سگ نژاد بولی آمریکایی چیست و چرا داشتن آن ممنوع میشود؟
- مت مورفی
- بیبیسی
منبع تصویر، Reuters
توضیح تصویر،سگهای نژاد بولی آمریکایی در چندین حمله مرگبار نقش داشتهاند
سگهای نژاد بولی آمریکایی بزرگ قرار است در انگلستان و ولز به فهرست سگهای ممنوعه اضافه شوند.
از اول فوریه سال آینده میلادی نگه داشتن این گونه سگها ممنوع است، مگر آن که با درخواست صاحب آنها برای معاف شدن از این ممنوعیت موافقت شده باشد.
این سگها در پی چندین حمله که از سوی این نژاد صورت گرفته، به فهرست سگهای ممنوعه اضافه میشوند.
روز ۱۴ سپتامبر یک مرد در شهر والسال در حملهای جان باخت که مظنون آن یک سگ بولی آمریکایی بزرگ بود. چند روز قبل از آن هم یک دختر ۱۱ ساله و دو مرد در بردزلی گرین شهر بیرمنگام هدف حمله یک سگ از همین نژاد قرار گرفتند.
یک مرد دیگر بعد از حملهای در روز سوم اکتبر که مظنون آن یک سگ بولی بزرگ بود، در نزدیکی شهر هوتون-له-اسپرینگ درگذشت. یک روز قبل از آن یک کودک نوپا که گمان میرفت سگی از همین نژاد او را گاز گرفته به بیمارستانی در لندن منتقل شد.
Skip مطالب پیشنهادی and continue readingمطالب پیشنهادی- گوریل «نر» باغ وحش اوهایو یک دختر به دنیا آورد
- ادای دِین به فیلی که مرا بزرگ کرد
- ۱۸ هزار گاو در پی انفجار مهیبی در یک دامداری در تگزاس کشته شدند
- انسان از «عوامل مهم» انقراض بزرگ ۱۳ هزار سال قبل در جنوب کالیفرنیا بود
End of مطالب پیشنهادی
اما صاحبان این سگها اصرار دارند که با وجود ظاهر و جثه ترسناک آنها، این نژاد سگ میتواند یک حیوان خانگی دوستداشتنی باشد.
سگ نژاد بولی آمریکایی چیست؟
گفته میشود سگهای نژاد امریکن بولی یا بولی آمریکایی اواخر دهه ۱۹۸۰ از ترکیب دو نژاد پیت بول تریر و استفوردشایر آمریکایی در ایالات متحده پرورش داده شدند.
چهار گونه از این نژاد وجود دارد: استاندارد، کوچک، کلاسیک و خیلی بزرگ.
وزن گونه خیلی بزرگ میتواند به بیش از ۶۰ کیلوگرم برسد و آن قدر قوی است که قادر است از پس یک انسان بزرگسال بربیاید.
بولی آمریکایی در آمریکا به عنوان یک نژاد جداگانه و مستقل شناسایی میشود. اما سازمانهای اصلی مربوط به سگها در بریتانیا مانند «کنل کلاب» این نژاد را به رسمیت نمیشناسند.
«بولی واچ»، گروهی از کارشناسان مسائل مربوط به این گونه سگها در لندن، به بیبیسی گفت که این نژاد اولین بار «حدود سالهای ۲۰۱۴ یا ۲۰۱۵» در بریتانیا ظاهر شد و در دوره همهگیری کرونا تعداد آنها به شدت افزایش پیدا کرد.
«یونایتد کنل کلاب» در آمریکا میگوید که یک بولی آمریکایی «میتواند سگی عالی برای خانواده باشد».
این شرکت میگوید «رفتار این سگها با وجود ظاهر تنومندشان، آرام و دوستانه است»، اما یادآوری میکند که «تهاجمی بودن از جمله ویژگیهای این نژاد است».
آیا یک بولی بزرگ میتواند از ممنوعیت معاف شود؟
صاحبان این سگها برای قرار دادن آنها در لیست معافیت، باید درخواست ثبت نام آنها را بدهند. این کار بیش از ۹۰ پوند (۱۱۰ دلار) برای آنها خرج بر میدارد.
