مهم‌ترین چالش‌های ناسا چه هستند؟

ناسا با چه چالش‌هایی دست و پنجه نرم می‌کند؟ دفتر بازرسی کل ناسا(OIG) گزارش سالانه خود را برای سال ۲۰۲۳ منتشر و چالش‌های پیش روی آژانس فضایی ایالات متحده(ناسا) را اعلام کرده است.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، این گزارش نوآوری‌های ناسا از زمان تأسیس آن در سال ۱۹۵۸ که آن را به یک رهبر جهانی علوم فضایی تبدیل کرده، گرامی داشته است. از این فعالیت‌ها می‌توان به برنامه‌هایی مانند آپولو، شاتل فضایی، تلسکوپ فضایی جیمز وب(JWST) و فناوری‌های نوظهور برای هوانوردی پایدار اشاره کرد.

همچنین رشد قابل توجه هزینه‌ها و تاخیرهای طولانی برنامه را به عنوان مسائلی که همچنان بر برنامه‌های ناسا از پرواز فضایی گرفته تا برنامه‌های علمی و اکتشافی عمده تاثیر می‌گذارد، خاطرنشان کرد.

عامل اصلی در گزارش دفتر بازرسی کل، بازگشت برنامه ریزی شده انسان به ماه به عنوان بخشی از برنامه آرتمیس بود و همچنین به بازنشستگی ایستگاه فضایی بین المللی(ISS) در پایان دهه و چالشی که این موضوع برای ناسا ایجاد می‌کند که به دنبال حفظ حضور فعال انسان در مدار پایین زمین است، اشاره داشت.

پل کی. مارتین(Paul K. Martin)، بازرس کل ناسا در این گزارش نوشت، این گزارش به هفت چالش مختلف تقسیم می‌شود که دفتر بازرسی کل آنها را به عنوان «چالش‌های برتر» در رابطه با ماموریت کلی ناسا شناسایی کرده است.

 این هفت چالش قابل توجه تنها مسائل مهمی نیستند که ناسا با آن مواجه است و در نظر گرفتن برخی موضوعات به عنوان چالش‌های اصلی، نشان دهنده عدم توجه این آژانس فضایی به سایر موارد نیست. بلکه بیشتر این مسائل چالش‌های طولانی مدت بوده و محور اصلی ماموریت‌های ناسا هستند که احتمالا تا سال‌های آینده چالش‌های اصلی باقی خواهند ماند.

چالش اول: بازگشت به ماه

برنامه آرتمیس قصد دارد اولین زن و فرد رنگین پوست را تا اواخر سال ۲۰۲۴ یا اوایل سال ۲۰۲۵ در طول ماموریت آرتمیس ۳ به ماه بفرستد. این هدف عنصر اصلی گزارش دفتر بازرسی کل است که هزینه‌های عملیاتی سیستم پرتاب فضایی آرتمیس و کپسول سرنشینان موسوم به اوریون را مورد توجه قرار می‌دهد.

هزینه هر پرتاب از آرتمیس ۱ تا آرتمیس ۴ حدود ۴.۲ میلیارد دلار برآورد شده است و در محاسبه این رقم، ۴۲ میلیارد دلار هزینه برای رساندن این سیستم‌ها به سکوی پرتاب در نظر گرفته نشده است. به این ترتیب، با توجه به این هزینه‌های قابل توجه و برنامه بلندپروازانه آرتمیس، دفتر بازرسی کل هشدار داده که پایداری این برنامه چالش مهمی برای اهداف اکتشافی سرنشینان ناسا در آینده ایجاد می‌کند.

پیشرفت‌های ناسا در این زمینه تاکنون شامل جمع‌آوری داده‌های حاصل از پرتاب موفقیت‌آمیز موشک سامانه پرتاب فضایی و پرواز کپسول اوریون در طول ماموریت آرتمیس ۱ بوده است که در روز ۱۴ نوامبر سال ۲۰۲۲ پرتاب شد.

دفتر بازرسی کل همچنین به تلاش ناسا برای کاهش هزینه‌های پروازهای ماه پس از آرتمیس ۴، توسعه سیستم‌های اساسی مانند لباس‌های فضایی که در اولین بازگشت بشر به ماه پس از پنجاه سال مورد استفاده قرار خواهند گرفت و بهبود مدیریت ناسا در ماموریت‌های آرتمیس به عنوان دیگر نمونه‌های پیشرفت در سال گذشته اشاره کرده است.

دفتر بازرسی کل می‌گوید که ناسا باید با مسائل فنی مانند فرسایش غیرمنتظره سپر حرارتی اوریون در طول پرواز آرتمیس ۱ و آسیب پیش‌بینی نشده موشک سامانه پرتاب فضایی و زیرساخت‌های زمینی در حین پرتاب مقابله کند.

