سیارک «دینیکینش» قمردار از آب درآمد

فضاپیمای لوسی ناسا در پی گذری که از کنار سیارک «دینکینش»(Dinkinesh) داشت، کشف کرد که این سیارک دارای یک قمر است.

به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، فضاپیمای لوسی(Lucy) ناسا که برای اولین بار در سال ۲۰۲۱ برای کشف سیارک‌های تروجان محبوس شده در نزدیکی «مشتری» به فضا پرتاب شد، به کشف جالبی دست یافته است.

این فضاپیما یک سیارک به نام «دینکینش» را یافت که یک سیارک کوچک‌تر به دور آن می‌چرخد. در واقع این سیارک یک قمر دارد و در اصطلاح علمی، یک جفت سیارک دوتایی است.

سیارک دینکینش توسط فضاپیمای لوسی طی یک پرواز سریع مشاهده شد و در همین ملاقات بود که قمر کوچک آن را در حال چرخش به دور آن مشاهده کرد.

جسیکا سان شاین، دانشمند سیاره‌شناس در دانشگاه مریلند می‌گوید: یک دوتایی فقط یک احتمال بود و انتظار آن نمی‌رفت و واقعا عالی است.

در واقع این ملاقات به خودی خود قرار نبود چیز قابل توجهی را فاش کند و به سادگی یک آزمایش برای تیم عملیات ماموریت لوسی بود تا قبل از بررسی سیارک‌های تروجانی که در جلو و پشت سیاره مشتری و به همراه آن به دور خورشید می‌چرخند، مهارت‌های خود را تقویت کنند.

این تیم می‌خواست مطمئن شود کاوشگر لوسی با موفقیت در نزدیکی یک سنگ فضایی قفل می‌شود، حتی زمانی که هر دو با سرعت بسیار بالایی در حال حرکت هستند و با این آزمایش از کارایی آن مطمئن شد.

هال لوینسون، دانشمند سیاره‌شناس در مؤسسه تحقیقاتی ساوث وست و پژوهشگر ارشد ماموریت لوسی می‌گوید این آزمایش به ‌طور شگفت‌انگیزی موفقیت‌آمیز بود.

دانشمندان ناسا در مورد دینکینش و قمرش هنوز راه درازی برای پژوهش در پیش دارند، زیرا تنها حدود یک سوم داده‌های مربوطه تاکنون به زمین ارسال شده است. ناسا مجموعه‌ای از تصاویر منتشر کرده است که دینکینش و شبه‌قمر آن را نشان می‌دهد، اما هنوز هیچ داده علمی وجود ندارد.

با این حال حتی فقط از روی این تصاویر می‌توان چیزهای زیادی در مورد این دو جرم آسمانی گفت. بر روی بدنه اصلی دینکینش یک خط الراس استوایی قابل مشاهده است که یک خط الراس ثانویه از آن منشعب می‌شود. روی سیارک مادر با چندین دهانه برخوردی پوشیده شده است که احتمالاً نتیجه برخوردهای متعدد سایر سیارک‌ها به آن است.

لوینسون می‌گوید، تصاویر بیشتری از قمر دینکینش وجود دارد و این تصاویر نشان می‌دهند که این سیارک کوچک چیزهای جالبی دارد و شکل آن واقعاً عجیب است.

جفت سیارک‌های دوتایی نادر نیستند، زیرا پژوهشگران دریافته‌اند که حدود ۱۵ درصد از سیارک‌های نزدیک به زمین دارای یک همراه مداری هستند. ناسا و پژوهشگران وابسته به آن هنوز منتظر داده‌های بیشتری از این جفت سیارک، از جمله تصاویر رنگی و طیف‌سنجی هستند که حتما اطلاعات بیشتری را در مورد این دو سیارک فاش می‌کند. لوینسون می‌گوید چیزهای جالب زیادی در راه است.

در عین حال، کاوشگر لوسی به ماموریت اصلی خود برای بررسی سیارک‌های مرموز تروجان در نزدیکی مشتری ادامه خواهد داد و در سال ۲۰۲۵ با یکی از آنها ملاقات خواهد کرد.

انتهای پیام