«اگر ببینمت، میکشمت» جنگ اسرائیل و غزه و جامعه عرب اسرائیلی گرفتار در میانه نزاع
- فراس کیلانی در رهط، جنوب اسرائیل
- بیبیسی عربی
اعطا ابو مدیغم شهردار رهط
زنگ تلفن عطا ابو مدیغم قطع نمیشود.
اما تماسها برای پرسیدن حال و خبر گرفتن از سلامت او نیست -- همه تماسها تهدید به مرگ هستند.
مردی فریاد میزند: «اگر ببینمت، تو را خواهم کشت.»
مدیغم عضوی از ۲۰۰ هزار نفر جامعه عرب بادیهنشین در اسرائیل است که آنها نیز مسلمان هستند. آنها ۱۶ نفر را در حمله حماس از دست دادند.
او شهردار شهر رهط در صحرای نقب (نِگِو)، شهر اصلی بادیهنشینان است.
Skip مطالب پیشنهادی and continue readingمطالب پیشنهادی- رهبران ارشد حماس چه کسانی هستند؟
- بعد از کشته شدن ۲۵۰ نفر در حمله حماس، نتانیاهو میگوید «اسرائیل در جنگ است»
- بحران گروگانهای اسرائیل میتواند بدترین کابوس هر دولتی باشد
- حمله متقابل اسرائیل؛ بیمارستان غزه مملو از زخمیها و کشتهها
End of مطالب پیشنهادی
او در حالی که موبایلش بیوقفه در جیبش زنگ میزند به من میگوید: «این تماسها از کرانه غربی و غزه است.»
فردی از سر شرارت شماره تلفن او را در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشته است.
او گاهی اوقات سعی میکند با آدم آن سوی خط بحث و استدلال کند ولی با عدهای دیگر فقط باید فریاد بکشد تا حرفش را بشنوند.
فایدهای ندارد زیرا مدیغم متهم است که جنگجویان حماس را به مقامات اسرائیلی تحویل داده است.
او میگوید: «میگویند که آنها [جنگجویان حماس] در رهط کشته شدند. هیچکس [از جنگجویان حماس] در رهط کشته نشده است. تمامش دروغ است.»
توضیح تصویر،جامعه بادیه نشین اسرائیل میگوید در دریافت خدمات عمومی مورد تبعیض قرار میگیرد
روابط بین بادیهنشینان عرب و دولت اسرائیل تنشهای زیادی را با جامعه فلسطینی ایجاد میکند.
برخی از بادیهنشینان عرب در ارتش و سایر نیروهای امنیتی مشغول به کار هستند که خشم برخی از فلسطینیها را برانگیخته است.
اما جامعه بادیهنشینان نیز میگویند که دولت اسرائیل درباره آنها تبعیض میورزد.
قربانیان حمله
هفت نفر از ساکنان اطراف رهط در صحرای نقب مفقود شدهاند.
خانوادههایشان بر این باورند که آنها به غزه برده شدهاند و گروگان حماس هستند. آنها از ترس کشته شدن بستگانشان علنی صحبت نمیکنند.
ضام الزیادنه به انتقال برخی از اجساد کشتهشدگان به خانوادههای آنها کمک کرده است.
او میگوید که این حملات به طور خاص عربهای بادیهنشین را هدف قرار ندادهاند، اما آنها در میانه آن گرفتار شدهاند.
او میگوید: «هرکسی که میخواهد بیرون برود و این کار را بکند، میداند که دارد چه میکند.»
منبع تصویر، Family handout
توضیح تصویر،عبدالرحمن توسط نیروهای حماس کشته شد
عبدالرحمن الزیادنه اهل رهط که برای سفر به ساحل رفته و چادر زده بود، تنها در ۳ کیلومتری مرز غزه توسط حماس کشته شد. او ۲۶ ساله بود.»
پدرش عاطف از شدت غم نمیتواند صحبت کند. عمویش بود که باید این خبر را میداد.
او به برادرش عاطف گفت: «خداوند به تو پاداش میدهد.»
او افزود: «برادرم از حال رفت. چطور یک نفر میتواند چنین لحظهای را تحمل کند؟»
توضیح تصویر،پدری که پسرش را از دست داده
یکی از فرماندهان ارشد سابق نیروی دفاعی اسرائیل، یائیر گولان، برای صحبت با خانواده وارد شد.
