رژیم صهیونیستی نمی تواند غزه را به دست بگیرد

ایسنا/خراسان رضوی امروز شنبه و در سی‌ و ششمین روز از آغاز طوفان‌الاقصی، قرار است نخستین نشست اضطراری سران سازمان همکاری اسلامی با هدف گفت‌وگو در مورد جنگ غزه برگزار شود؛ نشستی که نتیجه پایانی آن، تا حد زیادی عیار و جایگاه این سازمان در حل‌وفصل مسائل جهان اسلام را مشخص می‌کند.

اگرچه سه هفته پیش نیز نشستی با حضور رهبران کشورهای عربی، دبیرکل سازمان ملل و هیات‌هایی از اروپا در قاهره مصر برگزار شد، اما این نشست به دلیل اختلافات اعراب و اروپا بر سر تروریستی خواندن حماس، بدون هیچ نتیجه و بیانیه پایانی اتمام یافت.

با توجه به انفعال شدید این روزهای اعراب در قبال غزه و اقداماتی نظیر ارسال سلاح از سوی امارات به اسرائیل، اظهارات وزیر امور راهبردی عربستان مبنی بر در دستور کار بودن عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی و تروریستی خوانده شدن حماس توسط دبیرکل اتحادیه عرب، بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که به احتمال زیاد، نشست امروز سازمان کشورهای اسلامی که در ریاض و با ریاست دوره‌ای عربستان برگزار می‌شود نیز نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت.  

خونسردی اعراب در قبال هم‌نوعان فلسطینی خود، در حالی است که‌ در غزه کماکان جنگ به طور ۲۴ ساعته ادامه دارد، آمار شهدا از ۱۱ هزار تن فراتر رفته و به قول مدیر بیمارستان الشفای غزه، جهان در حال تماشای مردن اهالی این باریکه است.

جعفر قنادباشی در گفت‌وگو با ایسنا درخصوص میزان تاثیر اجلاس ریاض بر خاموش شدن آتش جنگ غزه، اظهار کرد: اکثر کشورهای اسلامی جزو سازمان همکاری اسلامی یا اتحادیه عرب هستند، اما این اتحادیه‌ها و پیمان‌ها به دلیل ماهیت دولت‌های عضوشان نمی‌توانند زیاد امیدبخش باشند. حیات این کشورها وابسته به غرب است، حتی ایجاد این پیمان‌ها با کمک غربی‌ها بوده و اتخاذ سیاست‌هایی که همسو با غرب نباشد برای آن‌ها ماهیتا جدی نیست و در عرصه عمل نگران مخالفت‌های آمریکا و کوشش‌های رژیم صهیونیستی هستند. آن‌ها نگرانند فعالیت‌های اسرائیل منافعشان را در عرصه رسانه به خطر بیندازد. 

وی اضافه کرد: اعراب به دلیل ماهیت وجودی خود از هرگونه پیشنهادی برای حل‌وفصل جنگ غزه که همسو با غرب نباشد، ناتوانند و در عین حال امیدشان به این است که این همسویی‌ با غرب، به حمایت‌های آمریکا در آینده بینجامد. لذا این موضوعات اعراب را از رسیدن به تصمیمی که به آتش‌بس در فلسطین منجر شود، بازمی‌دارد. اقداماتی مانند برگزاری نشست‌ به خاطر این است که دولت‌های اسلامی در منطقه تحت تأثیر افکار عمومی هستند. به همین دلیل بحرین و ترکیه سفرای خود را از اسرائیل فراخواندند. این اقدامات ناشی از نگرانی آنها بابت افکار عمومی‌ و پا گرفتن ناآرامی در درون کشور خودشان است.

این تحلیلگر مسائل خاورمیانه با اشاره به نقش عربستان در بین کشورهای عرب برای حل‌وفصل جنگ غزه، ادامه داد: متاسفانه عربستان برعکس چیزی که در اذهان عمومی است، در تصمیم‌گیری‌هایش از منافع ملی داخلی خودش تاثیر نمی‌پذیرد. عربستان همسویی بسیار زیاد و گاه ذلیلانه با غرب دارد. این کشور ۸سال و نیم با اشارات غربی‌ها با یمن جنگیده و نتوانسته به این جنگ فرسایشی پایان دهد. جنگی که توان نظامی‌اش را به چالش کشید و به دلیل کودک‌کشی و بی‌خانمانی مردم یمن اهرم‌های سیاسی‌اش را کند کرده است. عربستان هیچگاه وزنه تعادل نبوده و همسو با غرب عمل کرده، الان هم ریاکارانه پیش رفته، زیرا نگران ملت سی‌وچند میلیونی کشورش است که مخالف همسویی با اسرائیل هستند.

