بیانیه دانشجوی همدانی/ بیان مسائل استانی: از راهکار برای معدن لیتیوم تا مشکلات آب شرب همدان

به گزارش گروه استان‌ها خبرگزاری دانشجو، بیانیه تشکل تحکیم وحدت علوم پزشکی همدان به مناسبت روز دانشجو توسط علی رمضانی دبیر این تشکل در نماز جمعه این هفته قرائت شد.

متن بیانیه به شرح زیر است

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین والصلاه و السلام علی سید الانبیاء و المرسلین لا سیما بقیه الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفدا!

در تقویم رسمی ما روز 16 آذر ماه بعنوان روز دانشجو نام گذاری شده که مصادف با سالگرد شهادت سه تن از دانشجویان دانشگاه تهران شهید مصطفی بزرگ‌نیا ،شهید احمد قندچی و شهید مهدی شریعت‌رضوی در سال 1332 است.

در تاریخ معاصر کشور ما در بازه ی زمانی سال 1270 به بعد جامعه ی ایرانی به طور ویژه متوجه عقب ماندگی خودش در حوزه های مختلف توسعه و پیشرفت می‌شود و دست به تلاش های زیادی برای جبران این عقب ماندگی میزند.

برای مثال در نهضت تنباکو بعد از آنکه جامعه متوجه شد که بناست امتیاز انحصاری خرید و فروش توتون و تنباکو به یک شرکت خارجی واگذار شود، یک حرکت جمعی را آغاز کرد که نهایتا به نتیجه رسید و قرار داد ملغی شد.

این حرکت از این حیث مهم بود که بعد از دست اندازی های متعدد کشور های خارجی، به‌ ویژه بعد از جنگ های گسترده ی ایران و روس و مغلوب بودن همیشگی ایران، روحی از امید در دل مردم دمیده شد. چرا که فهمیدند که میتوانند خودشان سرنوشت خود را رقم بزنند و به نیروی خارجی فائق بیایند.

جامعه ی ایرانی بدنبال رشد و ترقی بوده ولی هروقت سعی کرده قد بکشد و روی پای خودش بایستد ساق پای جامعه ایرانی به دست اجنبی قطع شده است.

یک جریان ملی بزرگ دیگر در تاریخ ایران که از آن میتوانیم به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ معاصر ایران یاد کنیم، نهضت ملی شدن صنعت نفت بود. لایحه ی ملی شدن نفت بعد از حرکت جمعی مردم ایران به رهبری آیت الله کاشانی در مخالفت با بستن قرارداد با شرکت انگلیسی نهایتا در 29 اسفند 1329 به تصویب رسید و نفت – ثروت ملی ایران- بعد از حدود 50 سال ملی شد.

دیری نگذشت که با رخ دادن اتفاقات و اختلافاتی در سطح حاکمیت و در راس آن کودتای آمریکایی 28 مرداد 1332 دولت مصدق سرنگون شد، دوباره ارتباط با دولت انگلیس از سر گرفته شد و نفت ایران با عقد قرار داد با شرکت های آمریکایی و انگلیسی از کشور خارج شد و همه ی زحمات مردم برای ملی کردن منابع نفتی به باد رفت.

این اتفاق و این شوک بزرگ به جامعه باعث شد که مردم شروع به مخالفت با دولت کودتا کنند و دانشجویان دانشگاه دست به اعتصاب و تظاهرات میزنند. در این شرایط در تاریخ 16 آذر که دانشجویان در اعتراض به دیدار رسمی معاون رئییس جمهور آمریکا(ریچارد نیکسون) در دانشگاه تهران دست به اعتراض زده بودند با مامورین حکومتی درگیر می‌شوند و سه نفر از دانشجویان کشته می‌شوند. به همین دلیل این روز را با این عنوان نام گذاری کردند.

در طول تاریخ کشورمان ایران به گواه خود تاریخ نقش جنبش دانشجویی در حرکت به سمت آزادی و پیشرفت کشور بی همتا بوده و هرجا که کشور نیاز به نیروی پیشران داشته دانشجویان نقش بسزایی ایفا کردند.تقدیم چند هزار شهید دانشجو خودش گواهی بر این مدعاست.

از طرفی به قول شهید بزرگوار آیت الله بهشتی: دانشجو موذن جامعه است .اگر دانشجو خواب بماند نماز امت قضا می‌شود. به جرات میتوانیم بگوییم اگر در16 آذر1332 احمد قندچی در راه رسالتی که به دوش میکشد جان خود را سرمایه میکند. امروز قندچی ها و شریعت رضوی های بسیاری هستند که برای رسیدن به ایرانی آباد و مستقل حاضرند ده ها بار جان خودشان را فدا کنند و این دقیقا معنای موذن جامعه بودن است.