 این گزارش می‌افزاید که ناسا همچنین باید راه‌های موثری را برای کاهش هزینه‌ها شناسایی و اجرا کند تا پایداری مالی را برای تلاش‌های اکتشافی انسانی شاخص خود فراهم کند، زیرا کنگره برای افزایش پرتاب‌های سامانه پرتاب فضایی و اوریون تلاش می‌کند.

چالش دوم: تداوم حضور انسان‌ها در مدار پایین زمین پس از بازنشستگی ایستگاه فضایی بین‌المللی

به مدت ۲۲ سال، بشریت به لطف وجود ایستگاه فضایی بین‌المللی در مدار پایین زمین حضور داشته است، بنابراین جای تعجب نیست که بازنشستگی ایستگاه فضایی در آغاز دهه ۲۰۳۰ نشان دهنده یک تغییر بزرگ برای ناسا و سایر آژانس‌های فضایی باشد.

ایستگاه فضایی بین‌المللی جایی برای دانش انقلابی بوده است که در شرایط ریزگرانش انجام شدند و درک ما را از سلامت انسان در فضا بسیار بهبود بخشیدند. این دانش پیامدهایی برای اکتشافات فضایی آینده خواهد داشت. همه اینها باعث شده که ناسا حدود یک سوم بودجه خود را برای ایستگاه فضایی هزینه کند که در سال ۲۰۳۰ از رده خارج و در سال ۲۰۳۱ از مدار خارج می‌شود.

برای حفظ حضور انسان در ارتفاعات بین ۱۰۰ تا ۶۰۰ مایلی از زمین پس از بازنشستگی ایستگاه فضایی بین‌المللی، ناسا قصد دارد به ایستگاه‌های فضایی تجاری روی آورد. بر اساس این گزارش، چالش اصلی این امر، اجتناب از ایجاد شکاف بین بازنشستگی ایستگاه فضایی بین‌المللی و ظهور ایستگاه‌های تجاری است. ناسا در حال حاضر قصد دارد یک مکان در مدار پایین زمین در سال ۲۰۲۸ در دسترس داشته باشد و یک همپوشانی دو ساله با ایستگاه فضایی بین‌المللی ایجاد کند.

حفظ این حضور مداوم به قابل اطمینان و مقرون به صرفه بودن حمل و نقل به مدار پایین زمین نیز بستگی دارد. بخش اعظم از این امر متکی به همکاری ناسا با شرکت خصوصی اسپیس‌ایکس است که تا ماه اوت سال ۲۰۲۳ با موفقیت ۲۸ ماموریت ارسال محموله و ۱۱ ماموریت سرنشین‌دار را به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب کرده است. شرکت اکسیوم اسپیس نیز دو ماموریت خصوصی به این ایستگاه انجام داده و در حال برنامه‌ریزی سومین ماموریت است.

در ماه ژوئیه سال ۲۰۲۲، ناسا همچنین توافق نامه‌ای برای ادامه همکاری با آژانس فضایی روسیه موسوم به روسکاسموس ایجاد کرد که به فضانوردان روسی اجازه می‌داد در ازای رساندن فضانوردان آمریکایی با فضاپیمای سایوز روسیه به ایستگاه فضایی، سوار فضاپیمای ایالات متحده شوند.

یکی از توصیه‌هایی که دفتر بازرسی کل در رابطه با این جنبه از کار ناسا ارائه می‌کند، توسعه یک وسیله نقلیه دوربرد یدک‌کش فضایی برای تکمیل فرآیند بازگشت ایستگاه فضایی بین‌المللی به جو زمین و کاهش خطر برخورد زباله‌های فضایی در اطراف زمین است که ممکن است ایستگاه‌های فضایی آینده را تهدید کند.

چالش سوم: رسیدگی به زیرساخت‌ها و امکانات قدیمی ناسا

ایستگاه فضایی بین‌المللی تنها قطعه سخت‌افزاری قدیمی ناسا نیست که سازمان فضایی را با چالش مواجه می‌کند. این گزارش اشاره می‌کند که نزدیک به ۸۳ درصد از امکانات ناسا از عمر طراحی اولیه خود فراتر رفته‌اند. به اندازه دو سوم زیرساخت‌های ناسا در امتداد خطوط ساحلی قرار دارد، به این معنی که افزایش سطح دریا به این زیرساخت‌ها آسیب می‌رساند. خسارات بالقوه‌ای نیز توسط طوفان‌ها، موج‌ها و پدیده‌های شدید آب و هوایی ایجاد می‌شود.

