روایت یک مقام سازمان ملل از وخامت زندگی روزمره ۶۰۰ هزار آواره فلسطینی نوار غزه در گفتگو با یورونیوز

آگهی

مارتا لورنزو، مدیر دفتر نمایندگی آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک [اونروا] در گفت‌وگو با خبرنگار یورونیوز به وضعیت وخیم انسانی در غزه و فوریت دستیابی به یک «آتش‌بس بشردوستانه» اشاره کرد. پناهگاه‌های «اونروا» این روزها میزبان ۶۰۰ هزار فلسطینی آواره هستند، اماکنی که تنها ظرفیت پذیرش ۱۵۰ هزار نفر را داشتند. 

او می‌گوید در حوزه دارو ما تا چند روز و هفته دیگر با کمبود جدی مواجه می‌شویم. از سوی دیگر مردم برای دسترسی به آب و غذا و سوخت در مضیقه اند.

خانم لورنزو همچنین تاکید دارد که خیلی از افراد حتی در صورت اعلام میسرهای امن از سوی مقام‌های اسرائیلی هم قادر به حرکت نیستند؛ از بیمارانی که در کما به سر می‌برند یا به دستگاه دیالیز وصل هستند گرفته تا زنان باردار و افرادی که توانایی جابه‌جایی سریع ندارند.

این مصاحبه را فی‌دوریز گری، خبرنگار زبان یونانی یورونیوز انجام داده است. 

یورونیوز: شما سالها در اردن مشغول فعالیت بودید و حالا در بروکسل هستید، از وضعیت اقدامات  اونروا UNRWA در غزه بریمان بگویید، وضعیت همکارانتان در آنجا چگونه است؟

مارتا لورنزو: در غزه شاهد آوارگی گسترده مردم به شکلی بی سابقه‌ای هستیم. فکرش را بکنید که ششصدهزار فلسطینی در مدارس و دیگر پایگاه‌های «اونروا» پناه گرفته‌اند.

پناهگاه‌های ما قرار بود حداکثر میزبان ۱۵۰ هزار نفر باشد و اکنون این رقم به ۶۰۰ هزار نفر رسیده است. البته رقم آوارگی بیش از این است، یک میلیون نفر در نوار غزه در شمال و جنوب آن آواره شده‌اند.

یورونیوز: مردم در حال حاضر در چه شرایطی در نوار غزه زندگی می کنند. می‌توانید تصویری از شرایط زندگی مردم آنجا در اختیارمان قرار دهید؟

مارتا لورنزو: شرایط وخیم است، نه تنها به این دلیل که مردم به غذا و آب و شرایط بهداشتی دسترسی ندارند، بلکه به این دلیل که بسیار می‌ترسند. بنابراین می‌بینید که پناهگاه‌های ما پر از زنان، مردان، کودکان و افراد سالمند شده که همگی بسیار ترسیده‌اند. آنها بدون هیچ امکاناتی به اینجا آمده‌اند، به معنای واقعی کلمه هیچ چیزی با خود نیاورده‌اند، چرا که آنها اصلا فرصتی برای فرار نداشتند و در آن لحظات نمی‌دانستند تا چه مدت قرار است در پناهگاه بمانند.

پناهگاه‌های ما قرار بود حداکثر میزبان ۱۵۰ هزار نفر باشد
و اکنون این رقم به ۶۰۰ هزار نفر رسیده است. البته رقم آوارگی
بیش از این است، یک میلیون نفر در نوار غزه در شمال و جنوب آن آواره شده‌اند. مارتا لورنزو:

اگر بخواهم تصویر مشخص‌تری به شما ارایه دهم، بگذارید از وضعیت دسترسی به آب برایتان بگویم.

مارتا لورنزو: میانگین روزانه آب برای هر نفر تنها سه لیتر است که با همین آب افراد باید به تمام امور زندگی روزمره از جمله آشپزی، آب آشامیدنی و موارد بهداشتی خود بپردازند. متاسفانه پناهگاه‌هایی داریم که مردم روزانه به بیش از یک لیتر آب هم دسترسی ندارند. می‌دانید که این رقم بسیار کمتر از استانداردهای بین‌المللی است. ساکنان این پناهگاه‌ها روزانه تنها یک وعده غذایی دارند، و گاهی همان وعده یک تکه نان است.