رد استکبار ستیزی از اهداف دانشجوی ایرانی به هیچ وجه گم نشده! مبارزه و ایستادگی در مقابل سیاست های رذیلانه ی جنگ طلبی و زیاده خواهی مستکبرین عالم که در راسشان آمریکا و رژیم کودک کش صهیونیستی قرار دارند، امروز هم از اولویت‌های دانشجو، قشر دانشگاهی و تمامی مردم ایران است. جنایاتی که امروز در غزه اتفاق می افتد بر کسی پوشیده نیست. ارابه های مرگ هر روز جان ده ها و گاهی صدها زن و کودک و پیر و جوان فلسطینی را میگیرند و این در شرایطی است که حمایت مستقیم دولتهای غربی و سکوت مجامع عربی بستر را برای گسترش روز افزون جنایت بر سر این مردم مظلوم فراهم کرده است.

ما معتقدیم با تکیه بر وعده ی الهی ظلم پایدار نخواهد بود و پیروزی نهایی از آن مومنان خواهد بود!

وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ... وَلَيُبَدِّ لَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا

امروز اما جنبش دانشجویی رسالت بسیار مهمتری دارد و آن تلاش برای بهبود کیفیت زندگی مردم با ابزار مطالبه گری و آرمان خواهی است.

بنده دلیل مهمتری که اینجا در خدمت شما عزیزان هستم این است که به برخی مسائل و دغدغه های مهم امروز جامعه و در مقیاس کوچکتری شهر همدان اشاره کنم. از این جهت که از این تریبون از مسئولین مربوطه بخواهم که صراحتا پاسخ ولی نعمت های خود را بدهند و درباره هر مسئله مشخص کنید که برنامه شما برای حل مشکلاتی که بعضا مزمن هم شدند و بارها تکرار شدند چیست؟

مسئله ی اول افزایش سن بازنشستگی است!

در تاریخ 28 آبان ماه امسال (یعنی حدود دو هفته ی پیش )مصوبه ای در جلسه ی علنی مجلس به تصویب رسید که بر مبنای آن سن بازنشستگی برای آقایان تا حداکثر 35 سال (یا سقف سنی 62 و خانم ها با سقف سنی 55 سال)قابل افزایش است! که (البته در اخرین اظهارات سخنگوی کمیسیون تلفیق مجلس(زنگنه) اشاره شده که )بناست از سال 1403 این طرح اجرائی بشه! حالا علت تصویب این قانون چه بوده؟ ناترازی مالی صندوق های بازنشستگی

تصویب کردن این طرح با این مدل آسیب های زیادی دارد! که مصوب شدن این چنین طرحی باعث ایجاد ناراحتی و وارد آمدن شوک به جامعه می‌شود و بار روانی بر جامعه دارد ، اصلا در طرحی مشابه در کشور فرانسه(در حدود یکسال اخیر) این مسئله باعث ایجاد ناآرامی هایی در سطح جامعه شد. بعد اینکه قانونی که الان مصوب شده نباید کسی که الان درحال خدمت است را هم در بر بگیرد بلکه باید فقط درباره ی کسانی باشد که پس از تصویب قانون استخدام می‌شوند. در نتیجه شخص با اگاهی استخدام می‌شود ومی‌داند که با سن 65 بازنشسته می‌شود!

راه حل:(وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی،سید صولت مرتضوی)راه حل های دیگری برای رفع ناترازی صندوق های بازنشستگی افراد غیر از افزایش سن وجود دارد. مثل ایجاد شرکت هایی برای پایداری و پشتیبانی از صندوق های ذخیره ویا افزایش سرمایه گذاری و مدیریت صحیح سرمایه گذاری که همت ویژه ی دولت را هم میطلبد!

من اینجا از نمایندگان محترم همدان درخواست دارم که توضیح بدهند چه ایده و برنامه ای برای حل این مسئله دارند؟

مسئله ی دوم اشتغال و بیکاری در همدان به خصوص در مرکز استان

مهمترین مسئله ای که باید درباره آن صحبت کرد مسئله ی بیکاری است! خود استاندار محترم در جلسه ی کارگروه اشتغال و سرمایه گذاری استان همدان گفته بودند که : ما در مواجهه با مردم ، موجی از بیکاری را شاهد هستیم. بیشترین آمار بیکاری هم با توجه به فراوانی جمعیت در مرکز استان است، که این قضیه باعث پدیده ی مهاجرت می‌شود و ما شاهد این هستیم که جوانان همدانی باید برای اشتغال از اینجا مهاجرت کنند!

مسئولین محترم استانداری، نمایندگان محترم شهر شفاف کنند که برای حل این قضیه چه اقداماتی انجام داده اند!

مسئله ی سوم شفاف نبودن ورودی و خروجی دستگاه های دولتی

سوال مهم اینجاست که دستگاه های دولتی با چه سازوکارهایی نیروهای شرکتی را استخدام میکنند؟ شفاف نبودن ورودی های ادارات برخلاف عدالت و شایسته سالاری است .مثلا بنده بعنوان مُطَلع در جریانم که دانشگاه علوم پزشکی با آزمون، ورودی ها ونیروهای شرکتی خود را میپذیرد که گزینه ی مطلوبی است ودیگر ادارات از خود استانداری گرفته تا صنعت و معدن، آموزش پرورش و دیگر دستگاه ها هم باید این قضیه را داشته باشند که به صورت شفاف با سازکار مشخص، مثل برگزاری آزمون کتبی ورودی های خود را پذیرش کنند.