علاوه بر این، ناسا در حال حاضر زیرساخت‌های بیشتری از آنچه واقعا برای ماموریت‌های برنامه‌ریزی شده نیاز دارد در دست دارد.

براساس گزارش دفتر بازررسی کل، مسائل مربوط به زیرساخت‌ها ناشی از اجرای آهسته اقدامات اصلاحی ناسا، اجرای متناقض سیاست‌های آژانس، ملاحظات ناکافی هزینه چرخه عمر، استراتژی‌های غیرمتمرکز و فرآیندهای تصمیم گیری، هزینه‌های مشکوک و افزایش هزینه و تاخیر در برنامه به دلیل عملکرد ضعیف پیمانکار است.

دفتر بازرسی توصیه می‌کند که با ارتقای امکانات و زیرساخت‌های ناسا، از جمله موارد مورد نیاز برای ماموریت‌های حیاتی آرتمیس و بهبود تصمیم‌گیری برای اجرای تصمیمات مهم در مورد امکانات و تثبیت زیرساخت‌های غیر ضروری و در عین حال ارتباط بهتر این انتخاب‌ها با ذینفعان به رفع این چالش کمک شود.

چالش چهارم: پرورش و حفاظت از نیروی کار متنوع و ماهر

از ماه آوریل سال ۲۰۲۳، این گزارش بیان می‌کند که بیش از ۱۸ هزار کارمند در تاسیسات ناسا مشغول به کار بوده‌اند. اکثر این افراد در زمینه‌های علمی و مهندسی کار می‌کنند و ناسا همچنان به دنبال راه‌هایی برای جذب، ارتقا و حفظ نیروی کار متنوع است که دارای مهارت‌های فنی مورد نیاز برای عملیات‌های آن باشند.

دفتر بازرسی کل چالش‌هایی را در افزایش نمایندگی زنان و اقلیت‌ها در رده‌های غیرنظامی و رهبری و ایجاد مسیری بهتر برای زنان و اقلیت‌ها در زمینه های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) شناسایی کرده است. در این گزارش آمده که علیرغم تلاش‌های ناسا، درصد کلی زنان و گروه‌های اقلیت در ناسا طی ۱۰ سال گذشته تغییری نکرده است.

ناسا همچنین برای استخدام و حفظ کارمندان مختلف بخش علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات با مشکل مواجه شده زیرا با افزایش رقابت و گسترش صنعت فضایی تجاری این چالش عمیق‌تر شده است.

این گزارش اشاره می‌کند که تشدید این مسائل نشان از آن واقعیت دارد که نزدیک به ۴۰ درصد از نیروی کار علمی و مهندسی ناسا در آستانه بازنشستگی هستند. این می‌تواند بر آمادگی‌های ناسا برای ماموریت‌های آتی آرتمیس تأثیر بگذارد.

دفتر بازرسی کل توصیه می‌کند که ناسا بهتر است داده‌های مربوط به تنوع، برابری و دسترسی را جمع‌آوری کند و آن‌ها را تجزیه و تحلیل کند تا تعیین کند چه موانعی در استخدام، انتخاب، ارتقاء و حفظ گروه‌های کمتر مورد توجه، ‌ وجود دارد.

چالش پنجم: بهبود مدیریت برنامه‌ها و پروژه‌های اصلی

در حالی که این آژانس فضایی با بالگرد بر روی مریخ پرواز می‌کند و تصاویر عمیق‌تری از کیهان می‌گیرد، هیچ کس نمی‌تواند به دستاوردهای باورنکردنی پروژه‌های ناسا شک کند اما براساس این گزارش، مشکل این جاست که این ماموریت‌ها و برنامه‌های نوآورانه به‌طور مداوم هزینه‌های بیشتری طلب کرده‌اند و توسعه آنها بیشتر از آنچه وعده داده شده بود طول کشیده است، و اثرات این در سراسر ناسا پخش شده است.

مدیریت ناسا همچنین در حال حاضر با چالش‌هایی در تحریک اقتصاد فضای تجاری جدید از طریق تغییر به سمت توسعه ماموریت‌های مبتنی بر خدمات مواجه است که می‌تواند باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها شود.

نمونه بارز این چالش این واقعیت است که بین ماه نوامبر سال ۲۰۱۸ و نوامبر سال ۲۰۱۹، ناسا با ۱۴ شرکت آمریکایی تا سال ۲۰۲۸ برای توسعه دسترسی سریع، مداوم و مقرون به صرفه به سطح ماه قرارداد بسته است. با هزینه‌ای بالغ بر ۲.۶ میلیارد دلار، قرار بود حمل و نقل به ماه از ماه سپتامبر سال ۲۰۲۰ آغاز شود. اما تاکنون، هیچ محموله‌ای به ماه ارسال نشده و بسیاری از پیمانکاران بر اساس توافق اولیه با هزینه ثابت دستمزد دریافت کرده‌اند.