برای نگه داشتن یک بولی سایز بزرگ، صاحبان آنها علاوه بر نصب میکروچیپ باید مطمئن شوند که سگهایشان در مکانهای عمومی همواره قلاده و پوزهبند دارند و مکان نگهداری آنها باید جایی باشد که امکان فرار نداشته باشند.
صاحبان این سگها باید بیمه شخص ثالث داشته باشند و توانایی و صلاحیت آنها برای مالکیت این حیوانات تایید شود.
کریستین میدلمیس، رئیس اداره دامپزشکی بریتانیا میگوید که صاحبان این نژاد باید اقدامات مشخص و بیشتری انجام دهند، اما اگر این مراحل را طی کنند میتوانند سگهایشان را نگه دارند.
بر اساس «قانون سگهای خطرناک» مصوب سال ۱۹۹۱ در بریتانیا، پرورش، فروش و هدیه دادن نژادهای ممنوع -به جز در مواردی که در حال خروج از کشور هستند- غیرقانونی است، و این سگها باید در مکانهای عمومی پوزهبند داشته باشند.
مطابق این قانون چهار نژاد دیگر هم ممنوع هستند: پیت بول تریر آمریکایی، توسای ژاپنی، دوگوی آرژانتینی و فیلا (ماستیف) برزیلی.
این قانون به دولت اختیار میدهد هر نژادی را که «برای جنگیدن پرورش داده شده یا ویژگی گونهای را دارد که برای آن منظور پرورش یافته» ممنوع اعلام کند.
پلیس میتواند هر سگ ممنوعی را در مکانهای عمومی توقیف کند.
کنل کلاب بریتانیا به طور خاص بولی آمریکایی بزرگ را به عنوان یک نژاد شناسایی نمیکند و به همین دلیل این نگرانی مطرح شده که ممنوع کردن آن ممکن است ناخواسته به ممنوعیت مجموعهای از سگهای دیگر منجر شود.
بولی آمریکایی چقدر خطرناک است؟
علاوه بر دو مورد خیلی اخیر، سگهای بولی آمریکایی در چندین حمله مرگبار دیگر هم نقش داشتهاند.
در ماه آوریل یک مادربزرگ ۶۵ ساله در شهر لیورپول در حالی که تلاش میکرد از دعوا میان دو بولی آمریکایی در خانهاش جلوگیری کند، کشته شد. سال گذشته هم در سنت هلن یک کودک ۱۷ ماهه در خانه هدف حمله سگی از همین نژاد قرار گرفت و جانش را از دست داد. خانواده کودک این سگ را تنها یک هفته پیش از حمله خریده بودند.
سال ۲۰۲۱ کودک ده سالهای به نام جک لیس در اثر جراحات شدید سر و گردن در حمله یک بولی آمریکایی در شهر کایرفیلی کشته شد. مادرش، اما ویتفیلد، بعد از این واقعه خواهان ممنوعیت این نژاد شد.
منبع تصویر، Alamy
ریچارد بیکر، جراح متخصص به بیبیسی گفت که «آرواره این سگها آنقدر قوی است که جراحت گاز گرفتن آنها در مقایسه با نژادهای دیگر شدیدتر است».
او میگوید بولی آمریکایی محل گازگرفتگی را «خرد یا پاره میکند… وقتی گاز میگیرند دیگر رها نمیکنند. این نوع جراحت آسیب بسیار بیشتری نسبت به سگهای کوچک وارد میکند».
به گفته دکتر بیکر این سگها میتوانند استخوان را بشکنند، پوست را بکنند و به عصبها آسیب بزنند.
تحقیقی که در نشریه «سلامت عمومی» منتشر شده نشان میدهد که در سال ۲۰۲۲ جهشی ناگهانی در آمار مرگ بر اثر حمله سگها در انگلستان و ولز رخ داده است. در آن سال ۱۰ نفر در این حوادث کشته شدند در حالی که در قبل از آن به طور متوسط سالانه سه نفر در حملات سگها جانشان را از دست میدادند.
