تمجید از «وطن‌پرستی اصیل»

در نکوداشت علیرضا شجاع‌پور، از او به عنوان شاعری یاد شد که دغدغه وطن داشت. همچنین یکی از سخترانان گفت او اگر کاری کرده برای ایران بوده و وطن‌پرستی‌اش، وطن‌پرستی اصیلی بوده است. 

به گزارش ایسنا مجلس نکوداشت شاعر میهنی‌سرا، علیرضا شجاع‌پور، پس از درگذشت او، پنج‌شنبه هجدهم آبان‌ماه، در کانون زبان پارسی برگزار شد.

شاعری که به راستی دغدغه وطن داشت

نخستین سخنران این جلسه،  سیدمصطفی محقق داماد، رئیس شورای تولیت بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، پس از خوشامدگویی به مهمانان و حاضران، سخن خود را با توضیحاتی درباره اهمیت شعر و کلام موزون آغاز کرد و سپس به موضوع شعر میهنی پرداخت و از دغدغه شاعران میهنی‌سرا که آبادی و آزادی میهن و حفظ حقوق شهروندان است، سخن گفت.

او افزود: دل شاعران میهنی از اینکه هموطنانشان میهن خود را ترک کنند به درد می‌آید؛ زیرا ارزش یک ملت به‌سبب مردمان آن و جوانان غیور و متخصصان آن است.

محقق داماد با بیان شواهدی از اشعار میهنی مرحوم شجاع‌پور او را شاعری خواند که به‌راستی دغدغه وطن داشت.

پس از آن، میان‌برنامه‌ای موسیقایی با شعرخوانی حراجی اصل و  مصطفی محسن‌زاده و نوازندگی صالح کریمی اجرا شد.

سپس اصغر دادبه، استاد دانشگاه، سخنان خود را به عنوان دومین سخنران آغاز کرد. محور گفته‌های دادبه دربارۀ شعر رستم و سهراب علیرضا شجاع‌پور و سخنان او  درباره علت کشته شدن سهراب به دست رستم بود.

 دادبه بیان کرد:  زنده‌یاد شجاع‌پور در شعرش می‌گوید رستم برای محافظت از ایران و برای اینکه فرزندش به ایران حمله‌ور شده بود و به‌سبب عشقی که به ایران داشت، سهراب را می‌کشد و مهر فرزندی را فراموش می‌کند.

او در پایان سخنان خود به موضوع هویت ملی و زبان پارسی پرداخت و بیان کرد: امید است که هرگز افول زبان فارسی را نبینیم؛ زیرا افول این زبان افول هویت ملی ماست. 

فرزند سخن پارسی  

 مصطفی بروجردی، عضو هیئت علمی دانشکده روابط بین‌الملل، سخنران بعدی این نشست بود که زنده‌یاد علیرضا شجاع‌پور را فرزند سخن پارسی خواند و از صفات انسانی‌اش سخن گفت. 

بروجردی در توصیف شجاع‌پور بیان کرد: او علاوه بر مرد میدان سخن بودن، در عالم سیاست هم کارآزموده و مجرب و بسیار پراطلاع بود.

او در بخش دیگری از سخنان خود درباره مرثیه‌سرایی‌های شجاع‌پور سخن‌ گفت و او را شاعری مرگ‌آشنا خواند.

 غلامرضا امیرخانی هم خاطراتی را از دوران هجده‌ساله خدمت علیرضا شجاع‌پور در وزارت امور خارجه نقل کرد و و را از نسلی خواند که از مفاخر جوان وزارت خارجه به شمار می‌آمدند و تمام وجودشان سرشار از عشق به میهن بود. 

در میان‌برنامه دوم،  کیخسرو دهقانی قطعاتی از شاهنامه را به آواز خواند و  مهرداد عندلیب و فریبرز جعفری با نوازندگی او را همراهی کردند.

پس از آن،  قدمعلی سرامی درباره آیین‌های ایرانی در میان قوم لر که خاستگاه علیرضا شجاع‌پور است، سخن گفت و برخی صفات میهن‌گرایانه این قوم را برشمرد.

در ادامه میناسادات امیرآفتابی شعر رستم و سهراب شجاع‌پور را خواند. 

 بهرام پروین گنابادی آخرین سخنران نیز در ابتدا به موضوع ایران و هویت ملی و رابطه تنگاتنگ آن با زبان فارسی پرداخت و پس از اشاره‌ای به سابقۀ ملی‌گرایی در ایران به موضوع زبان فارسی بازگشت و از اهمیت شعر و شاعران به‌عنوان کسانی که از همه به زبان مسلط‌ترند سخن گفت.

 پروین گنابادی در بخش پایانی سخنان خود به شجاع‌پور پرداخت و با اشاره به اینکه آن مرحوم در دبیرستان البرز درس خوانده بود و در وزارت خارجه اشتغال داشت، افزود: اگر استاد شجاع‌پور شاعر وطن است و اگر وطنش را دوست دارد بخشی از آن به‌خاطر آن است که شاگرد زین‌العابدین مؤتمن بوده و بخشی دیگر به این دلیل است که در وزارت خارجه بوده و به جاهای مختلفی رفته و متوجه شده که چرا زبان فارسی در حفظ هویت ملی ایران مهم است.  شجاع‌پور اگر کاری کرده برای ایران بوده و وطن‌پرستی‌اش وطن‌پرستی اصیلی بوده است. 

در پایان این نشست ویدئویی از شعرخوانی علیرضا شجاع‌پور پخش شد.

انتهای پیام