دفتر بازرسی کل می‌گوید که غلبه بر چالش توسعه پروژه‌های بزرگ بر اساس هزینه و زمان بندی، نیازمند تلاشی هماهنگ است که با در نظر گرفتن ریسک مناسب آغاز می‌شود. این کار باید به انتظارات هزینه و زمانبندی معتبر، معقول و شفاف منجر شود.

ناسا همچنین باید اثرات مداوم همه‌گیری کووید-۱۹ بر اقتصاد، کمبود نیروی کار، مسائل زنجیره تامین و تورم را در نظر بگیرد و آن را در برنامه‌ریزی خود بگنجاند.

همه این موارد ضروری خواهد بود زیرا ناسا به سمت تکیه بر ماموریت‌هایی که عنصر «خدمت‌رسانی» را در خود جای می‌دهند، حرکت می‌کند.

چالش ششم: بلوغ مدیریت فناوری اطلاعات و امنیت

فناوری اطلاعات(IT) برای عملیات روزمره ناسا حیاتی است و چالش‌هایی را در قالب تغییر ناسا به یک مدل محاسباتی سازمانی ارائه می‌دهد. این از ساختار مدیریت غیرمتمرکز فعلی ناسا ناشی می‌شود، که دفتر بازرسی کل می‌گوید بر توانایی آژانس فضایی برای محافظت از اطلاعات و سیستم‌های فناوری اطلاعات حیاتی برای ماموریتش تاثیر منفی می‌گذارد.

این گزارش می‌گوید، اجرای احراز هویت چندعاملی، رمزگذاری داده در حالت سکون و رمزگذاری داده در حین انتقال و هرگز اعتماد نکردن در سطح سازمانی از اقدامات حیاتی ناسا در سال‌های آینده هستند. آژانس فضایی همچنین باید مسائل مربوط به مجوز نرم افزار و فعالیت‌های مدیریت دارایی را که ناسا را در معرض خطرات عملیاتی، مالی و امنیت سایبری قرار می‌دهد، حل کند.

این گزارش همچنین از ناسا می‌خواهد تا تعریف استاندارد واحدی از هوش مصنوعی را اجرا کند تا فهرست دارایی‌های هوش مصنوعی خود را بهتر مدیریت کند و با چالش‌های اجرای نظارت‌های آینده بر امنیت سایبری هوش مصنوعی فدرال مواجه شود.

چالش هفتم: نظارت بهتر بر کمک‌های بلاعوض و قراردادهای مشارکتی

در طول سال مالی ۲۰۲۲، ناسا حدود ۱۹.۹ میلیارد دلار را برای قراردادها، کمک‌های مالی و قراردادهای مشارکتی هزینه کرد.

در طول این ۱۲ ماه، ناسا ۱۷۸۷ کمک بلاعوض و ۲۷۰ قرارداد همکاری را برای اهداف تحقیق و توسعه و دستیابی به خدمات ضروری، تدارکات و تجهیزات برای عملیات و ماموریت‌ها اعطا کرد.

دفتر بازرسی کل به طور مداوم اعلام کرده است که مدیریت و نظارت ناکافی ناسا بر قراردادها و موارد مشابه، علاوه بر رشد قابل توجه در هزینه و زمان‌بندی بسیاری از برنامه‌های ناسا، منجر به هدر رفتن پول مالیات‌دهندگان شده است.

نگران‌کننده‌تر این است که تحقیقات قبلی دفتر بازرسی کل استفاده نادرست از کمک‌های مالی، کلاهبرداری، و سایر اتلاف‌ها و سوء استفاده‌ها در ناسا را کشف کرده است که در طول سه سال اخیر منجر به صدور هشت کیفرخواست، هشت محکومیت، چهار تعلیق و هفت محرومیت شده است. این برای ناسا بیش از ۳.۶ میلیون دلار جریمه مدنی در پی داشته است.

در این گزارش آمده است که در سال گذشته، ناسا در بهبود مدیریت قراردادها پیشرفت داشته است، اما باید اقدامات بیشتری برای بهبود شفافیت، پاسخگویی و نظارت انجام دهد. همچنین برای بهبود در درک نیازهای موشک سامانه پرتاب فضایی ناسا توصیه می‌شود تا مدیریت قراردادهای موشک بهبود یابد.

علاوه بر این، باید به بهبود مدیریت کمک‌های مالی فعلی و آینده ادامه دهد تا اطمینان حاصل شود که بودجه به درستی تخصیص داده می‌شود.

انتهای پیام