کانون نمایشنامه‌نویسان پیام داد؛ بهرام بیضایی درباره او نوشت: «زبان اِمروز بی‌آزمون‌های او چالشی سترگ را کم داشت»

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، زنده نام اکبر رادی در طی چهل سال نمایش‌نامه‌های: از دست رفته (۱۳۳۷)، روزنه آبی (۱۳۳۸)، افول (۱۳۴۳)، مرگ در پاییز (شامل سه تک‌پرده: محاق، مسافران، مرگ در پاییز) (۱۳۴۵)، از پشت شیشه‌ها (۱۳۴۵)، ارثیهٔ ایرانی (۱۳۴۷)، صیادان (۱۳۴۸)، لبخند باشکوه آقای گیل (۱۳۵۲)، در مه بخوان (۱۳۵۴)، هاملت با سالاد فصل (۱۳۵۶)، منجی در صبح نمناک (۱۳۵۸)، پلکان (۱۳۶۱)، تانگوی تخم مرغ داغ (ورسیون دیگر ارثیه ایرانی) (۱۳۶۲)، آهسته با گل سرخ' (۱۳۶۵)، شب روی سنگفرش خیس (۱۳۷۰)، آمیز قلمدون (۱۳۷۱)، باغ شب نمای ما (۱۳۷۵)، ملودی شهر بارانی (۱۳۷۹)، خانمچه و مهتابی (۱۳۸۲)، دو تک‌پرده‌ایِ شب به خیر جناب کنت و کاکتوس (۱۳۸۳)، روی صحنهٔ آبی: دورهٔ آثار رادی در چهار جلد (۱۳۸۳)، پایین گذر سقاخانه (۱۳۸۴)، آهنگ‌های شکلاتی (۱۳۸۶) را نوشت و بعضی از آثار او بارها و بارها اجرا شد.

عکس از بهنام صدیقی