او گفت که آمده تا تسلیت بگوید، اما دیدار او به کانونی برای ابراز خشم علیه مقامات اسرائیل تبدیل شد.
مردی فریاد میزند: «ما در این جنگ آشغال میخوردیم. این حرف همه بادیهنشینان است. شرم بر دولت و این وزارتها باد.»
عربهای بادیهنشین احساس میکنند که در گزارشهای گستردهتر درباره حمله حماس به اسرائیل، درباره کشتهشدگان جامعهشان حرفی زده نشده است.
و از نظر تاریخی، مقامات اسرائیلی اغلب به عدم نصب اتصالات آب و برق برای اعراب بادیهنشین متهم میشوند، به ویژه در «روستاهای به رسمیت شناخته نشده» که دولت میگوید غیرقانونی ساخته شدهاند.
در خارج از آن مناطق، بیشتر جامعه در شهرهای فقیرنشین زندگی میکنند.
گولان پس از صحبت با خانواده الزیادنه به من میگوید: «این حمله تروریستی بین اعراب، بادیهنشینان و یهودیان فرقی قائل نشد.»
«آنها همه را کشتند.»
وقتی از او پرسیدند که چرا این جامعه اینقدر از مقامات عصبانی است، او پذیرفت که برای بهبود اقتصاد باید اقدامات بیشتری انجام شود.
گولان افزود: «ما باید آیندهای مشترک بسازیم.»
توضیح تصویر،یکی از فرماندهان سابق اسرائیل برای تسلیت آمد اما با او برخورد کردند
اما این رویا پس از حمله حماس دور از دسترس به نظر میرسد.
شنیدم که یک مرد بادیهنشین میگفت میترسد که در خیابان راه برود، هم از فلسطینیها و هم از یهودیان اسرائیل میترسد.
از زمان این حمله، دولت اسرائیل در تلاش است تا این نظر را ترویج کند که حماس دشمن مشترک اسرائیلیها و بادیهنشینها است.
اما بادیهنشینان احساس میکنند که بین این دو گیر افتادهاند.
بیشتر بخوانید:
درباره اتهام «بریدن سر نوزادان اسرائیلی توسط حماس» چه میدانیم؟
بحران گروگانهای اسرائیل میتواند بدترین کابوس هر دولتی باشد
کفار عزه، جایی که پیکارجویان حماس خانوادهها را در خانهشان کشتند
- فراس کیلانی در رهط، جنوب اسرائیل
- بیبیسی عربی
زنگ تلفن عطا ابو مدیغم قطع نمیشود.
اما تماسها برای پرسیدن حال و خبر گرفتن از سلامت او نیست -- همه تماسها تهدید به مرگ هستند.
مردی فریاد میزند: «اگر ببینمت، تو را خواهم کشت.»
مدیغم عضوی از ۲۰۰ هزار نفر جامعه عرب بادیهنشین در اسرائیل است که آنها نیز مسلمان هستند. آنها ۱۶ نفر را در حمله حماس از دست دادند.
او شهردار شهر رهط در صحرای نقب (نِگِو)، شهر اصلی بادیهنشینان است.
او در حالی که موبایلش بیوقفه در جیبش زنگ میزند به من میگوید: «این تماسها از کرانه غربی و غزه است.»
فردی از سر شرارت شماره تلفن او را در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشته است.
او گاهی اوقات سعی میکند با آدم آن سوی خط بحث و استدلال کند ولی با عدهای دیگر فقط باید فریاد بکشد تا حرفش را بشنوند.
فایدهای ندارد زیرا مدیغم متهم است که جنگجویان حماس را به مقامات اسرائیلی تحویل داده است.
او میگوید: «میگویند که آنها [جنگجویان حماس] در رهط کشته شدند. هیچکس [از جنگجویان حماس] در رهط کشته نشده است. تمامش دروغ است.»
روابط بین بادیهنشینان عرب و دولت اسرائیل تنشهای زیادی را با جامعه فلسطینی ایجاد میکند.
برخی از بادیهنشینان عرب در ارتش و سایر نیروهای امنیتی مشغول به کار هستند که خشم برخی از فلسطینیها را برانگیخته است.
اما جامعه بادیهنشینان نیز میگویند که دولت اسرائیل درباره آنها تبعیض میورزد.
قربانیان حمله
هفت نفر از ساکنان اطراف رهط در صحرای نقب مفقود شدهاند.
