همه قطعات پازل برای انفجار خاورمیانه و جنگ بزرگ آماده است/ اسرائیل، آمریکا و ایران چه انتخاب هایی دارند؟

بین الملل تابناک: در این روزها، بسیاری از رسانه ها، اندیشکده ها و تحلیل گران بین الملل نسبت به وقوع یک جنگ بزرگ در خاورمیانه به دنبال جنگ میان اسرائیل و گروه های مقاومت فلسطین هشدار می دهند.   در همین رابطه، «بنیاد کارنگی» در مطلبی نسبت به وقوع یک جنگ بزرگ منطقه ای هشدار داده است.   در این مطلب آمده است:   اگر جنگ در غزه به لبنان سرایت کند، آیا درگیری منطقه ای اجتناب ناپذیر می شود؟ تقریباً همه طرف‌های اصلی درگیر احتمالاً نمی‌خواهند این رویارویی به یک رویارویی منطقه‌ای گسترده‌تر تبدیل شود، اما مواضعی اتخاذ کرده‌اند که اگر تغییری نداشته باشند، عملاً تضمین می‌کنند که چنین خواهد شد.   بنا بر گزارش ها، دولت اسرائیل در حال آماده شدن برای اعزام نیرو به غزه است که ماهیت اصلی درگیری را تغییر خواهد داد. در شرایطی که اسرائیلی‌ها از ساکنان شمال غزه می‌خواهند به سمت جنوب حرکت کنند، آنچه ممکن است در حال شکل‌گیری باشد، استراتژی است که در آن نیروهای اسرائیلی به تدریج حماس را به گوشه‌ای از غزه هل می‌دهند، همان‌طور که با سازمان آزادی‌بخش فلسطین در بیروت غربی در سال 1982 انجام دادند. مسئله که همانطور که وزیر امور خارجه ایران روز پنجشنبه در بیروت تاکید کرد، تقریباً به طور قطع منجر به گشودن جبهه حزب الله در شمال اسرائیل و بلندی های جولان خواهد شد.   چگونه ممکن است درگیری به خاورمیانه گسترش یابد؟ بیایید سناریویی را تصور کنیم که در آن حماس به طور نهایی در غزه مورد تهاجم زمینی قرار می گیرد. ایران و حزب‌الله جبهه‌های لبنان و جولان را به آتش می‌کشند تا حواس اسرائیلی‌ها را پرت کنند. آنها احتمالاً از شبه‌نظامیان عراقی نیز می‌خواهند که برای تقویت حزب‌الله در سوریه یا لبنان مستقر شوند - و این شبه‌نظامیان دقیقاً برای چنین لحظه‌ای آماده شده‌اند. این می تواند اسرائیل را به بمباران آنها در سوریه و شاید حتی در داخل عراق سوق دهد. اما مهم‌تر از آن برای ایرانی‌ها، نیروهای آمریکایی هستند که در امتداد مرز سوریه و عراق حضور دارند و ممکن است برای جلوگیری از هرگونه تقویت حزب‌الله از سوی شبه‌نظامیان عراقی یا حتی ایرانی‌ها مداخله کنند.  ایالات متحده دو گروه ناو هواپیمابر را به شرق مدیترانه اعزام کرده است که نشان می دهد دولت بایدن اجازه نخواهد داد که محور مقاومت جنگ علیه اسرائیل را گسترش دهد. همانطور که جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی گفت: "ما پیامی با صدای بلند و واضح ارسال می کنیم: ایالات متحده آماده است تا در صورتی که هر بازیگر متخاصم با اسرائیل تلاش برای تشدید یا گسترش این جنگ را مد نظر داشته باشد، اقدام کند."   بنابراین، همه قطعات پازل برای یک انفجار بزرگ در خاورمیانه آماده است: یک دولت اسرائیل که مصمم به پایان دادن به حضور حماس در غزه است. محور مقاومتی که تقریباً به طور قطع از لبنان و سوریه برای حفظ توان بازدارندگی خود و همچنین حفاظت از حماس که به یک سرمایه سیاسی-نظامی اصلی ایران در منطقه تبدیل شده است، مداخله خواهد کرد. ایالات متحده ای که مصمم است به هر قیمتی از اسرائیل دفاع کند.

تا زمانی که اسرائیلی ها وارد غزه شوند این یک بحث نظری است، زیرا همه طرف ها منتظرند ببینند طرف مقابل چه می کند. این ممکن است آرامش قبل از طوفان باشد. بیایید امیدوار باشیم که راه هایی وجود داشته باشد که طوفان قبل از اینکه منطقه را به آتش بکشد، فروکش کند.