تشکیلات خودگردان و حنایی که رنگی ندارد

قنادباشی همچنین با اشاره به اعلام آمادگی محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین برای اداره غزه، گفت: تحقق این امر مستلزم پذیرش تمام مردم غزه است. این مردم در دفعات متعدد طی ۱۸ سالی که از خروج اسرائیل از غزه می‌گذرد، نشان داده‌اند که از حاکمیت محمود عباس و تشکیلات خودگردان استقبال نمی‌کنند. عباس اخیرا هم مقامات حماس را متهم به فرار از غزه کرد و به دروغ اعلام کرد آن‌ها خیانت کرده و به صحرای سینا رفته‌اند، در حالی‌که مقامات حماس در صحنه جنگ هستند. به هر جهت عباس می‌داند در انتخابات پارلمانی رایی ندارد. از سوی دیگر در کرانه باختری هم کسی او را قبول ندارد.

وی با بیان اینکه وعده اسرائیل به عباس برای اداره غزه تنها یک جنگ روانی است، افزود: خود اسرائیل نمی‌تواند غزه را به دست بگیرد، زیرا بر اساس قطعنامه سازمان ملل متحد غزه برعکس بخش‌های دیگر فلسطین، اشغالی تلقی می‌شود. لذا ترجیح اسرائیل این است که آن را به نیرویی مانند تشکیلات واگذار کند که سازش بیشتری دارد. اما این قابل تحقق نیست، زیرا خود مردم غزه و حتی کرانه باختری نشان داده‌اند که چندان اقبالی به اداره غزه توسط عباس ندارند.

آمریکا با پیشنهادهای پوشالی آتش‌بس

این تحلیلگر مسائل خاورمیانه همچنین درخصوص رد پیشنهادات آتش‌بس آمریکا از سوی نتانیاهو، اظهار کرد: آمریکایی‌ها ‌خود را طرفدار برقراری آتش‌بس نشان می‌دهند ولی به نظر نمی‌رسد که آن‌ها خواستار چیزی باشند که به نفع حماس و به ضرر اسرائیل تمام شود. آنچه پیداست اسرائیل تصور می‌کند که می‌تواند با ادامه جنگ حماس را شکست بدهند. با توجه به شکستی که در ابتدای جنگ خورده‌اند، انگیزه زیادی هم برای رسیدن به پیروزی دارند. اسرائیل در گذشته نیز در سال‌های ۲۰۰۸، ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴ تا می‌توانست جنگ را ادامه داد، بر این مبنا که حماس اعلام آتش‌بس کند. اما حماس چنین نکرد و خودشان ناگزیر شدند به دلیل فشارهای داخلی پیشنهاد آتش‌بس را بدهند.

قنادباشی با بیان اینکه فشارهای داخلی بر نتانیاهو بسیار بیشتر از فشارهای آمریکاست، اضافه کرد: آمریکا زیر بار فشار افکار عمومی داخل کشورش است و برای ادامه جنگ نگرانی زیادی دارد، اما پیشنهادات آتش‌بس بایدن بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد. حال آنکه فشارهای داخلی در خود اسرائیل نیز بسیار زیاد است. خانواده اسرا، افرادی که در حال جنگیدن هستند و اکثر شهرک‌نشین‌های صهیونیستی که پناهگاه‌ها و حالت جنگی را نمی‌توانند تحمل کنند، باعث وارد شدن انتقادات بسیاری به رژیم صهیونیستی شده، اما هیچ یک از این موارد به پذیرش پیشنهادهای متعدد آتش‌بس‌ کمکی نکرده است. زیرا طوفان‌الاقصی شکستی بزرگ بود و تنها تصور اسرائیل از پایان جنگ پیروزی است.

وی با اشاره به اینکه کماکان جنگ در غزه ادامه دارد و حماس با تمام قوا وارد صحنه نبرد نشده، عنوان کرد: کل نیروهای آموزش‌دیده‌ای که وارد عملیات طوفان‌الاقصی شدند، ۱۰۰۰ نفر بودند، در حالیکه حماس بسیار بیشتر از این‌ها نیروی آموزش‌دیده دارد. الان در بخش کرانه باختری که مرکز حاکمیت حماس نیست هم نیروهایی وارد صحنه شده‌اند و در حال جنگیدن اند که اصلا تصور نمی‌شد به نفع حماس سلاح به دست بگیرند. لذا اکنون بسیار بیشتر از ۱۰۰۰ نفری که در ابتدا به کار گرفته شدند، مشغول جنگ هستند. جنگ ۲۴ ساعته است، لازم است بخشی در قسمت تدارکات و امدادرسانی کار کنند و بخشی دیگر سایر وظایف را به عهده بگیرند.

این تحلیلگر مسائل خاورمیانه با اشاره به اینکه طبیعت جنگ ایجاب می‌کند تمام افراد به کار گرفته نشوند، بیان کرد: جنگ مراحل مختلفی دارد. برای مثال افرادی در عرصه موشک و گروه‌های ضدتانک وارد عمل می‌شوند و برخی دیگر در نبردهای تن به تن. تعدادی که الآن در حال جنگیدن هستند، نیروهای ضدهوایی و ضددریایی نیستند، بلکه نیروهای ضدتانک و زمینی اند که در صحنه فعالیت می‌کنند. بقیه قوا در دستگاه‌ها و قسمت‌های دیگری هستند که به حسب نیاز وارد نبرد می‌شوند. این جنگی نامتقارن است، لذا به تناسب نوع جنگ نیازمند نیروهای متفاوت است.

انتهای پیام