«بولی واچ» میگوید بر اساس اطلاعات جمعآوری شده از رسانهها، از سال ۲۰۲۱ نام سگ بولی آمریکایی در ۱۴ مورد از مرگ افراد مطرح شده است. بیبیسی به صورت مستقل صحت این ارقام را تایید نکرده است.
اما کارشناسان دیگری هستند که میگویند استفاده از این دادهها برای تصمیمگیری درباره یک نژاد خاص اشتباه است.
چرا بعضی انجمنهای خیریه مخالف این ممنوعیت هستند؟
«اتحادیه کنترل سگها» که پناهگاههای زیادی را در سرتاسر بریتانیا شامل میشود، به بیبیسی گفت که شواهد نشان میدهد ممنوعیتهای مربوط به یک نژاد خاص تاثیر زیادی نداشته است.
این اتحادیه میگوید: «در ۳۲ سال گذشته تمرکز اجرای قانون سگهای خطرناک [در بریتانیا] بر ممنوع کردن گونههای خاص بوده، اما با وجود این آمار گاز گرفتن سگها بالا رفته و مرگهای اخیر نشان میدهد که این رویکرد کارآمد نبوده است.»
«دولت باید مشکل ریشهای و اساسی را هدف بگیرد. پرورشدهندگان بیمبالاتی هستند که سود شخصی را بر آرامش عمومی ترجیح میدهند و همین طور صاحبان بیمسئولیتی که سگهایشان به شکل خطرناکی از کنترل خارج هستند.»
بعضی صاحبان سگها اصرار دارند که هیچ نژادی لزوما خطرناکتر از نژادهای دیگر نیست.
اما دکتر بیکر که مصدومان حملات سگها را درمان کرده، نظر متفاوتی دارد.
او میگوید: «من دلیلی نمیبینم که یک فرد مسئولیتپذیر بخواهد سگی داشته باشد که برای خشونت پرورش یافته است. هیچکس نیازی به یک حیوان خطرناک و شرور ندارد.»
چه کسانی بولی آمریکایی میخرند؟
کارشناسانی که با بیبیسی صحبت کردند همه متفقالقول بودند که محبوبیت نژاد بولی آمریکایی رو به افزایش است.
گفته و شنیدهها حاکی از آن است که این نژاد به دلیل ظاهر قوی و ترسناکش در میان دار و دستههای تبهکار طرفدار دارد.
برنامه پانورامای بیبیسی در تحقیقی که اوایل سال جاری میلادی به صورت مخفیانه انجام داد، به دنبال ارتباط میان جرایم سازمانیافته و نژادهای مورد استفاده آنها رفت.
ایان موتیت، سربازرس واحد عملیاتهای ویژه «انجمن سلطنتی مقابله با آزار حیوانات» در بریتانیا به پانوراما گفت که در طی پنج سال گذشته دستههای تبهکار به صورت روزافزون در حال پرورش گونههای خاص سگ بودهاند.
او به بیبیسی گفت که فروش این حیوانات بسیار سودآور است و میتواند برای پولشویی هم مورد استفاده قرار بگیرد.
شورای ملی روسای پلیس بریتانیا با ارائه شواهد مکتوب به یک کمیته تحقیق پارلمان گفت که استفاده از سگهای عظیمالجثه به عنوان «نماد جایگاه» تبهکاران در میان این گروهها مرسوم است.
- مت مورفی
- بیبیسی
سگهای نژاد بولی آمریکایی بزرگ قرار است در انگلستان و ولز به فهرست سگهای ممنوعه اضافه شوند.
از اول فوریه سال آینده میلادی نگه داشتن این گونه سگها ممنوع است، مگر آن که با درخواست صاحب آنها برای معاف شدن از این ممنوعیت موافقت شده باشد.
این سگها در پی چندین حمله که از سوی این نژاد صورت گرفته، به فهرست سگهای ممنوعه اضافه میشوند.
روز ۱۴ سپتامبر یک مرد در شهر والسال در حملهای جان باخت که مظنون آن یک سگ بولی آمریکایی بزرگ بود. چند روز قبل از آن هم یک دختر ۱۱ ساله و دو مرد در بردزلی گرین شهر بیرمنگام هدف حمله یک سگ از همین نژاد قرار گرفتند.
