پاسخ به ۲ شبهه‌ای که فلسطین را نشانه رفته

ایسنا/همدان معاون فرهنگی و اجتماعی دانشگاه بوعلی‌سینا در تجمع اعتراض‌آمیز دانشگاهیان همدان در محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی به دو شبهه موجود در زمینه آغاز زمان جنگ غزه و فروش زمین توسط فلسطینی‌ها پاسخ داد.

دکتر حسن رحیمی‌روشن ظهر چهارشنبه ۲۶ مهر در تجمع اعتراض‌آمیز دانشگاهیان همدان در محکومیت جنایات رژیم کودک‌کش صهیونیستی در کنار مزار شهدای دانشگاه بوعلی‌سینا، به طرح دو شبهه موجود در این روزها اشاره کرد و گفت: برای نسل جوان ما این‌گونه تلقی شده که جنگی که امروز در غزه و در بخش جنوبی فلسطین اشغالی در جریان است، از ۱۵ مهر آغاز شده و مسبب آن هم نیروهای مبارز فلسطینی بودند که ابتدا به ساکن حمله کردند و دومین شبهه آن است که فلسطینی‌ها زمین‌هایشان را فروخته‌اند و بعد از ۷۰، ۸۰ سال مدعی چه چیزی هستند؟

وی در پاسخ به شبهه اول اظهار کرد: جنگ حماس و یا در واقع فلسطین و مردم فلسطین با رژیم اشغالگر صهیونیستی از ۱۵ مهر آغاز نشده، این جنگ حتی از ۱۹۴۸ هم که اسرائیل به طور رسمی در سرزمین اشغالی فلسطین تشکیل شد، آغاز نشد بلکه باید۲۰، ۲۵ سال به قبل برویم. جنگی که امروز در جریان است از سال ۱۹۲۰ شروع شده، دقیقاً زمانی که فلسطین بخشی از امپراتوری بزرگ عثمانی بود و در جنگ جهانی اول به اشغال فرانسه و انگلیس درآمد و آلمان و عثمانی شکست خورند و در اردیبهشت‌ماه همان سال ژنرال آلن بی، فرمانده انگلیسی وارد بیت‌المقدس که چند قرن قبل از آن صلاح‌الدین ایوبی، سردار کرد تبار ایرانی از دست صلیبی‌ها پس گرفته بود، شده و جنگ از آنجا آغاز شد.

رحیمی‌روشن ادامه داد: براساس اعلامیه بالفور که یکی، دو دهه قبل از این وطن ملی برای یهود را پیش‌بینی کرده بود، آژانس جهانی صهیونیسم به انتقال یهودیان به سرزمینی که وطن ملی یهود باشد، رأی داد. در ابتدا اوگاندا و آرژانتین مطرح شد اما هیچ یک مورد تصویب قرار نگرفت و فلسطین تصویب شد بنابراین منتظر فرصتی نشستند که فلسطین را تصرف کنند و این فرصت با اشغال فلسطین در جنگ جهانی اول فراهم شد.

وی ادامه داد: از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۸ که جنگ جهانی دوم تمام شد و در واقع اسرائیل اعلام موجودیت کرد، این فاصله ۲۸ ساله انتقال یهودیان از سراسر جهان توسط آژانس صهیون با کمک انگلستان به سرزمین فلسطین انجام گرفت. ابتدا به ساکن جمعیت یهودی ساکن در فلسطین سه درصد این جمعیت بود اما در پایان این سال به ۳۰ درصد رسید. ۳۰۰، ۴۰۰ هزار نفر هم از یهودیان هم از ایران مهاجرت داده شدند، از جمله از شهر همدان به طوری که سابقه زیست یهودیان در شهر همدان به ایران باستان برمی‌گردد، دقیقاً زمانی‌ که این ملت که آن زمان مظلوم بودند، توسط دولت آن زمان ایران، کوروش موسوم به کبیر آزاد شده و به ایران آورده شدند.

