونتی پر هزینه و بی‌فایده
معاونت امور بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی طی سال‌های اخیر عملا در حد یک شرکت پخش فیلم هم کارایی ندارد؛ معاونتی که جز هزینه هیچ فایده‌ای برای بنیاد سینمایی فارابی نداشته و هیچ کار شاخص و خاصی برای سینمای ملی ایران انجام نمی‌دهد. 

اینکه یک معاونت با چندین نیرو فقط و فقط به ارسال چند فیلم به جشنواره‌های رده چندم جهان اکتفا کرده و هیچ دستاورد دیگری برای سینمای ایران ندارد، نشان از ناکارآمدی و لازم نبودن این بخش در سینمای ایران دارد. 

می‌توان برای ارسال این فیلم‌ها از شرکت‌هایی که هزینه چندانی هم برای ارسال فیلم‌های فارابی به جشنواره‌های درجه دو و درجه سه ندارند، استفاده کرد و سالی یک بار برای اعلام فیلم به جشنواره اسکار یک معاونت حضور نداشته باشد. 

برای دعوت مهمان‌های جشنواره فیلم فجر هم دبیر بخش بین‌الملل می‌تواند با هماهنگی سازمان سینمایی و دبیر جشنواره یک فرد حرفه‌ای و دارای ارتباط با سینماگران بین‌المللی را انتخاب کند تا بتواند مهمان‌هایی در شأن سینمای ایران و جشنواره فیلم فجر دعوت کند. 

باید از دو مقوله تجربه و جوانی در کنار هم بهره برد تا سینمای ایران در بخش بین‌الملل به این روز نیفتد و بتوانیم جایگاه‌مان را در سینمای دنیا بازپس بگیریم و باز هم در جشنواره‌های درجه یک صاحب کرسی شده و حرف‌های انقلاب اسلامی و مردم ایران را از زبان سینما به گوش جهانیان برسانیم، نه منفعل باشیم و نه اینکه با ارسال فیلم‌هایی که سیاه‌نمایی می‌کنند، باعث خوشحالی دشمنان شویم و با ساخت فیلم‌های خوب و جایگاه درست در جشنواره‌ها دوباره اعتبار را به سینمای ایران در حوزه بین‌الملل بازگردانیم. 

در پایان باید گفت که به دلیل‌عدم مصاحبه یا ارائه گزارش از طرف نهادهای سینمایی، خصوصا بنیاد سینمایی فارابی در دولت فعلی هیچ اطلاعاتی از فعالیت‌های معاونت بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی وجود ندارد و هر آنچه از دستاوردها و موفقیت‌ها و یا انتقادها گفته می‌شود، در حد اطلاعات خبری و حدس و گمان است. 
انتهای پیام/