یافته‌های محققان دانشگاهی درباره سامانه‌های هیبرید با کاربرد در صنعت تجهیزات پزشکی

عکس تزئینی است

محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بررسی عوامل مؤثر در خواص سامانه‌های هیبرید گامی در راستای توسعه صنعت تجهیزات پزشکی و همچنین در صنایع بسته‌بندی مواد غذایی برداشتند.

به گزارش ایسنا، زینب جاویدی، دانش‌آموخته دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «مطالعه نظری و تجربی عوامل مؤثر در تشکیل نانوساختار و ارتباط آن با رفتار و خواص حرارتی- مکانیکی سامانه‌های هیبریدی بر پایه نشاسته و پلی کاپرولاکتون و گرافن» که آن را با راهنمایی دکتر حسین نازکدست عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مشاوره دکتر اسماعیل قاسمی، عضو هیات علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران انجام داده است، گفت: در سال‌های اخیر، با توجه به افزایش روزافزون مصرف مواد پلیمری تخریب‌ناپذیر و تولید انبوه ضایعات حاصل از آن، توجه محققان به استفاده از پلیمرهایی با منشأ گیاهی و ارزان با قابلیت زیست‌تخریب پذیری بالا مثل نشاسته در صنایع گوناگون از جمله صنایع بسته‌بندی مواد غذایی، کشاورزی و پزشکی جلب شده است.

وی افزود: در این راستا هدف این پروژه تهیه نشاسته گرمانرم و بررسی خواص فیزیکی و مکانیکی و همچنین تهیه سامانه دو تایی نشاسته گرمانرم و پلی کاپرولاکتون و نانوکامپوزیت‌‎های این سامانه دوتایی و بررسی نانوساختار و ارتباط آن با خواص فیزیکی و مکانیکی این سامانه هیبریدی تعیین شد.

جاویدی گفت: از طرفی خاصیت حافظه شکلی به عنوان یک ویژگی منحصر به‌فرد در پلیمرها در این سامانه مورد مطالعه قرار گرفته است و نتایج مطلوبی در این زمینه بدست آمده است.

محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر گفت: با توجه به نتایج بدست آمده در این پروژه، شرایط بهینه تولید نشاسته گرمانرم که قابل استفاده در صنعت کشور باشد، حاصل شده و برای بهبود خواص و رفع نقایص نشاسته گرمانرم از پلیمر پلی-کاپرولاکتون در این سامانه استفاده شده است که سبب افزایش خواص مکانیکی و کاهش جذب رطوبت در نشاسته گرمانرم می‌شود.

جاویدی گفت: از طرفی حضور نانوذرات گرافن و گرافن اکساید با عملکرد متفاوت به ترتیب سبب بهبود خواص الکتریکی و خاصیت حافظه شکلی سامانه می‌شوند.

این محقق گفت: در این پروژه، ابتدا گرانول‌های نشاسته در شرایط خاص توسط نرم کننده‌های مختلف فرایند شده و ماده فرایندپذیر نشاسته گرمانرم حاصل می‌شود.

وی خاطر نشان کرد: سپس برای بهبود خواص مورد نظر، آلیاژسازی این ماده با پلی-کاپرولاکتون انجام شده و از نانوذرات نیز برای بهبود خواص مورد نظر بهره گرفته شده است. در نهایت نانوساختار و خواص مورد نظر از جمله خاصیت الکتریکی و حافظه شکلی مورد مطالعه قرار گرفت. نکته قابل توجه در این پروژه خاصیت حافظه شکلی در این سامانه است که قابلیت تحریک شدن با رطوبت را دارد؛ بنابراین، این ماده با فرمولاسیون بدست آمده، می‌تواند به عنوان یک استنت در بدن انسان با جراحی محدود قرار گرفته، با تحریک توسط رطوبت بدن به شکل مورد نظر تغییر فرم پیدا کرده و پس از زمان مورد نظر بدون نیاز به خارج کردن قطعه از بدن و جراحی مجدد، تجزیه شود.

جاویدی اظهار کرد: نتیجه این پروژه می‌تواند در صنعت تجهیزات پزشکی و همچنین در صنایع بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار بگیرد.

به نقل از روابط عمومی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، وی با اشاره به ادامه کار گفت: در ادامه این پروژه و با استفاده از نتایج بدست آمده از آن باید قالب‌های مورد نظر برای استنت طراحی شده و پس از تهیه نمونه‌ها در شرایط خاص آزمون‌های مورد نظر انجام شود.

انتهای پیام