عضو هیأت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه بوعلی‌سینا مطرح کرد: بنابراین جنگ از سال ۱۹۲۰ شروع شد و از سال ۱۹۴۸ اسرائیل به طور رسمی در سرزمین فلسطین مثل قارچ بالا آمد، برخی فکر می‌کنند اسرائیل یک کشور و فلسطین هم یک کشور است و اینها با هم می‌جنگیدند، در پاسخ باید گفت خیر، چیزی به نام اسرائیل جز اینکه لقب مذهبی حضرت یعقوب باشد، در روی کره زمین تا سال ۱۹۴۸ وجود نداشته است.

وی اضافه کرد: ما در سال ۱۹۴۸ نخستین جنگ و موج آوارگان را داریم و در آن ۲۰ سال هم جنگ داخلی به رهبری فردی به نام عزالدین غسان وجود داشت،  که الان شما می‌بینید گردان‌های نظامی سازمان جهاد اسلامی و حماس به نام ایشان نامگذاری شده است. گردان‌های عزالدین غسان به رهبری این شخص، با یهودیان مهاجری که می‌آمدند و به کمک دولت انگلیسی حاکم بر فلسطین، سرزمین را اشغال می‌کردند، روستاها را به محاصر درمی‌آوردند، مردم را به طرف لبنان یا سوریه یا مصر اخراج می‌کردند و خانواده‌های یهودی مهاجرت داده شده را جای آنها اسکان می‌دانند، مبارزه می‌کردند و جنگ از آنجا آغاز شد.

رحیمی‌روشن با تأکید بر اینکه سال ۱۹۴۸ تشکیل رسمی کشور جعلی اسرائیل در سرزمین مقدس فلسطین رقم خورد، تصریح کرد: سال ۱۹۴۸ سازمان تازه تشکیل شده ملل که خلف جامعه ملل بود، سرزمین فلسطین را تقسیم کرد و گفت یک واقعیت است که یهود آمده‌اند و نمی‌شود کاری کرد بنابراین باید این ۲۷ هزار کیلومترمربع را بین یهودیانی که آمده‌اند و الان هم قدرت نظامی و ارتش ۵۰ هزار نفری دارند، و مردم فلسطین تقسیم کنیم و شهر قدس به عنوان مرکز این کشور که برای مسیحیان، مسلمانان و یهودیان مقدس است، به صورت بین‌المللی اداره شود و در اختیار سازمان ملل قرار گیرد چراکه بر روی آن دعوا است.

وی افزود: دولت اسرائیل بلافاصله این پیشنهاد را پذیرفت اما عرب‌ها نپذیرفتند و اشتباه کردند! اگر می‌پذیرفتند و در همان بخش ۴۶ درصدی که به آنها تعلق گرفته بود، دولت فلسطینی را تشکیل می‌دادند چه بسا مسیر تاریخ عوض می‌شد. این تصمیم عرب‌ها سبب شد دولت اسرائیل در آن بخشی که گفته شده، شکل بگیرد و قدرتش را روز به روز افزون کند و دولت فلسطینی شکل نگیرد و کرانه باختری و شهرهای آن توسط اردن و غزه توسط مصر تا جنگ ۱۹۵۶ و همچنین ۱۹۶۷ اداره شود.

این استاد دانشگاه مطرح کرد: در سال ۱۹۶۷ علاوه بر اینکه سرزمین‌ها اشغال شد، صحرای سینا از مصر و بلندی‌های جولان از سوریه هم اشتغال شد وبه طور رسمی کل فلسطین به اضافه بخش‌های دیگری از سرزمین‌های عربی- اسلامی اشغال شد اما رسماً سازمان ملل حتی تا به امروز فلسطین را تا مرزهای ۱۹۴۸ به رسمیت می‌شناسد؛ یعنی سرزمین‌هایی که بعد از سال ۱۹۴۸ اشغال شده، از نظر سازمان ملل و اتحادیه اروپا حتی از نظر آمریکا تا زمان ترامپ سرزمین‌های اشغالی دانسته می‌شد و دانسته می‌شود.

