ما هیچ‌گاه نرفتیم، ما را کنار گذاشتند!

یکی از خوانندگان دهه ۶۰ که چند سالی است کم‌کار شده است، درباره کم‌کاری خود و هم‌دوره‌ای‌هایش گفت: «ما در این سال‌ها هیچ گاه نرفتیم. ما را کنار گذاشتند. اگر از ما حمایت می شد حتی اندک، فضای موسیقی امروز این گونه نبود. من هم زمانی در تالار وحدت یا سعدآباد روی صحنه رفتم و همه بلیت‌هایم به فروش می‌رفت. آن زمان ما را حمایت می‌کردند و الآن نمی‌کنند. این وضع تنها برای ما نیست؛ برای بسیاری دیگر هم هست.»

به گزارش ایسنا، نشست رسانه‌ای کنسرت موسیقی پاپ ـ نوستالژی «خاطره‌سازها» با حضور سجاد عزیزی (تهیه‌کننده)، محمدرضا چراغعلی (آهنگساز) و چهار خواننده از جمله قاسم افشار، چنگیز حبیبیان، حمید غلامعلی و مهدی مقدم امروز ۲۲ مهر در تالار وحدت برگزار شد.

دفتر موسیقی ما را حمایت کرد 

در ابتدای این نشست، سجاد عزیزی (شاعر و تهیه کننده کنسرت) درباره قطعاتی که قرار است اجرا شود، گفت: اولین چیزی که به آن فکر کردیم این بود که چرا نسل جدید باید کارهای ما را بشنود؟ ولی این امر مصداق زمانی است که شعر نو و سپید در ذهن شاعران رخنه کرده بود و اگر در جمع‌های شاعران کسی یک غزل می‌خواند، به او می‌گفتند که مغزش بسته است. تاریخ هنری نشان داده که اصالت برمی‌گردد. به همین دلیل همانطور که امروز بیشترین تولیدات شاعران غزل است، ما بر این باوریم که این شروع دوران ما است؛ البته که امروز اگر خواننده‌های جوان آثار قدیمی را بازخوانی کنند، مورد توجه نسل جوان قرار می‌گیرد.  

او ادامه داد: ما ابتدا می‌خواهیم توجه نسل قدیمی را جذب کنیم و چه خوب که والدین به فرزندان خود را به سالن بیاورند و به آنها نشان دهند که خود چه گوش می‌کردند؛ البته که قرار نیست تنها آثار قدیمی را اجرا کنیم ولی آثار جدیدی هم تولید کرده‌ایم که اجرا می‌شود.

عزیزی همچنین درباره طرح برگزاری این کنسرت گفت: طرح کنسرت را چهار سال پیش به عنوان پروپوزالی که جامعه ما به آن نیاز دارد، آماده کردم. در همان زمان به چند شرکت بزرگ موسیقی مراجعه کردم که رد شد. آن زمان هنوز مجوز اجرای صحنه‌ای به موسسه «زمستان» تعلق نگرفته بود که این طرح را به دفتر موسیقی ارائه کردم. آقای الهیاری طرح را دوست داشت ولی با این حال دو بار از طرف بنیاد رودکی رد شدم تا اینکه آقای الهیاری در صدور مجوزها و دادن سالن از ما حمایت کردند.  

او تصریح کرد: موسیقی ما دچار وضعی شده که تولیدات موسیقی به کالاهای فروشی تبدیل شده‌اند که پس مدتی هم تاریخ انقضای آنها می‌گذرد؛ همانند کالاهایی که با تغییر فصل کنار گذاشته می‌شوند. نکته مهم، اهمیت دادن به اشعار است. مثلا به آثار آقای بابک بیات که گوش دهید هم خواننده، هم آهنگسازی و شعر در یک سطح خوب هستند ولی الان به ابتذال در تولید رسیده‌ایم. البته ابتذال بد نیست و منظور از آن دم‌دستی بودن است. آقای عبدالجبار کاکایی تعریف می‌کرد که کسی به او زنگ زد و گفت پیام‌هایی که بین دختر و پسرها رد و بدل می‌شود را ترانه کند که روی آن آهنگی بسازند. هدف ما این است که با برگزاری این کنسرت تاریخ موسیقی خود را ورق بزنیم و زیر نکات آن خط بکشیم و دوباره به آنها عمل کنیم. درحقیقت هدف ما اهمیت دادن به موسیقی و اجرای درست است.

