مرکز اتحادِ وطن برای انگلیسی‌ها

لندن ۱۴ میلیونی، پر جنب و جوش و هفتاد و دو ملیتی یک ساختمان حدودا هزار ساله دارد به اسم کلیسای « وست مینیستر » که از همان ابتدا سنگ بنای اتحاد ملی بریتانیا شد.

یک شاه جوان و گستاخ برای اینکه میخواست زنش را طلاق دهد و زن جدید بگیرد با کلیسای رم و واتیکان در افتاد. همه صومعه های کشور را قلع و قمع کرد و به جای پیروی از مسیحیت مستقر در رم، برای خودش یک واتیکان جدید در « وست مینیستر» ساخت.

از همان هزار سال پیش رسما تبدیل شد به محل تاچگذاری بیش از ۳۵ شاه و ملکه … نکته جالب این است که تقریبا اکثرشان حتی آنها که با کشتن همدیگر به سلطنت رسیدند در همین کلیسا دفن هستند.

بعدها خان های مرزهای بریتانیا برای اینکه در جنگها با شاه یا ملکه اتحادشان را حفظ کنند یکی از امتیازهایی که می خواستند دفن شدن شان درون این کلیسای ملی بود.

به مرور شوالیه های معروف جنگ های مذهبی و در ادامه مقبره دانشمندان بزرگ انگلیس نظیر نیوتن گشت. بعضی ها حتی با پرداخت پول هنگفت اجازه می گرفتند ایستاده دفن شوند

شاعر معروف شان « چاوسر» که نقشش مثل فردوسی ما بود در هویت سازی ملی و زبان کشور همراه با بسیاری از ادیبان و نقاشان کشور در آنجا آرمیدند.

وست مینیستر تبدیل شد به زیارتگاه ملی و از همه نقاط هدایایی روی قبر شاهان و قدیسین می گذاشتند که به ثروت و اهمیت این کلیسا افزودند. این روزها درآمد بزرگی ازتوریسم را برای کشور تدارک می بیند.

برای دوران بحرانی نقش پارلمان کشور را هم ایفا کرد. خلاصه اینکه این ساختمان هزار ساله مرکز اتحاد و هویت ملی انگلیس را به دوش کشیده است.