وی در ادامه بیان کرد: فرق جریان حماس و جریان انقلابی فلسطین با جریان آقای ابوماظر حاکم بر کرانه باختری از طرف دولت اسرائیل این است که آنها می‌گویند ما پذیرفته‌ایم براساس قرارداد اسلو از این ۲۷ هزار کیلومترمربع ۵۰۰۰ کیلومترش را به ما بدهید چرا که یادگار آقای عرفات و جانشین آن آقای ابوماظر است، ما اینجا دولت فلسطینی تشکیل دهیم و اسرائیل را هم قبول می‌کنیم و به رسمیت می‌شناسیم اما جریان انقلابی اعتقاد دارد فلسطین گوشه‌ای از فلسطین نیست بلکه از نهر است تا بحر، یعنی از نهر رود اردن که پشتش کرانه باختری می‌شود تا دریا، سرزمین فلسطین حساب می‌شود بنابراین در شبهه اول این پاسخ داده می‌شود که جنگ از ۸۰ سال پیش شروع شده نه ۱۵ مهر!

وی اذعان کرد: به کسانی‌ که این‌گونه فکر کرده و گول فضای مجازی را می‌خورند می‌گوییم شما از ۱۵ مهر بروید عقب‌تر نه ۸۰ سال پیشی که گفتم و باز نه ۱۹۴۸، از همین ابتدای فروردین ۱۴۰۲ تا ۱۵ مهرماه ببنید چند فلسطینی کشته شده‌اند؟ چند بار به نوار غزه حمله شده است؟ چند بار به کرانه باختری حمله شده است؟ این جنگ ادامه داشته و یک روز هم منقطع نشده است.

رحیمی‌روشن اضافه کرد: هفته‌ای هم نبوده که در سرزمین‌های اشغالی شهرک‌سازی نشود و این برخلاف قطعنامه سازمان ملل است. قطعنامه‌های سازمان ملل یا توسط آمریکا وتو می‌شدند و به قطعنامه تبدیل نمی‌شدند و یا اگر هم از تیغ وتوی آمریکا به دلایل حیثیت بین‌المللی عبور می‌کردند توسط اسرائیل اجرا نمی‌شدند، از جمله قطعنامه‌ای که اسرائیل را موظف می‌کند به پشت مرزهای قبل از سال ۱۹۶۷ برگردد که هیچ وقت اجرا نشد.

 وی در پاسخ شبهه دوم گفت: از لحاظ حقوقی همان فاصله ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۸ را می‌گویم، برخی می‌گویند زمین‌ها را فلسطینی‌ها فروختند، این دروغ بزرگی است که خود اسرائیلی‌ها هم این را نمی‌گویند. خود اسرائیلی‌ها هم استنادشان به اینکه فلسطین مال ماست، این نیست که اینجا را خریده‌ایم بلکه استنادشان چیزهای دیگری است؛ به عنوان مثال آنها می‌گویند اینجا از لحاظ تاریخی و مذهبی، سرزمین موعود بوده، موسی ما را از نیل عبور داده و به اینجا آورده، داوود و سلیمان اینجا حکومت کرده‌اند و ... این حرف‌ها متأسفانه در فضاهای مجازی ما جریان دارد.

وی ادامه داد: فرض را بر این بگیرید چند ۱۰ هزار هکتار هم فئودال‌های زمین‌دار عرب که خودشان در اروپا و آمریکا ساکن بودند، از این زمین‌ها را فروخته باشند، این به معنی فروش فلسطین نیست؛ به عنوان مثال شما زمین کشاورزی خود را در همین همدان بفروشید، آیا حق اقامت خود را هم فروخته‌اید؟  بر فرض، زمین کشاورزی قابل خرید و فروش باشد اما از لحاظ حقوقی حق اقامت در سرزمین قابل معامله نیست و این دروغ بزرگی است که خود اسرائیلی‌ها هم این را باور ندارند و متأسفانه در فضاهای مجازی و رسانه‌ای ما گاهی اسرائیلی‌تر از اسرائیلی پیدا می‌شود.

انتهای پیام