از دروازه اصفهان و کازرون تا دروازه کابل و هرات

با همه این حرف ها اما مردم شهر و کشورم را در اولویت توجه می دانم.
شیراز به سبب آب و هوای مناسبش همیشه شهر مهاجر پذیری بوده و هست. این مهاجر پذیری در زمینه افغانستانی ها هم بسیار چشمگیر است.

مشکل اما مهاجرت بی رویه، بی حساب و کتاب و غیر قانونی افغانستانی ها به ایران و صد البته شیراز است.

آن ها که در جای، جای شهر حضور پررنگی دارند. به یک جا هم نیست که مثلا آقای استاندار بگوید تا فلان شعاع چندکیلومتری اطراف حرم شاهچراغ نباید افغانستانی ها ساکن شوند.

الان باید نام دروازه کازرون را دروازه کابل گذاشت یا نام دروازه اصفهان را دروازه هرات؟

نام خیابان رودکی را هم به رابعه بلخی شاعر افغانستانی و همدوره رودکی تغییر دهیم چطور؟

در باب قیمت رهن و اجاره مسکن جدای از بی تدبیری بعضی مسوولین، یکی از عوامل گرانی حتی در نقاط (کمتربرخوردار) شیراز حضور فراوان مهاجرین است. آنها که با قیمت های بالا خانه ها را اجاره می کنند و خود به خود قیمت ها را بالا می برند.

اصلا چرا راه دوری برویم. وقتی استاندار فارس -به عنوان بالاترین مقام مسوول دولتی- پس از حوادث تروریستی حرم شاهچراغ(ع) می گوید:« سکونت اتباع در شعاع ۵۷ هکتاری حرم شاهچراغ ممنوع است» یعنی حضور متمرکز این همه اتباع بیگانه در هر بخشی از شهر خطرناک است وگرنه چه دلیلی داشت آقای استاندار چنین بگویند؟

کاش مسوولین مربوطه فکری عاجل برای این مشکل زایل کنند. تا دیر نشده،لطفا.