مسکو نگران تاثیر تبعیدیان بر انتخابات ریاست جمهوری روسیه است

شش منبع آگاه گفته اند که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه تصمیم گرفته در انتخابات ریاست جمهوری در ماه مارس شرکت کند.

به گزارش وب‌سایت پالی‌گراف، پروژه راستی آزمایی صدای آمریکا، ولادیمیر پوتین ۷۱ ساله، که متهم به جنایات جنگی در اوکراین است، به علت داشتن ۸۰ درصد محبوبیت عمومی در این انتخابات با هیچ رقیب سیاسی روبرو نخواهد شد و تا سال ۲۰۳۰ در کرملین خواهد ماند.

با این حال، به علت وجود نارضایتی های فزاینده از سیاست های داخلی و خارجی پوتین و احتمال مداخله جامعه بزرگ روس های در تبعید، مقامات انتخاباتی روسیه در حال آماده باش هستند.

الا پامفیلووا، رئیس کمیسیون مرکزی انتخابات روسیه، در جریان کنفرانسی در مسکو در روز ۳۰ آبان، با تاکید بر نگرانی های کرملین پیش از انتخابات، از مخالفان تبعیدی روسیه با الفاظی رکیک یاد کرد:‌ «آشغال‌‌هایی که...اکنون پول رقت انگیزشان را از راه اخلال در انتخابات و بی اعتبار کردن آن به دست می آورند.»

پیشتر در روز هشتم مهر، ماکسیم کاتز، یک وبلاگ نویس مخالف روس، نزدیک به دو میلیون مشترک در یوتیوب ، با پیشنهاد یک کمپین مشترک برای اطمینان عدم انتخاب پوتین به عنوان رئیس جمهور روسیه، از تمام جنبش های مخالف روسیه خواست تا برای این هدف با یکدیگر متحد شوند.

در ۳۰ مهر ، حدود ۲۰۰ تن به نمایندگی از گروه‌ها، جنبش ها و انجمن ها با اعضای بانفوذ اپوزیسیون در تبعید روسیه دیدار کردند. در این دیدار تصمیم گرفته شد که از اهالی روسیه خواسته شود تا به کمپین ملی «نه به پوتین» بپیوندند.

این تلاش توسط میخائیل خودروفسکی، رقیب دیرینه پوتین، و متحدانش ترویج شد. او گفت: «معتقدیم ولادیمیر پوتین در کشاندن کشور به یک درگیری بزرگ و یک جنگ منطقه ای مقصر است.»

دیمیتری گودکف، یکی از چهره های اپوزیسیون و عضو سابق مجلس دوما، به یک کانال تلویزیونی در اوکراین گفت که هدف اصلی اپوزیسیون در تبعید روسیه، مشروعیت زدایی از انتخابات ریاست جمهوری در سال آینده است و برای دستیابی به این هدف از مشارکت سیاستمداران بانفوذ، نویسندگان مشهور، هنرمندان محبوب، و موسیقی دانان و بازیگران شناخته شده استفاده خواهد شد.

همچنین به گفته ایگور کوروپتف، مدیر دفتر بنیاد روسیه آزاد در قفقاز جنوبی، پروژه های متعدد اینترنتی و رسانه های اجتماعی علیه انتخابات روسیه وجود دارند از جمله «لژیون الف ها » که یک ابتکار ضد جنگ و ضد تبلیغاتی توسط گروهی از پناهندگان روس است و هدفش، پایان دادن به جنگ در اوکراین و مقابله با «شستشوی مغزی» توسط رسانه ها و تبلیغات دولتی است.

از زمان راه اندازی این لژیون، در حدود دو سال پیش، «الف ها» حدود ۲.۳ میلیون نظر در رسانه های اجتماعی نوشته اند و حدود ۹۰۰ جامعه اینترنتی طرفدار دولت روسیه را فیلتر کرده اند.

برخی از تبعیدیان روس راه های رادیکال تری را برای برکنار کردن پوتین پیشنهاد کرده اند. ایلیا پونومارف، نماینده سابق دوما، از مقاومت مسلحانه در برابر مقامات روسیه حمایت کرده و در ایجاد لژیون آزادی روسیه، واحدی در ارتش اوکراین متشکل از شهروندان روسی مخالف رژیم پوتین، مشارکت داشته است . او همچنین یک پارلمان در سایه به نام «کنگره نمایندگان خلق»، متشکل از قانونگذاران سابق و در تبعید روسیه ایجاد کرد.

کرملین مانند انتخابات قبلی، حذف همه رقبای سیاسی خود را از انتخابات مارس ۲۰۲۴ تضمین کرده است.

در ۲۸ فروردین ماه، دادگاهی در مسکو ولادیمیر کارا مورزا، چهره برجسته مخالف، را به اتهام خیانت، مجرم شناخت و او را به ۲۵ سال زندان محکوم کرد .

الکسی ناوالنی، برجسته‌ترین منتقد پوتین، از دی ماه ۱۳۹۹ در زندان به سر می‌برد و به اتهام ایجاد یک جامعه افراطی و تحریک افراط‌گرایی به ۱۹ سال زندان محکوم شده است.

اعتقاد بر این است که حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون روس در خارج از کشور زندگی می‌کنند.

روسیه بزرگ‌ترین موج مهاجرت خود را از زمان تهاجم روسیه به اوکراین در اسفند ۱۴۰۱ تجربه کرده است . بر اساس برآوردهای مختلف، بین ۵۰۰ هزار تا ۱.۳ میلیون تن در سال گذشته میلادی روسیه را ترک کرده‌اند.

ولی ادعای پامفیلووا مبنی بر اینکه روس های تبعیدی تلاش خواهند کرد تا انتخابات ریاست جمهوری را در داخل کشور "بی اعتبار" کنند، گمراه کننده است.

ناظران بین المللی‌ از سازمان امنیت و همکاری اروپا، مجمع پارلمانی شورای اروپا و دیگران از سال ۲۰۱۱ تخلفات سیستماتیکی را در انتخابات روسیه ثبت کرده اند، از جمله حذف منتقدان کرملین، مداخله دولت در رای گیری، انداختن آراء تقلبی و نقض روند شمارش آراء.

در ۲۱ مهر، مجمع پارلمانی شورای اروپا در بیانیه ای از کشورهای اروپایی خواست تا در صورت باقی ماندن پوتین در قدرت پس از انتخابات سال ۲۰۲۴ حکومت او را نامشروع بداند.

بر اساس این گزارش، «دوره بسیار طولانی ریاست جمهوری همراه با فقدان هر گونه کنترل و توازن مانند پارلمان قوی، قوه قضائیه مستقل، رسانه های آزاد و جامعه مدنی پویا، فدراسیون روسیه را به یک دیکتاتوری واقعی تبدیل کرده است.»