یک مرد دیگر بعد از حملهای در روز سوم اکتبر که مظنون آن یک سگ بولی بزرگ بود، در نزدیکی شهر هوتون-له-اسپرینگ درگذشت. یک روز قبل از آن یک کودک نوپا که گمان میرفت سگی از همین نژاد او را گاز گرفته به بیمارستانی در لندن منتقل شد.
اما صاحبان این سگها اصرار دارند که با وجود ظاهر و جثه ترسناک آنها، این نژاد سگ میتواند یک حیوان خانگی دوستداشتنی باشد.
سگ نژاد بولی آمریکایی چیست؟
گفته میشود سگهای نژاد امریکن بولی یا بولی آمریکایی اواخر دهه ۱۹۸۰ از ترکیب دو نژاد پیت بول تریر و استفوردشایر آمریکایی در ایالات متحده پرورش داده شدند.
چهار گونه از این نژاد وجود دارد: استاندارد، کوچک، کلاسیک و خیلی بزرگ.
وزن گونه خیلی بزرگ میتواند به بیش از ۶۰ کیلوگرم برسد و آن قدر قوی است که قادر است از پس یک انسان بزرگسال بربیاید.
بولی آمریکایی در آمریکا به عنوان یک نژاد جداگانه و مستقل شناسایی میشود. اما سازمانهای اصلی مربوط به سگها در بریتانیا مانند «کنل کلاب» این نژاد را به رسمیت نمیشناسند.
«بولی واچ»، گروهی از کارشناسان مسائل مربوط به این گونه سگها در لندن، به بیبیسی گفت که این نژاد اولین بار «حدود سالهای ۲۰۱۴ یا ۲۰۱۵» در بریتانیا ظاهر شد و در دوره همهگیری کرونا تعداد آنها به شدت افزایش پیدا کرد.
«یونایتد کنل کلاب» در آمریکا میگوید که یک بولی آمریکایی «میتواند سگی عالی برای خانواده باشد».
این شرکت میگوید «رفتار این سگها با وجود ظاهر تنومندشان، آرام و دوستانه است»، اما یادآوری میکند که «تهاجمی بودن از جمله ویژگیهای این نژاد است».
آیا یک بولی بزرگ میتواند از ممنوعیت معاف شود؟
صاحبان این سگها برای قرار دادن آنها در لیست معافیت، باید درخواست ثبت نام آنها را بدهند. این کار بیش از ۹۰ پوند (۱۱۰ دلار) برای آنها خرج بر میدارد.
برای نگه داشتن یک بولی سایز بزرگ، صاحبان آنها علاوه بر نصب میکروچیپ باید مطمئن شوند که سگهایشان در مکانهای عمومی همواره قلاده و پوزهبند دارند و مکان نگهداری آنها باید جایی باشد که امکان فرار نداشته باشند.
صاحبان این سگها باید بیمه شخص ثالث داشته باشند و توانایی و صلاحیت آنها برای مالکیت این حیوانات تایید شود.
کریستین میدلمیس، رئیس اداره دامپزشکی بریتانیا میگوید که صاحبان این نژاد باید اقدامات مشخص و بیشتری انجام دهند، اما اگر این مراحل را طی کنند میتوانند سگهایشان را نگه دارند.
بر اساس «قانون سگهای خطرناک» مصوب سال ۱۹۹۱ در بریتانیا، پرورش، فروش و هدیه دادن نژادهای ممنوع -به جز در مواردی که در حال خروج از کشور هستند- غیرقانونی است، و این سگها باید در مکانهای عمومی پوزهبند داشته باشند.
مطابق این قانون چهار نژاد دیگر هم ممنوع هستند: پیت بول تریر آمریکایی، توسای ژاپنی، دوگوی آرژانتینی و فیلا (ماستیف) برزیلی.
این قانون به دولت اختیار میدهد هر نژادی را که «برای جنگیدن پرورش داده شده یا ویژگی گونهای را دارد که برای آن منظور پرورش یافته» ممنوع اعلام کند.
پلیس میتواند هر سگ ممنوعی را در مکانهای عمومی توقیف کند.
