در پانتومیم به جای شنیدن باید دید/ اهمیت زبان بدن در تئاتر

حامد نصرآبادیان، طراح، نویسنده و کارگردان نمایش پانتومیم «جامپ کات» است که از چهارم آذر در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه رفته بود با اشاره به موضوع نمایش به خبرنگار مهر گفت: این پانتومیم به رویداد جنگ و آسیب‌های آن می‌پردازد؛ رخدادی که خودخواهانه گریبانگیر، زنان، کودکان و مادران جهان است.

وی ادامه داد: گروه تئاتر «سربازان صلح ایران» بر این باور است که جهان این روزها بیشتر از هر چیزی به تعریف، تبلیغ و ترویج صلح، مهربانی و دوستی نیازمند است. آرامش و نقطه مقابل آن خشم، ۲ عنصری هستند که کاملا قابل انتقال به دیگران و بر رفتار و اخلاق افراد نسبت به یکدیگر موثر هستند. خشونت به مانند موجی است که آرامش فردی و اجتماعی افراد را به هم می‌زند. آنچه ما امروز در جهان شاهد هستیم نتیجه موج خشمی است که به جای آرامش به یکدیگر منتقل می‌کنیم.

کارگردان نمایش «جامپ کات» بیان کرد: گاها تماشاگران تئاتر با این صحنه مواجه می‌شوند که بیشتر از دیدن، شاهد شنیدن هستند آن هم به سبب ریشه‌های فرهنگی و هنری کشور ما مثل ادبیات است که ریشه در تمدن چندهزارساله ما دارد. ما کشوری پرشاعر، پرکلام و گفتار بوده و هستیم.

نصرآبادیان درباره اینکه در نمایش پانتومیم بیشتر از شنیدن باید دید، متذکر شد: تاثیر کلام باعث شده است تا کمتر مبحث رفتار و انتقال مفاهیم از طریق بدن مورد توجه قرار بگیرد. نمایش «جامپ کات» به تماشاگر یادآور می‌شود که برای دیدن تئاتر به سالن بیاید. تماشاگر فهیم تئاتر در این نمایش با تمرکز بر آنچه می‌بیند، تلاش می‌کند تا صحنه‌ای را از دست ندهد. چراکه در تئاترهای گفتاری اگر تماشاگر برای لحظه‌ای چشم خود را ببندد یا حواسش به جایی پرت شود؛ همچنان می‌تواند در ادامه روند داستان را پی بگیرد و با شنیدن، رشته اتصال او با تئاتر گم نمی‌شود اما در پانتومیم تنها با یک بی‌توجهی کوچک ممکن است چند حلقه از قصه را مفقود شده حس کند و متوجه داستان نشود. تماشاگر پانتومیم بر حرکات و مفاهیم منتقل شده از بدن متمرکز خواهد شد و قصه را می‌بیند.

نصرآبادیان در پایان با اشاره به اینکه رسالت هنرمند ایجاد آگاهی در بستر جامعه است، گفت: زبان هنر از نگاه موسیقی، نمایش، تئاتر فیزیکال، مجسمه‎‌سازی و ... می‌تواند بسیار تاثیرگذارتر عمل کند. تئاتر فیزیکال به سبب انتقال مفاهیم گفتاری به زبان بدن باعث ایجاد آگاهی بیشتری در بستر جوامع جهانی می‌شود. چراکه زبان مانع انتقال صریح و سریع ارتباط بین کشورها و انسان‌های روی زمین است از این رو گروه تئاتر «سربازان صلح ایران» زبان بدن را به عنوان رسالت حرکتی خود درنظر گرفته است.

در خلاصه داستان این نمایش که روز گذشته ۱۲ آذر به اجرای خود در عمارت نوفل لوشاتو پایان داد، آمده است: پنج زن همراه کودکانشان در میانه صحنه سوالی به پنج زبان مطرح می کنند؛ «توی دنیا کی از همه قوی تره! هر کی هست ازش می‌خوام جلوی جنگ رو نگه داره! آخه می دونین». دلقکی به میانه صحنه پرتاب می شود و ...

عکس ها از رضا جاویدی است.