یورونیوز: وضعیت دسترسی به سوخت چطور است؟

مارتا لورنزو: شاید چالش برانگیزترین بحران ما به عنوان بازیگر مسائل بشردوستانه در غزه این باشد که سوخت ما رو به اتمام است. سوخت در حال حاضر برای ما یک کالای حیاتی است چرا که بدون سوخت، نمی‌توانیم پمپ‌های آب را به کار انداخته و آب سالم را به مردم برسانیم.

یک نانوایی حتی اگر گندم هم داشته باشد،
اما بدون برق و آب و سوخت قادر به تولید نان نیست.

سوخت برای بیمارستان‌ها بسیار مهم است. سوخت برای فعالیت روزانه نانوایی‌ها هم مهم است. یک نانوایی حتی اگر گندم هم داشته باشد، اما بدون برق و آب و سوخت قادر به تولید نان نیست.

یورونیوز: با این حال، اسرائیل استدلال می‌کند که اجازه نمی‌دهند سوخت وارد غزه شود. آنها می‌ترسند حماس از آن استفاده کند. آیا تضمینی دارید که این اتفاق نیفتد و سوخت به مردم عادی برسد؟

ما نهادی هستیم که زیرمجموعه سازمان ملل متحد کار می‌کنیم. برنامه‌های ما بر اصول بشردوستانه متمرکز است و اطمینان می‌دهیم که کمک‌ها به اهداف مورد نظر خود می‌رسند. این بدین معنی است که ما به طور مستقیم کمک را به ذی‌نفعان تحویل می‌دهیم. ما می‌توانیم تضمین‌هایی ارائه کنیم که اگر سوخت به نوار غزه اجازه داده شود، از آن برای ارائه کمک‌های بشردوستانه به افراد نیازمند استفاده شود.

یورونیوز: آیا همکاران شما که در آنجا فعالیت می‌کنند، ضمانت کاری و ایمنی دارند؟ آنها الان کجا هستند و در چه شرایطی به سر می‌برند؟

مارتا لورنزو: شرایط بسیار سخت. قبل از شروع بحران ما آنجا ۱۳ هزار کارمند داشتیم. «اونروا» بزرگترین بازیگر بشردوستانه در نوار غزه است. عددی که به آن اشاره کردم شامل معلمان، پزشکان، پرستاران و روانشناسان صحبت می‌کنیم.

آگهیلوازم پزشکی، تجهیزات پزشکی، داروهای اساسی از جمله
پاراستامول و آنتی‌بیوتیک‌ها که رو به اتمام است

ما به مردم و پناهندگان فلسطینی خدمات اولیه ارائه می‌کردیم. اما نیروهای ما الان کجا هستند؟ بسیاری از آنها آواره شده‌اند، بسیاری از آنها هنوز کار می‌کنند. بیش از پنج هزار نفر از کارمندان ما همچنان بی‌امان به کار خود ادامه می‌دهند و ما بسیار سپاسگزار تلاش آنها هستیم.

یورونیوز: چند روز پیش مقدار محدودی کمک‌های بشردوستانه وارد نوار غزه شد. آیا این منابع برای کمک به زنده ماندن مردم کافی بود؟ برای چند روز؟

مارتا لورنزو: خیر، این کمک‌ها کافی نیست. در چند روز گذشته شاهد ورود ۵۴ کامیون بوده‌ایم. اگر آن را با کمک‌های پیش از شروع بحران مقایسه کنید، باید بگویم که ما پیشتر ۵۰۰ کامیون داشتیم که تنها از آن میان ۴۵ کامیون سوخت حمل می‌کرد. ما اکنون در مورد همه افراد تحت تأثیر این بحران صحبت می‌کنیم. تمام مردم غزه نیازمند کمک هستند نه صرفا آنهایی که آسیب‌پذیر بودند. حالا بیش از ۲ میلیون نفر در غزه به کمک فوری نیاز دارند.

یورونیوز: فوری‌ترین نیاز کنونی شما در غزه چیست؟ البته به جز سوخت که پیشتر به آن اشاره کردید.

مارتا لورنزو: لوازم پزشکی، تجهیزات پزشکی، داروهای اساسی از جمله پاراستامول و آنتی‌بیوتیک‌ها که رو به اتمام است. کودکانی زیر پنج سالی داریم که به عفونت‌های حاد تنفسی مبتلا هستند. هجده هزار بیمار مزمن داریم. افرادی که به عنوان مثال به انسولین نیاز دارند. بنابراین فقط یک هفته دیگر ذخایر انسولین داریم و بعد از آن انسولین تمام می‌شود.