از طرفی خروجی دستگاه های دولتی هم مشخص نیست.برای مثال نیروی بازنشسته با 30 و خورده ای سال سابقه ی کاری دوباره در قالب ساعتی و شرکتی وارد می‌شوند، که این فرصت اشتغال را از جوانان استان میگیرد. سازمان بازرسی و معاونت توسعه ی مدیریت و برنامه ریزی استانداری باید همت مضاعفی برای حل این مسئله داشته باشند!

همینجا جا دارد به موضوع پایستگی مدیران هم اشاره کنم! ما در مدیران میانی، حلقه های بسته ی مدیران را داریم .یک نفر که چند سال مدیر می‌شود دیگر از آن پست مدیریت کنار نمیرود و فقط امکان دارد از پستی به پست دیگری جابه جا شود! این حلقه های بسته از مدیران مانع این می‌شوند که افراد جدیدی بیایند و مدیریت را تجربه کنند، در صورتی که اگر کسی 3 یا 4 سال جایی مدیر بود، اگر خوب عمل کرده بود که ارتقا داده شود اگر بد عمل کرده بود که جایگزین شود تا دیگران هم بیایند در این عرصه و دانش مدیریت را یاد بگیرند.

در حالی که ما می‌بینیم تغییرات نسلی دارد با چه سرعتی اتفاق می افتد و اینجا نیاز است که ما نسل هایی را بیاوریم در سطوح مدیریت که زمانه را میشناسند و با نسل جدید ارتباط بیشتری میتوانند برقرار کنند!

این اتفاق اگر رخ دهد باعث ایجاد نیروی امید در جامعه می‌شود، چرا که جامعه دریافت میکند که راه برای پیشرفت باز است!

مسئله‌ی معدن لیتیوم همدان

حدود یک سال و نیم دو سال است که بحث معدن لیتیوم همدان به عنوان تنها معدن لیتیوم کل غرب آسیا مطرح شده (خود این مسئله یک پتانسیل بسیار خوب برای ایجاد اشتغال است) اما این معدن چالشهایی دارد!...(و قضیه در حد اکتشاف باقی مانده است)

1- نبود برنامه جامع ومدون با مطالعه ی الگوی کشورهای موفق در حوره استخراج و فرآوری لیتیوم

2- حجم دقیق ذخایر معدن مشخص نیست، کمبود شفافیت در حوزه فراوری و استخراج

3- ضرورت ایجاد صنایع فراوری و تکمیل چرخه استخراج لیتیوم

4- توجه ویژه به ایجاد صنایع تولیدی در حوزه فراوری صنعت لیتیوم مانند ایجاد کارخانه‌های تولید خودروهای برقی و همینطور باتری برای گوشی تلفن‌های همراه

راهکاری که وجود دارد تاسیس یک شرکت سهامداری با حضور مردم ساکن همدان است! طوریکه باعث ایجاد حداکثر مشارکت همدانی ها در مراحل کشف و فرآوری معدن لیتیوم شود! که در این صورت سرمایه ی اولیه ای جمع شود تا با استفاده از آن بتوانند صنایع تکمیلی را راه اندازی کنند.

پیگیری این مسئله علاوه بر سهامدار کردن مردم همدان در سود ناشی از این منبع باعث ایجاد فرصت های شغلی بسیار زیادی می‌شود. خود این مسئله به کاهش نرخ بیکاری کمک به‌سزایی میکند.

مسئله ی آخر مسئله ی آب همدان!

ما درسال گذشته مسئله ی آب همدان را به طور جدی داشتیم که نهایتا با انتقال آب از سد تالوار و هزینه کرد بیش از 1500میلیارد تومان، مشکل تا حدودی مرتفع شد. اما همین امروز طعم و مزه ی آب شربی که در اختیار مردم قرار دارد دارای طعم و مزه ی مطلوبی نیست و به همین جهت، مردم یا هنوز آب معدنی استفاده میکنند یا رو به دستگاه‌های تصفیه آب آوردند. اخیرا هم مسئولی صحبتی داشته که ذائقه ی مردم عوض شده و کیفیت آب خوب است!

من عرض میکنم که نه خیر ذائقه ی مردم عوض نشده آب شرب حقیقتا طعم و مزه ی مطلوبی ندارد و الان عده ای می‌آیند و می‌گویند که آب از لحاظ استانداردهای لازم آزمایشگاهی در شرایط مطلوبیست! بله این قضیه درست است ولی در نهایت آنچه مردم می‌بینند یک آب بی‌کیفیت است که برای شرب مطلوب نیست! برای اثبات این قضیه هم کافیست شما از چند نقطه از شهر آب لوله کشی را بگیرید و استفاده کنید تا متوجه قضیه شوید. لذا مسئولین امر حتما به فکر چاره بیفتند؛ چرا که بعد از این همه هزینه کرد از بیت المال، جائز نیست که هنوز آب شرب مردم مشکل داشته باشد!

ان الله لا یغیر ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم!

و آخر دعوانا ان الحمد لله رب العالمین