خانوادههایشان بر این باورند که آنها به غزه برده شدهاند و گروگان حماس هستند. آنها از ترس کشته شدن بستگانشان علنی صحبت نمیکنند.
ضام الزیادنه به انتقال برخی از اجساد کشتهشدگان به خانوادههای آنها کمک کرده است.
او میگوید که این حملات به طور خاص عربهای بادیهنشین را هدف قرار ندادهاند، اما آنها در میانه آن گرفتار شدهاند.
او میگوید: «هرکسی که میخواهد بیرون برود و این کار را بکند، میداند که دارد چه میکند.»
عبدالرحمن الزیادنه اهل رهط که برای سفر به ساحل رفته و چادر زده بود، تنها در ۳ کیلومتری مرز غزه توسط حماس کشته شد. او ۲۶ ساله بود.»
پدرش عاطف از شدت غم نمیتواند صحبت کند. عمویش بود که باید این خبر را میداد.
او به برادرش عاطف گفت: «خداوند به تو پاداش میدهد.»
او افزود: «برادرم از حال رفت. چطور یک نفر میتواند چنین لحظهای را تحمل کند؟»
یکی از فرماندهان ارشد سابق نیروی دفاعی اسرائیل، یائیر گولان، برای صحبت با خانواده وارد شد.
او گفت که آمده تا تسلیت بگوید، اما دیدار او به کانونی برای ابراز خشم علیه مقامات اسرائیل تبدیل شد.
مردی فریاد میزند: «ما در این جنگ آشغال میخوردیم. این حرف همه بادیهنشینان است. شرم بر دولت و این وزارتها باد.»
عربهای بادیهنشین احساس میکنند که در گزارشهای گستردهتر درباره حمله حماس به اسرائیل، درباره کشتهشدگان جامعهشان حرفی زده نشده است.
و از نظر تاریخی، مقامات اسرائیلی اغلب به عدم نصب اتصالات آب و برق برای اعراب بادیهنشین متهم میشوند، به ویژه در «روستاهای به رسمیت شناخته نشده» که دولت میگوید غیرقانونی ساخته شدهاند.
در خارج از آن مناطق، بیشتر جامعه در شهرهای فقیرنشین زندگی میکنند.
گولان پس از صحبت با خانواده الزیادنه به من میگوید: «این حمله تروریستی بین اعراب، بادیهنشینان و یهودیان فرقی قائل نشد.»
«آنها همه را کشتند.»
وقتی از او پرسیدند که چرا این جامعه اینقدر از مقامات عصبانی است، او پذیرفت که برای بهبود اقتصاد باید اقدامات بیشتری انجام شود.
گولان افزود: «ما باید آیندهای مشترک بسازیم.»
اما این رویا پس از حمله حماس دور از دسترس به نظر میرسد.
شنیدم که یک مرد بادیهنشین میگفت میترسد که در خیابان راه برود، هم از فلسطینیها و هم از یهودیان اسرائیل میترسد.
از زمان این حمله، دولت اسرائیل در تلاش است تا این نظر را ترویج کند که حماس دشمن مشترک اسرائیلیها و بادیهنشینها است.
اما بادیهنشینان احساس میکنند که بین این دو گیر افتادهاند.
بیشتر بخوانید:
- فراس کیلانی در رهط، جنوب اسرائیل
- بیبیسی عربی
زنگ تلفن عطا ابو مدیغم قطع نمیشود.
اما تماسها برای پرسیدن حال و خبر گرفتن از سلامت او نیست -- همه تماسها تهدید به مرگ هستند.
مردی فریاد میزند: «اگر ببینمت، تو را خواهم کشت.»
مدیغم عضوی از ۲۰۰ هزار نفر جامعه عرب بادیهنشین در اسرائیل است که آنها نیز مسلمان هستند. آنها ۱۶ نفر را در حمله حماس از دست دادند.
او شهردار شهر رهط در صحرای نقب (نِگِو)، شهر اصلی بادیهنشینان است.
او در حالی که موبایلش بیوقفه در جیبش زنگ میزند به من میگوید: «این تماسها از کرانه غربی و غزه است.»
فردی از سر شرارت شماره تلفن او را در شبکههای اجتماعی به اشتراک گذاشته است.
او گاهی اوقات سعی میکند با آدم آن سوی خط بحث و استدلال کند ولی با عدهای دیگر فقط باید فریاد بکشد تا حرفش را بشنوند.