عزیزی درباره آینده برگزاری این کنسرت گفت: امیدوارم بتوانیم همین کنسرت را در شهرستان‌ها و دوباره در تهران برگزار کنیم. به فکر این هستیم که دیگر خواننده‌های خاطره‌ساز به جمع ما اضافه شوند یا به صورت مهمان یا در کنار ما. همچنین بزرگداشتی برای یونس شکرخواه خواهیم داشت.

انتظار نداریم سیلی از تماشاچی به کنسرت ما بیاید

مقدم با بیان اینکه «من کوچک‌ترین فرد گروه از نظر کسوت هستم و من افتخار می‌کنم که در جمع پرستاره و درخشانی مثل این گروه هستم.» ادامه داد: قبل از ما خاطره‌سازها زیاد بودند و بعد از ما هم خواهند بود و این اتفاق هی‌چوقت متوقف نمی‌شود. به همین جهت استفاده از واژه نوستالژی نباید برای کسی سوءتفاهم شود، چه کسانی که در خارج از کشور خوانده‌اند نوستالژی ساخته‌اند و چه کسانی که امروز می‌خوانند روزی نوستالژی خواهند شد. قرار است کنسرتی ساده ولی شاید قدیمی و کهنه برگزار شود که خیلی از بزرگان موسیقی به عنوان ناشر و تهیه‌کننده که مدعی هستند می‌خواهند برای کودکان و نوجوانان فرهنگ‌سازی کنند، می‌توانند از همین‌جا شروع کنند.

او ادامه داد: انتظار نداریم در اولین دیدار خود با مردم پس از سال‌ها سالن از حضور مردم مملو شود؛ زیرا شرایطی در کنسرت‌گذاری داریم که عادلانه نیست. اما از طرفی در اتفاقی حضور خواهیم پیدا کردیم که هیچ‌گاه فراموش نخواهد شد و خاطره‌های آن باقی می‌ماند. قدردان آنهایی هستیم که می‌آیند و آنها هم که نمی‌آیند به این دلیل نیست که نمی‌خواهند حمایت کنند. به هر حال شرایط سختی است و شاید بسیاری توانایی مالی کافی را نداشته باشند.

مقدم همچنین درباره احتمال استقبال نشدن نسل جوان از آثاری که قرار است اجرا شود، گفت: روزی من به مادرم می‌گفتم که این آهنگ‌ها چیست که گوش می‌دهد و چرا به آهنگ‌های جدید گوش نمی‌دهد ولی امروز که بزرگ شده‌ام، همان آهنگ‌هایی را گوش می‌کنم که مادرم گوش می‌کرد. در حقیقت این ما هستیم که روی فرزند خود اثر می‌گذاریم؛ البته که این کنسرت برای بزرگسالان است و نمی‌توانیم چیزی را با هم مقایسه کنیم؛ هر چیزی جای خود را دارد.

او همچنین درباره سال‌هایی که کم‌کار بوده است، گفت: من ۱۰ سال ممنوع‌الکار شدم. از آخرین کارهایم ریالی هم دریافت نکردم و همه پول به جیب تهیه‌کننده رفت. هیچ‌کس از ما حمایت نکرد و درگیر بازی‌هایی شدم که الان «ام اس» دارم و یک روز در میان باید آمپول بزنم. چه کسی پاسخگو است؟ امروز هم فقط می‌خواهیم ادامه دهیم و تمام توان خود را خواهیم گذاشت.

نسل جدید بسیار هوشمند است

محمدرضا چراغعلی هم درباره برگزاری این کنسرت گفت: جمع کردن مجموعه‌ای از هنرمندانی که هر کدام یک بار قله موسیقی را فتح کرده‌اند، سخت است. دوستان موسیقی پاپ تیم‌های رسانه‌ای زرد دارند که به کمک آنها به خوبی تبلیغات می‌کنند ولی ما تیم رسانه‌ای واقعی می‌خواهیم؛ زیرا تلاش کرده‌ایم موسیقی خوب را به گوش مردم برسانیم و به رسانه سبز هم نیاز داریم. امیدوارم نتیجه این کنسرت، فضایی برای ظهور جوانانی باشد که معیارهای برگزاری یک اجرای درست را می‌دانند. خیلی از تولیدات موسیقی امروز را درست نمی‌دانم که در فضای خانواده خود گوش کنم ولی امیدوارم دوستان نسل جدیدی بیایند که به ما یاد بدهند.