کنل کلاب بریتانیا به طور خاص بولی آمریکایی بزرگ را به عنوان یک نژاد شناسایی نمیکند و به همین دلیل این نگرانی مطرح شده که ممنوع کردن آن ممکن است ناخواسته به ممنوعیت مجموعهای از سگهای دیگر منجر شود.
بولی آمریکایی چقدر خطرناک است؟
علاوه بر دو مورد خیلی اخیر، سگهای بولی آمریکایی در چندین حمله مرگبار دیگر هم نقش داشتهاند.
در ماه آوریل یک مادربزرگ ۶۵ ساله در شهر لیورپول در حالی که تلاش میکرد از دعوا میان دو بولی آمریکایی در خانهاش جلوگیری کند، کشته شد. سال گذشته هم در سنت هلن یک کودک ۱۷ ماهه در خانه هدف حمله سگی از همین نژاد قرار گرفت و جانش را از دست داد. خانواده کودک این سگ را تنها یک هفته پیش از حمله خریده بودند.
سال ۲۰۲۱ کودک ده سالهای به نام جک لیس در اثر جراحات شدید سر و گردن در حمله یک بولی آمریکایی در شهر کایرفیلی کشته شد. مادرش، اما ویتفیلد، بعد از این واقعه خواهان ممنوعیت این نژاد شد.
ریچارد بیکر، جراح متخصص به بیبیسی گفت که «آرواره این سگها آنقدر قوی است که جراحت گاز گرفتن آنها در مقایسه با نژادهای دیگر شدیدتر است».
او میگوید بولی آمریکایی محل گازگرفتگی را «خرد یا پاره میکند… وقتی گاز میگیرند دیگر رها نمیکنند. این نوع جراحت آسیب بسیار بیشتری نسبت به سگهای کوچک وارد میکند».
به گفته دکتر بیکر این سگها میتوانند استخوان را بشکنند، پوست را بکنند و به عصبها آسیب بزنند.
تحقیقی که در نشریه «سلامت عمومی» منتشر شده نشان میدهد که در سال ۲۰۲۲ جهشی ناگهانی در آمار مرگ بر اثر حمله سگها در انگلستان و ولز رخ داده است. در آن سال ۱۰ نفر در این حوادث کشته شدند در حالی که در قبل از آن به طور متوسط سالانه سه نفر در حملات سگها جانشان را از دست میدادند.
«بولی واچ» میگوید بر اساس اطلاعات جمعآوری شده از رسانهها، از سال ۲۰۲۱ نام سگ بولی آمریکایی در ۱۴ مورد از مرگ افراد مطرح شده است. بیبیسی به صورت مستقل صحت این ارقام را تایید نکرده است.
اما کارشناسان دیگری هستند که میگویند استفاده از این دادهها برای تصمیمگیری درباره یک نژاد خاص اشتباه است.
چرا بعضی انجمنهای خیریه مخالف این ممنوعیت هستند؟
«اتحادیه کنترل سگها» که پناهگاههای زیادی را در سرتاسر بریتانیا شامل میشود، به بیبیسی گفت که شواهد نشان میدهد ممنوعیتهای مربوط به یک نژاد خاص تاثیر زیادی نداشته است.
این اتحادیه میگوید: «در ۳۲ سال گذشته تمرکز اجرای قانون سگهای خطرناک [در بریتانیا] بر ممنوع کردن گونههای خاص بوده، اما با وجود این آمار گاز گرفتن سگها بالا رفته و مرگهای اخیر نشان میدهد که این رویکرد کارآمد نبوده است.»
«دولت باید مشکل ریشهای و اساسی را هدف بگیرد. پرورشدهندگان بیمبالاتی هستند که سود شخصی را بر آرامش عمومی ترجیح میدهند و همین طور صاحبان بیمسئولیتی که سگهایشان به شکل خطرناکی از کنترل خارج هستند.»
بعضی صاحبان سگها اصرار دارند که هیچ نژادی لزوما خطرناکتر از نژادهای دیگر نیست.
اما دکتر بیکر که مصدومان حملات سگها را درمان کرده، نظر متفاوتی دارد.