  با این حال، اگر ایران انتخابی داشت، احتمالاً ترجیح می‌داد حزب‌الله را وارد جنگی علیه اسرائیل و ایالات متحده نکند، زیرا این خطر آسیب جدی به نیروی نیابتی منطقه‌ای تهران وارد می‌کند. همچنین، هیچ کس هرگز به صحنه داخلی لبنان اشاره نمی کند، اما اگر لبنان ویران شود، همانطور که مطمئناً کشور ویران خواهد شد، سلطه حزب الله در سطح ملی می تواند عمیقاً متزلزل شود. در کنار شکست حماس در غزه، این می تواند شرایطی را ایجاد کند که در آن محور مقاومت بسیاری از دستاوردهایی را که در دهه گذشته به دست آورده است، از دست بدهد، حتی اگر به طور قاطع شکست نخورد.   اسرائیل نیز به نظر نمی‌رسد مایل به گسترش جنگ به سمت شمال باشد، چه رسد به اینکه وارد نبرد با ایران شود. تمرکز آن در حال حاضر بر نابودی حماس است. با این حال، اگر اسرائیلی‌ها احساس کنند که آمریکایی‌ها از آنها حمایت نظامی خواهند کرد، غیرقابل تصور نیست که ممکن است تمام تلاش خود را بکنند و برای حل معضل حزب‌الله و ایران تلاش کنند، مشروط بر اینکه حزب‌الله با بمباران شهرهای اسرائیل از «خط قرمزهای» پذیرفته‌شده در شمال عبور کند و به اهداف استراتژیک حمله کند. با این حال، خطرات در این انتخاب بسیار زیاد است. اسرائیل ممکن است متحمل ویرانی و تلفات جانی بزرگ شود و مهمتر از همه این احتمال وجود دارد که هیچ طرفی نتواند یک پیروزی واضح را کسب کند.   در مورد ایالات متحده چطور؟ به نظر می رسد، دولت بایدن با دولت‌های اوباما و ترامپ که می‌خواهند از ماجراجویی‌های نظامی جدید در خاورمیانه اجتناب کنند، تفاوتی ندارد، به‌ویژه زمانی که ایالات متحده در آستانه ورود به سال انتخابات است. با این اوصاف، تقویت اسرائیل گامی محبوب در میان آمریکایی‌ها است، به ویژه زمانی که آنها معتقدند تهدیدی که امروز اسرائیل با آن مواجه است ماهیتی وجودی دارد. بنابراین، اگر ایران و دست نشانده‌هایش برای اعتبار دادن به مواضعی که در آن قرار دارند، جنگ علیه اسرائیل را گسترش دهند، آمریکا، برای اعتبار بخشیدن به موضعی که بدان متعهد شده، باید به آنها حمله کند.   آیا راه دیپلماتیکی برای خروج از این آشفتگی وجود دارد و چه کسی می تواند آن را ارائه دهد؟ پاسخ دشوار است. طرفین جنگ آنقدر به مواضع سرسختانه ای گره خورده اند و توجیهات اخلاقی را به آن اضافه کرده اند که به نظر نمی رسد فضای زیادی برای سازش وجود داشته باشد. با این حال، دو کشور عربی می توانند نقش بالقوه مهمی ایفا کنند: قطر که می تواند پیام هایی را بین آمریکایی ها (و از طریق آنها، اسرائیلی ها) و ایران منتقل کند و مصر که نقش مهمی در هر تلاشی برای تعریف نظم سیاسی جدید برای غزه خواهد داشت که اسرائیل را راضی کند.   اما در حال حاضر، همه اینها ممکن است زودرس باشد. شرایط بالقوه ای برای طرفین وجود دارد که از ادامه جنگ اجتناب کنند. حزب‌الله و سایر متحدان ایران می‌توانند اقدامات خود را محدود به منطقه وسیع مرزی کنند و نیروهای اسرائیلی را محدود کنند اما از آستانه بمباران اهداف و شهرهای استراتژیک اسرائیل عبور نکنند. یا اگر اسرائیل به صورت مقطعی در غزه پیشروی کند و در همان حال مذاکره کند، تأثیر متقابل مذاکرات و دستاوردهای نظامی تدریجی ممکن است تضعیف این روند را برای ایران با دستور دادن به حزب الله برای جنگ دشوارتر کند. یا حزب‌الله می‌تواند منتظر بماند تا ببیند حماس در غزه چگونه عمل می‌کند و اگر تشخیص دهد که این سازمان در حال ایستادگی است، می‌تواند تصمیم بگیرد که پاسخ خود را به اقدامات اسرائیل محدود کند و از اقدامات تنش زا جلوگیری کند.   تا زمانی که اسرائیلی ها وارد غزه شوند این یک بحث نظری است، زیرا همه طرف ها منتظرند ببینند طرف مقابل چه می کند. این ممکن است آرامش قبل از طوفان باشد. بیایید امیدوار باشیم که راه هایی وجود داشته باشد که طوفان قبل از اینکه منطقه را به آتش بکشد، فروکش کند.