انسان‌های نخستین که با الهام از نظامی از گور برخاستند

شهلا آرمین، هنرمند بداهه‌ها بود. می‌ایستاد رو به بوم و بر آن نقش‌هایی می‌کشید که پایانشان نامشخص بود. نقش شجاعت و صداقت را می‌توان در آثار او دید که بر روی سنگ‌های بدون فرم تا بومی بدون طرح اولیه کشیده شده است.

به گزارش ایسنا، شهلا آرمین در بیانیه نمایشگاه «بازگشت به انسان نخستین با نگاهی معاصر» که در تیر ماه ۱۳۸۹ برگزار شد، نوشته بود: «سنگ‌ها را دامنه‌های البرز به من هدیه داد. شکل‌های ناهمگون و انتزاعی این پاره سنگ‌ها که حاصل مهر و آشتی عناصر طبیعت، باد، باران، طوفان، ضربه‌ها و شکستن‌هاست که ذهن و روح مرا مجذوب کرد. با نگاهی عمیق‌تر سعی کردم جوهر وجودی سنگ‌ها را تا حد امکان حفظ کنم.»

او اینگونه ادامه داده بود: «سطوح متنوع از نظر شکل و رنگ سنگ‌ها از هر سمت و سو گرایشی در من به وجود آورد تا نقاشی سه بعدی را بر حجم بکری از طبیعت بیافرینم. این کارها به نوعی بازگشت به انسان نخستین اما با نگاهی معاصر است.»

شهلا آرمین در یکی از پروژه‌های خود بر سنگ‌ها نقاشی کشیده بود. سنگ‌هایی از دامنه کوه‌های البرز که بر نقش ناهمگون و سطوح خاص آن‌ها طراحی‌های این هنرمند نقش بست. 

این هنرمند سبک منحصر به فرد خود را یافته بود. او در سال ۱۳۳۸ در تهران متولد شد. آرمین سال ۱۳۵۶ به پاریس رفت و در کلاس‌های آزاد دانشکده هنرهای زیبای پاریس (بوزار) شرکت کرد. آرمین در طی اقامت خود در پاریس در کلاس‌های طراحی شهرداری نیز شرکت کرد.

او بعد از بازگشت، در تلاش برای یافتن سبک خود و در نهایت سال ۱۳۷۶ با الهام از نگارگری ایرانی به زبان بصری خاص خود رسید. او همچنین برای محتوای آثارش از خمسه‌ی نظامی الهام گرفته بود. 

اثری از شهلا آرمین در آخرین دوره از حراج تهران ١۶٠ میلیون تومان فروخته شد. 

او که عضو انجمن نقاشان ایران بود، در ادامه تجربیاتش به بداهه‌گری خلق آثار و سبک‌ نوینی رسید و از سال ۱۳۷۶ این سبک‌ که ملهم از آثار خمسه نظامی بود شکل گرفت و با الهام از مینیاتورهای ایران گویش نویی در بیان حسی نقاشی‌هایش به وجود آمد. 

برگزاری ۹ نمایشگاه انفرادی در گالری‌های عصر (پارک ساعی)، شرکت و حضور در نمایشگاه بهار ایرانی به دعوت شهرداری ۶ پاریس، شرکت در نمایشگاه‌های ملی و بین‌المللی، شرکت و اهدا اثر در نمایشگاه برای چاپ دانشنامه ایرانیکا در نیویورک سال ۱۳۸۸، برگزاری نمایشگاه در آتلیه مرکز بین‌المللی سیته پاریس ۲۰۰۷ از جمله فعالیت‌های این هنرمند فقید است.

در ذات برخی آثار این هنرمند می‌توان مینیاتور و فضای دوبعدی حاکم بر آن و نقش‌ها و رنگ‌های «خمسه» نظامی  را دید، اما در عین حال با حضور خود شهلا آرمین و نگاه متفاوتش با اثر روبه رو شد. اغلب بینندگان آثار او جلب تونالیته‌های رنگ آثارش می‌شوند که او خود این مهم را مرهون الهامی که از نقاشی‌های خمسه نظامی گرفته می‌ندانست.

آرمین نقاشی فی‌البداهه بود و به همین موضوع شهرت داشت. آرمین بدون پیش طراحی و رو به بوم می‌ایستاد و رنگ‌ها را از تیوپ رنگ به روی بوم می‌پاشید و رنگ‌ها را نیز بر همان سطح خلق می‌کرد.

آرمین در حاشیه نمایشگاهش، «رازهای مقدس» (دی ماه سال ۸۷) گفته بود که:‌ «این آثار از درونم می‌جوشد و هر یک از آنها را بر اساس احساس آن لحظه می‌آفرینم، پس نیازی به طراحی ندارم.»

آثار شهلا آرمین پیش از انتها پیدا نبود، او بدون پیش فرض طرح می‌زد و اغراق، گاه ساده‌سازی و دفورمه شدن در آثار او قابل مشاهده بود. آثاری که سرمنشاء اغلب آن‌ها هنر ایرانی بود. 

شهلا آرمین