او میگوید: «من دلیلی نمیبینم که یک فرد مسئولیتپذیر بخواهد سگی داشته باشد که برای خشونت پرورش یافته است. هیچکس نیازی به یک حیوان خطرناک و شرور ندارد.»
چه کسانی بولی آمریکایی میخرند؟
کارشناسانی که با بیبیسی صحبت کردند همه متفقالقول بودند که محبوبیت نژاد بولی آمریکایی رو به افزایش است.
گفته و شنیدهها حاکی از آن است که این نژاد به دلیل ظاهر قوی و ترسناکش در میان دار و دستههای تبهکار طرفدار دارد.
برنامه پانورامای بیبیسی در تحقیقی که اوایل سال جاری میلادی به صورت مخفیانه انجام داد، به دنبال ارتباط میان جرایم سازمانیافته و نژادهای مورد استفاده آنها رفت.
ایان موتیت، سربازرس واحد عملیاتهای ویژه «انجمن سلطنتی مقابله با آزار حیوانات» در بریتانیا به پانوراما گفت که در طی پنج سال گذشته دستههای تبهکار به صورت روزافزون در حال پرورش گونههای خاص سگ بودهاند.
او به بیبیسی گفت که فروش این حیوانات بسیار سودآور است و میتواند برای پولشویی هم مورد استفاده قرار بگیرد.
شورای ملی روسای پلیس بریتانیا با ارائه شواهد مکتوب به یک کمیته تحقیق پارلمان گفت که استفاده از سگهای عظیمالجثه به عنوان «نماد جایگاه» تبهکاران در میان این گروهها مرسوم است.
- مت مورفی
- بیبیسی
سگهای نژاد بولی آمریکایی بزرگ قرار است در انگلستان و ولز به فهرست سگهای ممنوعه اضافه شوند.
از اول فوریه سال آینده میلادی نگه داشتن این گونه سگها ممنوع است، مگر آن که با درخواست صاحب آنها برای معاف شدن از این ممنوعیت موافقت شده باشد.
این سگها در پی چندین حمله که از سوی این نژاد صورت گرفته، به فهرست سگهای ممنوعه اضافه میشوند.
روز ۱۴ سپتامبر یک مرد در شهر والسال در حملهای جان باخت که مظنون آن یک سگ بولی آمریکایی بزرگ بود. چند روز قبل از آن هم یک دختر ۱۱ ساله و دو مرد در بردزلی گرین شهر بیرمنگام هدف حمله یک سگ از همین نژاد قرار گرفتند.
یک مرد دیگر بعد از حملهای در روز سوم اکتبر که مظنون آن یک سگ بولی بزرگ بود، در نزدیکی شهر هوتون-له-اسپرینگ درگذشت. یک روز قبل از آن یک کودک نوپا که گمان میرفت سگی از همین نژاد او را گاز گرفته به بیمارستانی در لندن منتقل شد.
اما صاحبان این سگها اصرار دارند که با وجود ظاهر و جثه ترسناک آنها، این نژاد سگ میتواند یک حیوان خانگی دوستداشتنی باشد.
سگ نژاد بولی آمریکایی چیست؟
گفته میشود سگهای نژاد امریکن بولی یا بولی آمریکایی اواخر دهه ۱۹۸۰ از ترکیب دو نژاد پیت بول تریر و استفوردشایر آمریکایی در ایالات متحده پرورش داده شدند.
چهار گونه از این نژاد وجود دارد: استاندارد، کوچک، کلاسیک و خیلی بزرگ.
وزن گونه خیلی بزرگ میتواند به بیش از ۶۰ کیلوگرم برسد و آن قدر قوی است که قادر است از پس یک انسان بزرگسال بربیاید.
بولی آمریکایی در آمریکا به عنوان یک نژاد جداگانه و مستقل شناسایی میشود. اما سازمانهای اصلی مربوط به سگها در بریتانیا مانند «کنل کلاب» این نژاد را به رسمیت نمیشناسند.
«بولی واچ»، گروهی از کارشناسان مسائل مربوط به این گونه سگها در لندن، به بیبیسی گفت که این نژاد اولین بار «حدود سالهای ۲۰۱۴ یا ۲۰۱۵» در بریتانیا ظاهر شد و در دوره همهگیری کرونا تعداد آنها به شدت افزایش پیدا کرد.
