۳ نمایشگاه جدید افتتاح خواهد شد

عکس تزیینی است

جمعه ـ ۱۲ آبان‌ ماه ـ سه نمایشگاه «من آنم که نشانی ندارد»، «نقاشی‌های ایران محصص» و «واکاوی» افتتاح خواهند شد.

به گزارش ایسنا، جمعه ۱۲ آبان ماه، نگارخانه سهراب، نگارخانه لاله و گالری آرتیبیشن سه نمایشگاه جدید را افتتاح خواهند کرد. 

نمایشگاه نقاشی «ایراندخت محصص» روز جمعه ۱۲ آبان ماه ۱۴۰۲ از ساعت ۱۶ تا ۱۹ افتتاح خواهد شد؛ این نمایشگاه همه روزه از ۱۳ تا ۳۰ آبان ماه ۱۴۰۲ شنبه تا چهارشنبه ساعت ۹ تا ۱۷، پنجشنبه ۹ تا ۱۳ به غیر از ایام تعطیل دایرخواهد بود.

آثار این هنرمند پیشکسوت ـ نقاش و پژوهشگر عرصه هنرهای تجسمی ـ در آستانه نودودومین زادروز او به نمایش گذاشته شده است. 

محصص مدرس دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، برای اولین بار «طنز ترسیمی» را به عنوان مترادفی برای کاریکاتور استفاده کرد؛ به اذعان کاریکاتوریست‌ها او تاثیر زیادی بر جریان کاریکاتور داشته‌ و از تئورسین‌های این زمینه به شمار می‌رود. او در زمینه انتشار کتاب‌های تخصصی هنر و ترجمه کتاب‌هایی از آثار کاریکاتوریست‌های بزرگ‌ جهان نیز فعالیت کرده است. 

نمایشگاه «ایراندخت محصص» از ۳۳ اثر منتخب از دهه ۳۰ تا ۵۰ زندگی هنری اوست.

علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید از این نمایشگاه به نگارخانه لاله، واقع در خیابان دکتر فاطمی، ضلع شمالی بوستان لاله، روبه‌روی پارکینگ طبقاتی لاله مراجعه کنند.

همچنین نمایشگاه «واکاوی» نیز قرار است در گالری آرتیبیشن افتتاح شود. نمایشگاه «واکاوی» با آثاری از ۱۵ هنرمند در زمینه‌ی نقاشی و مجسمه‌سازی از روز جمعه تاریخ ۱۲ آبان برگزار خواهد شد؛ نقاشی‌های این مجموعه با نگاه به مهاجرت و آثار مجسمه در مسیر خودانگیخته خلق شده‌اند.

این نمایشگاه به هنرمندان نوجوی تجسمی اختصاص یافته است.

پروژه‌ی استعدادیابی «واکاوی» از جمله رویدادهای مجموعه هنری آرتهال است که از خرداد ماه سال ۱۴۰۲ ایجاد شده است. آغاز این پروژه با فراخوانی برای هنرمندان مستعد و دعوت آن‌ها به ارسال آثارشان جهت بررسی توسط کارشناسان هنری گالری آرتیبیشن و سپس انتخاب هنرجویان برای ورود به این مسیر از طریق هنرمندان هنر شکل گرفت.

هنرمندان مونا پاد، مهرداد ختایی و علی ندایی از جمله داوران این پروژه‌ی استعدادیابی هستند که بعد از گزینش هنرجویان به هدایت آن‌ها در مسیری تازه پرداختند. بعد از پایان گزینش و mentoring هنرجویان در «واکاوی» به مدت ۴ ماه، نمایشگاه آثار حاصل از این پروژه به نمایش در می‌آید. هدف از برگزاری چنین پروژه‌ای حذف موانع پیش روی هنرمندان نوجو و ایجاد بستری برای ارائه‌ی آثار و آموزش بیشتر آن‌هاست. در همین راستا نخستین نمایشگاه گروهی از آثار هنرمندان منتخب در «واکاوی» به تاریخ ۱۲ تا ۲۱ آبان در مکان جدید گالری آرتیبیشن برگزار می‌شود.