او همچنین درباره این نکته که آیا آثار موسیقی که قرار است در این کنسرت اجرا شود، در بین جوان‌ها جایی خواهد داشت یا خیر؟ بیان کرد: نسل جدید خیلی هوشمند است و مصداق آن را در اتفاقات اجتماعی هم دیده‌ایم. شاید نسل جوان در کنسرت‌های پاپ شرکت کنند ولی این برای تخلیه انرژی آنها است. من با خوانندگان جدید که کار می‌کنم، هیچ‌کدام کارهای خوانندگان پاپ امروزی را نمی‌خوانند و نمی‌خواهند شبیه آنها شوند. ما به عنوان والدین باید سلیقه فرهنگی کودک خود را شکل دهیم ولی نه به اجبار؛ چون خود آنها بهترین انتخاب را خواهند کرد. آنها از دوره ما بسیار باهوش‌تر هستند و حق خود را خواهند گرفت. کافی است توجه کنید که در دورهمی‌های خود چه گوش می‌کنند؟ آن وقت متوجه هوشمندی آنها خواهید شد.

مشکلات موسیقی با یک و دو کنسرت حل نمی‌شود

حمید غلامعلی نیز با بیان اینکه حرکتی را آغاز کرده‌اند که به آن ایمان دارند و حتی باید خیلی وقت پیش اتفاق می‌افتاد، گفت: از همه کسانی که قبلا در موسیقی حضور داشتند و درخشیدند دعوت می‌کنیم با ما همراه شوند؛ زیرا این اتفاق محدود به ما چهار نفر نیست. اتفاقی که الان در موسیقی پیش آمده طی یک روز و دو روز شکل نگرفته است و با یک کنسرت و دو کنسرت هم درست نمی‌شود و باید ادامه‌دار باشد.

او درباره سلیقه موسیقی نسل جوان گفت: امروز می‌شنوم قطعاتی که من سال ۶۶ خوانده‌ام، نوجوانان بازخوانی می‌کنند. اگر می‌بینیم کنسرت‌هایی به صورت کامل بلیت‌هایشان به فروش می‌رود، به این دلیل است که برخی از بلیت‌ها اهدایی سازمان‌ها یا ارگان‌های مختلف و یا با تخفیف بالا هستند. در این بین عده‌ای هم خودشان بلیت می‌خرند.

بازگشتی پس از یک سکوت طولانی

قاسم افشار نیز در بخش دیگری از این نشست بیان کرد: خوشحالم بعد از یک سکوت خیلی طولانی به اتفاق دوستان خوبم قرار است اتفاق خوبی را رقم بزنیم. ما دوستان قدیمی هستیم و بارها با هم کار کرده‌ایم ولی اتفاق مهمی که در این رویداد رخ می‌دهد، حضور چهار خواننده در کنار هم روی صحنه اجرا است. زیرا امکان ندارد، بتوان چهار خواننده از نسل جوان را در کنار یکدیگر روی صحنه برد. امیدوارم این اتفاق ادامه‌دار باشد. کسانی که قرار است به تماشای این اجرا بنشینند، بدانند که قرار است موسیقی بشنوند و پلی‌بکی در کار نیست؛ همه چیز زنده است.»

امیدوارم بتوانیم آبروداری کنیم

چنگیز حبیبیان نیز که یکی دیگر از خوانندگان این کنسرت است،‌ اظهار کرد: ما هر چقدر هم کار خوب داشته باشیم ولی اگر بازتاب نداشته باشد و جایی پخش نشود، فایده‌ای ندارد. این رسانه‌ها هستند که به ما کمک می‌کنند؛ امیدوارم حالا که پس از سال‌ها دوری از صحنه آن هم به دلایل مختلف، کنسرت برگزار می‌کنیم، بتوانیم آبروداری کنیم.

انتهای پیام