آگهی

یورونیوز: بنابراین فقط یک هفته نیرو دارید و سپس تمام می‌شوید، این سوال بعدی من بود. چه مدت لوازم پزشکی دارید؟

مارتا لورنزو: من انسولین را مثال زدم. ذخیره لوازم پزشکی ما چندان طولانی نخواهد بود. در مورد برخی روزهای دیگر و در مورد برخی دیگر تا چند هفته دیگر ذخیره دارویی ما رو به اتمام است

یورونیوز: شنیدم یکی از همکاران سازمان شما در حال درخواست برای دسترسی به «آتش‌بس بشردوستانه» است. این به چه معناست و آیا فکر می‌کنید تحقق چنین پیشنهادی در حال حاضر امکان پذیر است؟

مارتا لورنزو: ما باید این امکان را فراهم کنیم، زیرا به عنوان یک آژانس بشردوستانه، اگر نتوانیم به سلامت در نوار غزه جا به جا شویم، نمی‌توانیم به مردم کمک‌رسانی کنیم. باید به یاد داشته باشیم که ۳۵ نفر از همکاران ما پیشتر در شرایط مختلف کشته شده بودند و شرایط امروز بسیار خطرناک است و حرکت در سراسر نوار غزه به هیچ عنوان ایمن نیست.

بنابراین ما به کریدورهای بشردوستانه نیاز داریم. ما نیاز داریم که خشونت به پایان برسد تا بتوانیم عملیات کمک‌رسانی را به پیش ببریم.

آگهیتصمیم‌گیری درست برای مردم بسیار سخت است. بسیاری نمی‌توانند
به راحتی از محلی به محل دیگر بروند؛ افراد مسن، زنان باردار،
بیماران و آنها که در بیمارستان هستند. مارتا لورنزو

یورونیوز: ارتش اسرائیل هر روز به مردم دستور می‌دهد که از یک مکان به مکان دیگری حرکت کنند تا در امان بمانند. آیا اگر کسی این دستورالعمل‌ها را دنبال کند می‌تواند از خطر در امان باشد؟

مارتا لورنزو: هیچ کجای غزه امن نیست. هم در جنوب و هم در شمال و هم در منطقه میانی، حتی به تاسیسات خودمان هم صدماتی وارد شده است.

تصمیم‌گیری درست برای مردم بسیار سخت است. بسیاری نمی‌توانند به راحتی از محلی به محل دیگر بروند؛ افراد مسن، زنان باردار، بیماران و آنها که در بیمارستان هستند.

تعدادی از افراد در کما هستند. برخی باید دیالیز شوند و به دستگاه متصلند. آنها نمی‌توانند حرکت کنند. افرادی هستند که تکان نمی‌خورند چرا که نمی‌دانند باید کجا بروند. ما باید به یاد داشته باشیم که ۶۰۰ هزار نفر اکنون در پناهگاه‌های ما هستند و فضای بیشتری هم وجود ندارد. آنجا هم دیگر ظرفیتی برای میزبانی از افراد بیشتری وجود ندارد، بسیاری از آنها در حال حاضر در فضای باز می خوابند. بنابراین در جنوب هیچ ظرفیتی برای ادامه جذب افراد دیگر وجود ندارد.

یورونیوز: آیا می توانید کم و بیش محاسبه کنید که چند نفر، چند فلسطینی هنوز در غزه زندگی می‌کنند؟ چون همانطور که گفتید برخی از آنها به دلایل مختلف نمی‌توانند بروند.

آگهی

مارتا  لورنزو: در شرایط کنونی دانستن دقیق ارقام بسیار دشوار است. چرا که جابه جایی از جایی به جای دیگر دشوار است و ما به مکانیسم نظارتی مجهز نیستیم که بدانیم چه کسی مانده و چه کسی رفته است. اما چیزی که ما می‌دانیم این است که چه تعداد افراد در پناهگاه‌های ما هستند، ما پذیرای بیش از ۶۰۰ هزار نفر در پناهگاه‌های خود هستیم. ۷۰ درصد این جمعیت در جنوب و در ناحیه میانی نوار غزه قرار دارند.