رویا ذاکری، دختر تبریز، می‌گوید دستگاه قضایی به خاطر اعتراض او را به بیمارستان روانپزشکی منتقل کرده است

رویا ذاکری، زنی که نیروهای سرکوب او را در مهرماه ۱۴۰۲ با خشونت بازداشت کردند و در آبان ماه به بیمارستان روانپزشکی رازی تبریز منتقل کردند، در یک ویدئو گفت که روایت جمهوری اسلامی در مورد بیمار روانی بودن او درست نیست. به عبارتی، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی او را «دیوانه‌انگاری» کرده است.

پس از پخش ویدیوی بازداشت خشونت آمیز او در شبکه‌های اجتماعی، هشتگ‌های رویا ذاکری کجاست؟ و دختر تبریز همراه با هشتگ نام او، چندین روز است در شبکه‌ها تکرار شد.

https://www.instagram.com/reel/CydhYTpqLed/?utm_source=ig_embed&ig_rid=18184e7d-d279-45b5-a9ac-69f478f390a3

فیلم بازداشت خشونت‌آمیز ذاکری در مهر ماه، مربوط به بازداشت سوم اوست. بازداشت دوم او در اعتراض به مسدود کردن کارت بانکی‌اش در پیامد اعتراضات زن، زندگی، آزادی است. ذاکری در ویدئویی که روز دوم آذر در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد گفت که تمام بازداشت‌های او مرتبط با اعتراضات او بوده است و او بیمار روانی نیست:

سلام من رویا ذاکری هستم. چند وقت پیش فیلم من در آمده بود. جمهوری اسلامی گفته بود که من بیمار روانی هستم. من از همین جا اعلام می‌کنم که در سلامت کامل جسمی و ذهنی هستم. و به هیچ وجه این گفته جمهوری اسلامی را تایید نمی‌کنم.

این اولین بار نیست که معترضان می‌گوید که جمهوری اسلامی آنها را دیوانه‌انگاری کرده و از بیمارستان‌های روانپزشکی به عنوان زندان استفاده کرده است.

سابق بر این، انتقال با اجبار زندانیان سیاسی به بیمارستان‌های روانپزشکی در بازداشت کیانوش سنجری و بهنام محجوبی هم مستندسازی شده است.

ذاکری در این ویدیو می‌گوید «من شاکی بودم اما مرا بازداشت کردند».

https://www.instagram.com/p/C0AZqlXPhB6/

ذاکری توضیح می‌دهد که این درست است که سه بار به حکم قاضی و به اجبار در بیمارستان روانپزشکی رازی، بستری شده است اما این برخورد دستگاه قضایی با اعتراضات او بوده است. در اعتراضات سال گذشته، او مقابل دانشگاه تبریز رفته است و بر پلاکاردی که در دستش بوده علیه ولایت فقیه شعار داده است:

نوشتم: مرگ بر اصل ولایت فقیه و حق مان را می‌خواهم. مقابل دانشگاه تبریز رفتم چون دانشگاه مادر بود. پلیس بر سر من ریخت و من را بازداشت کرد. یک آقایی آمد که به او آقای دکتر می‌گفتند.

او پس از گفت‌وگو با آقای دکتر از بازداشتگاه کلانتری به بازداشتگاه قرنطینه زندان مرکزی تبریز منتقل می‌شود و ۱۶ روز در انفرادی نگهداری می‌شود. او این مدت را اعتصاب می‌کند. پس از این، با حکم قاضی و به اجبار ذاکری را به بیمارستان روانپزشکی تبریز منتقل می‌کنند.

دیوانه‌انگاری معترضان به عنوان ابزار سرکوب

در نهم آبان ماه ۱۴۰۲، فعالان مدنی در تبریز گفتند که ذاکری را به بیمارستان روانپزشکی تبریز منتقل کرده‌اند.

در ویدیو سوم آذر ۱۴۰۲، ذاکری می‌گوید که سه مرتبه بازداشت و «با نامه قاضی و به اجبار» به زندان و بیمارستان رازی برده شده است.

در نخستین مرتبه، او در گذر جنبش ژینا و روبه‌روی دانشگاه تبریز بازداشت می‌شود و پس از ۱۶ روز انفرادی و اعتصاب او را دستگاه قضایی به اجبار برای یک ماه به بیمارستان روان پزشکی رازی می‌فرستند (او از کلمه غذا استفاده نمی‌کند اما احتمالا منظورش اعتصاب غذاست).

ذاکری می‌گوید برایش «کلی جرم» تراشیده‌اند و «پرونده‌سازی» کرده‌اند و به اتهام‌هایی مانند «تبانی علیه امنیت ملی» و ارتباط با دول متخاصم». او تاکید می‌کند که همه این اتهام‌ها کذب است: «همه‌شون الکی بود».

او می‌گوید چند ماه پیش از پخش ویدیوی بازداشتش در خیابان، کارت بانکی او مسدود می‌شود. به گفته ذاکری، پرداختی دستمزدش و پولش در این کارت بود. او به پلیس فتا مراجعه می‌کند که پیگر باز شدن حساب بانکی‌اش شود. اما پلیس فتا به او می‌گوید که کاری برایش نمی‌کنند و کارت مسدود باقی خواهد ماند.

ذاکری در جواب می‌گوید که «تا کارتم باز نشود یا جواب درست حسابی ندهید از جایم جم نمی‌خورم». او برای دومین مرتبه در اعتراض به پلیس فتا بازداشت و پس از پنج روز از زندان مرکزی تبریز آزاد می‌شود.

بازداشت سوم زمانی است که او در مهرماه مجدد به خیابان می‌آید تا به وضعیت برخورد دستگاه قضا و پلیس فتا، اعتراض کند. این بار برای بار سوم بازداشت می‌شود و فیلم او منتشر می‌شود.

ذاکری اشاره نمی‌کند این ویدیو تازه را کجا و یا در چه شرایطی ضبط کرده‌ است.