«یونایتد کنل کلاب» در آمریکا میگوید که یک بولی آمریکایی «میتواند سگی عالی برای خانواده باشد».
این شرکت میگوید «رفتار این سگها با وجود ظاهر تنومندشان، آرام و دوستانه است»، اما یادآوری میکند که «تهاجمی بودن از جمله ویژگیهای این نژاد است».
آیا یک بولی بزرگ میتواند از ممنوعیت معاف شود؟
صاحبان این سگها برای قرار دادن آنها در لیست معافیت، باید درخواست ثبت نام آنها را بدهند. این کار بیش از ۹۰ پوند (۱۱۰ دلار) برای آنها خرج بر میدارد.
برای نگه داشتن یک بولی سایز بزرگ، صاحبان آنها علاوه بر نصب میکروچیپ باید مطمئن شوند که سگهایشان در مکانهای عمومی همواره قلاده و پوزهبند دارند و مکان نگهداری آنها باید جایی باشد که امکان فرار نداشته باشند.
صاحبان این سگها باید بیمه شخص ثالث داشته باشند و توانایی و صلاحیت آنها برای مالکیت این حیوانات تایید شود.
کریستین میدلمیس، رئیس اداره دامپزشکی بریتانیا میگوید که صاحبان این نژاد باید اقدامات مشخص و بیشتری انجام دهند، اما اگر این مراحل را طی کنند میتوانند سگهایشان را نگه دارند.
بر اساس «قانون سگهای خطرناک» مصوب سال ۱۹۹۱ در بریتانیا، پرورش، فروش و هدیه دادن نژادهای ممنوع -به جز در مواردی که در حال خروج از کشور هستند- غیرقانونی است، و این سگها باید در مکانهای عمومی پوزهبند داشته باشند.
مطابق این قانون چهار نژاد دیگر هم ممنوع هستند: پیت بول تریر آمریکایی، توسای ژاپنی، دوگوی آرژانتینی و فیلا (ماستیف) برزیلی.
این قانون به دولت اختیار میدهد هر نژادی را که «برای جنگیدن پرورش داده شده یا ویژگی گونهای را دارد که برای آن منظور پرورش یافته» ممنوع اعلام کند.
پلیس میتواند هر سگ ممنوعی را در مکانهای عمومی توقیف کند.
کنل کلاب بریتانیا به طور خاص بولی آمریکایی بزرگ را به عنوان یک نژاد شناسایی نمیکند و به همین دلیل این نگرانی مطرح شده که ممنوع کردن آن ممکن است ناخواسته به ممنوعیت مجموعهای از سگهای دیگر منجر شود.
بولی آمریکایی چقدر خطرناک است؟
علاوه بر دو مورد خیلی اخیر، سگهای بولی آمریکایی در چندین حمله مرگبار دیگر هم نقش داشتهاند.
در ماه آوریل یک مادربزرگ ۶۵ ساله در شهر لیورپول در حالی که تلاش میکرد از دعوا میان دو بولی آمریکایی در خانهاش جلوگیری کند، کشته شد. سال گذشته هم در سنت هلن یک کودک ۱۷ ماهه در خانه هدف حمله سگی از همین نژاد قرار گرفت و جانش را از دست داد. خانواده کودک این سگ را تنها یک هفته پیش از حمله خریده بودند.
سال ۲۰۲۱ کودک ده سالهای به نام جک لیس در اثر جراحات شدید سر و گردن در حمله یک بولی آمریکایی در شهر کایرفیلی کشته شد. مادرش، اما ویتفیلد، بعد از این واقعه خواهان ممنوعیت این نژاد شد.
ریچارد بیکر، جراح متخصص به بیبیسی گفت که «آرواره این سگها آنقدر قوی است که جراحت گاز گرفتن آنها در مقایسه با نژادهای دیگر شدیدتر است».
او میگوید بولی آمریکایی محل گازگرفتگی را «خرد یا پاره میکند… وقتی گاز میگیرند دیگر رها نمیکنند. این نوع جراحت آسیب بسیار بیشتری نسبت به سگهای کوچک وارد میکند».
