انقلابِ دوم، یا ضدِ انقلاب اول؟ علی صدارت - Gooya News

خمینی گروگان‌گیری را «انقلاب دوم» خواند. ولی حقیقت این است که این واقعه سرنوشت‌ساز، انقلاب دوم نبود بلکه ضدِ انقلاب اول بود! با تاکید بر مقابل قرار گرفتن دو توصیف متقابل، «انقلاب» و «ضد انقلاب»، برای وصف یک موضوع واحد، این واقعه بسیار مهم را در این نوشتار کوتاه، از زاویه‌ای دیگر می‌نگریم. چهره‌ای که ایران، و منطقه، و دنیای بعد از ۱۳ آبان ۱۳۵۸ پیدا کردند، به‌طور مستقیم و غیر مستقیم، از این واقعه متاثر بوده است. از جمله این‌که حمله صدام به ایران در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ برابر با ۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰ با پشتیبانی و چراغ سبز امریکا و دولت‌های منطقه آغاز شد، و نزدیک به هشت سال ادامه یافت.
بسیاری تاثیرات منفی و تبعات فاجعه‌بار دیگری هم تا کنون هم ادامه داشته‌اند. شناخت جزئیاتِ تمام ابعاد بحران گروگان‌گیری اعضاء سفارت امریکا در تهران، اطلاعات مهمی را برای ساختن سرنوشت‌های خوب و خوب‌تر برای این نسل و نیز نسل‌های آینده، با غنای وژدان تاریخی، فراهم خواهد کرد. در غیر این صورت، بسیاری تاثیرات منفی و تبعات فاجعه‌بار دیگری هم در راه خواهند بود.
بعد از بحران جنگ ویتنام و بحران‌های ناشی از دخالت امریکا در امور داخلی سایر کشورها، و بعد از بحران رسواییِ واترگیت و استعفای نیکسون، جیمی کارتر با پایه‌گذاری مبارزات انتخاباتی خویش بر اساس عدم دخالت در امور کشورهای دیگر، و عدم حمایت از عناصر وابسته به غرب در کشورهای دیگر (مثل پهلوی در ایران)، و رعایت حقوق بشر، موفق به احراز مقام ریاست جمهوری امریکا شد. بدین ترتیب کارتر و شرکا مجبور بودند به دست‌نشاندگان خود (مثل پهلوی در ایران) دستورات متنافضی را، از جمله برخورداری از تجاوزات به حقوق بدهند.