فایدهای ندارد زیرا مدیغم متهم است که جنگجویان حماس را به مقامات اسرائیلی تحویل داده است.
او میگوید: «میگویند که آنها [جنگجویان حماس] در رهط کشته شدند. هیچکس [از جنگجویان حماس] در رهط کشته نشده است. تمامش دروغ است.»
روابط بین بادیهنشینان عرب و دولت اسرائیل تنشهای زیادی را با جامعه فلسطینی ایجاد میکند.
برخی از بادیهنشینان عرب در ارتش و سایر نیروهای امنیتی مشغول به کار هستند که خشم برخی از فلسطینیها را برانگیخته است.
اما جامعه بادیهنشینان نیز میگویند که دولت اسرائیل درباره آنها تبعیض میورزد.
قربانیان حمله
هفت نفر از ساکنان اطراف رهط در صحرای نقب مفقود شدهاند.
خانوادههایشان بر این باورند که آنها به غزه برده شدهاند و گروگان حماس هستند. آنها از ترس کشته شدن بستگانشان علنی صحبت نمیکنند.
ضام الزیادنه به انتقال برخی از اجساد کشتهشدگان به خانوادههای آنها کمک کرده است.
او میگوید که این حملات به طور خاص عربهای بادیهنشین را هدف قرار ندادهاند، اما آنها در میانه آن گرفتار شدهاند.
او میگوید: «هرکسی که میخواهد بیرون برود و این کار را بکند، میداند که دارد چه میکند.»
عبدالرحمن الزیادنه اهل رهط که برای سفر به ساحل رفته و چادر زده بود، تنها در ۳ کیلومتری مرز غزه توسط حماس کشته شد. او ۲۶ ساله بود.»
پدرش عاطف از شدت غم نمیتواند صحبت کند. عمویش بود که باید این خبر را میداد.
او به برادرش عاطف گفت: «خداوند به تو پاداش میدهد.»
او افزود: «برادرم از حال رفت. چطور یک نفر میتواند چنین لحظهای را تحمل کند؟»
یکی از فرماندهان ارشد سابق نیروی دفاعی اسرائیل، یائیر گولان، برای صحبت با خانواده وارد شد.
او گفت که آمده تا تسلیت بگوید، اما دیدار او به کانونی برای ابراز خشم علیه مقامات اسرائیل تبدیل شد.
مردی فریاد میزند: «ما در این جنگ آشغال میخوردیم. این حرف همه بادیهنشینان است. شرم بر دولت و این وزارتها باد.»
عربهای بادیهنشین احساس میکنند که در گزارشهای گستردهتر درباره حمله حماس به اسرائیل، درباره کشتهشدگان جامعهشان حرفی زده نشده است.
و از نظر تاریخی، مقامات اسرائیلی اغلب به عدم نصب اتصالات آب و برق برای اعراب بادیهنشین متهم میشوند، به ویژه در «روستاهای به رسمیت شناخته نشده» که دولت میگوید غیرقانونی ساخته شدهاند.
در خارج از آن مناطق، بیشتر جامعه در شهرهای فقیرنشین زندگی میکنند.
گولان پس از صحبت با خانواده الزیادنه به من میگوید: «این حمله تروریستی بین اعراب، بادیهنشینان و یهودیان فرقی قائل نشد.»
«آنها همه را کشتند.»
وقتی از او پرسیدند که چرا این جامعه اینقدر از مقامات عصبانی است، او پذیرفت که برای بهبود اقتصاد باید اقدامات بیشتری انجام شود.
گولان افزود: «ما باید آیندهای مشترک بسازیم.»
اما این رویا پس از حمله حماس دور از دسترس به نظر میرسد.
شنیدم که یک مرد بادیهنشین میگفت میترسد که در خیابان راه برود، هم از فلسطینیها و هم از یهودیان اسرائیل میترسد.
از زمان این حمله، دولت اسرائیل در تلاش است تا این نظر را ترویج کند که حماس دشمن مشترک اسرائیلیها و بادیهنشینها است.
اما بادیهنشینان احساس میکنند که بین این دو گیر افتادهاند.
بیشتر بخوانید:
منبع خبر: بی بی سی فارسی
اخبار مرتبط: «اگر ببینمت، میکشمت» جنگ اسرائیل و غزه و جامعه عرب اسرائیلی گرفتار در میانه نزاع