به گفته دکتر بیکر این سگها میتوانند استخوان را بشکنند، پوست را بکنند و به عصبها آسیب بزنند.
تحقیقی که در نشریه «سلامت عمومی» منتشر شده نشان میدهد که در سال ۲۰۲۲ جهشی ناگهانی در آمار مرگ بر اثر حمله سگها در انگلستان و ولز رخ داده است. در آن سال ۱۰ نفر در این حوادث کشته شدند در حالی که در قبل از آن به طور متوسط سالانه سه نفر در حملات سگها جانشان را از دست میدادند.
«بولی واچ» میگوید بر اساس اطلاعات جمعآوری شده از رسانهها، از سال ۲۰۲۱ نام سگ بولی آمریکایی در ۱۴ مورد از مرگ افراد مطرح شده است. بیبیسی به صورت مستقل صحت این ارقام را تایید نکرده است.
اما کارشناسان دیگری هستند که میگویند استفاده از این دادهها برای تصمیمگیری درباره یک نژاد خاص اشتباه است.
چرا بعضی انجمنهای خیریه مخالف این ممنوعیت هستند؟
«اتحادیه کنترل سگها» که پناهگاههای زیادی را در سرتاسر بریتانیا شامل میشود، به بیبیسی گفت که شواهد نشان میدهد ممنوعیتهای مربوط به یک نژاد خاص تاثیر زیادی نداشته است.
این اتحادیه میگوید: «در ۳۲ سال گذشته تمرکز اجرای قانون سگهای خطرناک [در بریتانیا] بر ممنوع کردن گونههای خاص بوده، اما با وجود این آمار گاز گرفتن سگها بالا رفته و مرگهای اخیر نشان میدهد که این رویکرد کارآمد نبوده است.»
«دولت باید مشکل ریشهای و اساسی را هدف بگیرد. پرورشدهندگان بیمبالاتی هستند که سود شخصی را بر آرامش عمومی ترجیح میدهند و همین طور صاحبان بیمسئولیتی که سگهایشان به شکل خطرناکی از کنترل خارج هستند.»
بعضی صاحبان سگها اصرار دارند که هیچ نژادی لزوما خطرناکتر از نژادهای دیگر نیست.
اما دکتر بیکر که مصدومان حملات سگها را درمان کرده، نظر متفاوتی دارد.
او میگوید: «من دلیلی نمیبینم که یک فرد مسئولیتپذیر بخواهد سگی داشته باشد که برای خشونت پرورش یافته است. هیچکس نیازی به یک حیوان خطرناک و شرور ندارد.»
چه کسانی بولی آمریکایی میخرند؟
کارشناسانی که با بیبیسی صحبت کردند همه متفقالقول بودند که محبوبیت نژاد بولی آمریکایی رو به افزایش است.
گفته و شنیدهها حاکی از آن است که این نژاد به دلیل ظاهر قوی و ترسناکش در میان دار و دستههای تبهکار طرفدار دارد.
برنامه پانورامای بیبیسی در تحقیقی که اوایل سال جاری میلادی به صورت مخفیانه انجام داد، به دنبال ارتباط میان جرایم سازمانیافته و نژادهای مورد استفاده آنها رفت.
ایان موتیت، سربازرس واحد عملیاتهای ویژه «انجمن سلطنتی مقابله با آزار حیوانات» در بریتانیا به پانوراما گفت که در طی پنج سال گذشته دستههای تبهکار به صورت روزافزون در حال پرورش گونههای خاص سگ بودهاند.
او به بیبیسی گفت که فروش این حیوانات بسیار سودآور است و میتواند برای پولشویی هم مورد استفاده قرار بگیرد.
شورای ملی روسای پلیس بریتانیا با ارائه شواهد مکتوب به یک کمیته تحقیق پارلمان گفت که استفاده از سگهای عظیمالجثه به عنوان «نماد جایگاه» تبهکاران در میان این گروهها مرسوم است.
منبع خبر: بی بی سی فارسی
اخبار مرتبط: سگ نژاد بولی آمریکایی چیست و چرا داشتن آن ممنوع میشود؟