فاطمه ابراهیمی دهشیری، کیانا آقاربی، ساحل تولایی، زهرا حائری، سپهر خدابخش، مهتا عظیمی، نیلوفر فقیهی، پرنیان قاسمی، کیان کریمیان، مرضیه کلانتری، فاطمه مرادی، بهنوش مومنی، پریچهر نظامی، مریم نوروزی و صونا یداللهی از هنرمندان این نمایشگاه هستند. 

علاقه‌مندان می‌توانند برای بازدید ازآثار این مجموعه روزهای جمعه از ساعت ۱۶:۰۰ تا ۲۰:۰۰ و روزهای دیگر از ساعت ۱۱:۰۰ الی ۲۰:۰۰ به مکان جدید گالری آرتیبیشن به آدرس: ولیعصر، بالاتر از فرشته، روبه روی بانک صنعت و معدن، پلاک ۲۷۹۸ مراجعه کنند.

نگارخانه سهراب نیز نمایشگاه «من آنم که نشانی ندارد» را جمعه ۱۲ آبان افتتاح خواهد کرد. در این نمایشگاه حدود ۲۴ اثرِ میکس مدیا از آناهیتا ابوترابی روی دیوار خواهد رفت. 

آثاری که این هنرمند پیش‌تر در نگارخانه سهراب برپا کرده بود با فضایی اکسپرسیو همراه و مبتنی بر فیگور بود.

او متولد ۱۳۵۷ در نیشابور، در حال حاضر عضو موسسه توسعه هنرهای تجسمی تهران و انجمن نقاشان ایران است. از سال ۱۳۹۵ در چندین نمایشگاه گروهی و انفرادی در ایران و خارج از ایران شرکت داشته و آخرین نمایشگاه انفرادی او با عنوان «من آن دریای آرامم که در من فریاد همه توفان‌هاست » سال ۱۴۰۱ در نگارخانه سهراب برگزار شد.

علاقه‌مندان برای بازدید از نمایشگاه نقاشی‌های آناهیتا ابوترابی با عنوان «من آنم که نشانی ندارد» می‌توانند از جمعه ۱۲ تا ۲۳ آبان، به نگارخانه سهراب به نشانی خیابان سمیه، بین مفتح و رامسر، شماره ۱۴۲ مراجعه کنند.

ابوترابی درباره آثاری که طی این نمایشگاه در معرض دید قرار داده است گفته «این نمایشگاه دربرگیرنده آثاری از دو، سه سال گذشته و مشخصاً از نیمه ۱۴۰۰ به بعد است؛ حدود ۲۴ اثر در ابعاد کوچک و بزرگ که در آنها از فیگور فاصله گرفته‌ام و به طبیعت پرداخته‌ام، به گونه‌ای که نقشی از طبیعت در همگی آنها دیده می‌شود.»

او در توضیح بیشتر رویکرد خود در این مجموعه آثار نیز اظهار کرده بود «من با رفتن به طبیعت، چنان احساسات ارزشمند و آشنایی را درک می کنم که در شهر و بین انسان‌ها به این درک و دریافت نمی رسم. از زیبایی طبیعت سرمست می‌شوم و طبیعت برایم معنایی عجیب دارد و مکانی بس عجیب‌تر است برای جدا شدن از هر آنچه آزارم می‌دهد و من را گیج می‌کند. در خلال این سال‌ها دریافته‌ام که این طبیعت نیست که به اصلاح و کمال نیاز دارد، بلکه این ماییم که نیازمند تغییر هستیم و باید خود را با آن وفق دهیم. من بر این باورم که باید در قبال طبیعت نیست شد و این، همان دلیل و راهی است که هنرمند باید به سراغ طبیعت برود.»
به باور این نقاش، مراد از طبیعت، جامعیت خودانگیختگی یا خودجوشیِ چیزها و رهایی مطلق از تصنّعی بودن است. به این ترتیب هرگاه چیزها آزاد باشند که راه طبیعی خود را دنبال کنند، در کمال هماهنگی حرکت می‌کنند.

انتهای پیام