تداوم ناامنی کارگاه‌ها در ایران؛ مرگ و مصدومیت دو کارگر سبزواری و برق‌گرفتگی یک سیمبان 

با وجود اعلام هشدارهای بین‌المللی نسبت به لزوم ایمن‌سازی کارگاه‌ها و نظارت دقیق دولتی بر روند اجرای قوانین، اما همچنان در ایران به‌دلیل نبود ساختار سالم نظارتی، روزانه افرادی همچون کارگر ساختمانی سبزواری کشته یا مانند کارگر سیمبان، دچار برق‌گرفتگی می‌شوند.

به گزارش خبرگزاری «ایلنا»، در حادثه‌ای که در خیابان «جهاد» شهر سبزوار رخ داد، یک کارگر ساختمانی حین کار در «ارتفاع غیر همتراز» یک ساختمان بر اثر «برخورد با زمین» دچار حادثه شد و «بلافاصله جان خود را از دست داد.»

اما در حادثه دیگری که بازهم در سبزوار رخ داد، یک کارگر دیگر حین انجام کار در یک ساختمان خیابان «معلم» بر اثر «بی‌احتیاطی و رعایت نشدن اصول ایمنی» از ارتفاع ساختمان «سقوط کرد و به شدت مصدوم شد.»

در آمارهای رسمی که در پایان شهریور ماه هم‌زمان با «هفته دولت» در حوزه کار و ایمنی، انتشار یافت، اعلام شد که «۳۷ درصد» حوادث کاری، مربوط به بخش «ساختمان‌سازی» بوده که «۵۰ درصد» از این حوادث، منجر به «فوت حادثه‌دیده» شده است.

این آمارها در حالی است که احسان سهرابی، فعال کارگری یازدهم مهرماه اقدامات مقامات جمهوری اسلامی در ارتباط با آن را نمایشی دانسته و گفته بود: با «مقاوله‌نامه» دولتی، نمی‌توان مانعِ مرگِ کارگران شد و «حوادث در بنگاه‌های تولیدی کاهش نیافته است.»

این فعال کارگری همچنین اعلام کرده بود که «حوادث در بنگاه‌های تولیدی کاهش نیافته» و در ارتباط با علت آن نیز گفت که «زمینه بروز این حوادث همچنان وجود دارد.» او تاکید کرد که تنها «تعداد ناچیزی» از حوادث کارگاهی «رسانه‌ای می‌شوند» و بسیاری از حوادث «حتی در آمار رسمی هم نمی‌آیند.»

همزمان، یکی از کارگران سیمبان شاغل در شرکت توزیع برق کوهدشت استان لرستان به نام «علی امرایی» نیز حین انجام کار، دچار حادثه «برق گرفتگی» و به بیمارستان منتقل شده است.

یک منبع کارگری با بیان اینکه این سمبان هم‌اکنون به علت شدت برق گرفتگی و سوختگی «وضعیت خوبی ندارد و تحت درمان قرار دارد»، به خبرگزاری «ایلنا» گفته است: «به‌رغم اطلاع‌ مسئولان از مشکلات سیمبانان اما همچنان شرایط برای کار سیمبانان ایمن نیست و وسایل و تجهیزات ایمنی خوب و باکیفیت در اختیار آن‌ها قرار نمی‌گیرد.»

به‌سبب جلوگیری از فعالیت سندیکاها و اتحادیه‌های کارگری مستقل در ایران، نظارت دقیقی بر وضعیت قراردادهای کاری در کارگاه‌ها وجود ندارد. در بسیاری از مراکز تولیدی یا خدماتی، نیروی کار بدون قرارداد و بیمه مشغول به فعالیت است و هنگام بروز حوادث ناگوار، علاوه بر محرومیت کارگر حادثه دیده از حداقل خدمات لازم مانند درمان در مراکز بهداشتی یا دریافت مستمری، آمار حوادث مربوط به آنها نیز ثبت نمی‌شود.

چند ماه پیش، سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه در بیانیه‌ای با اشاره به آمار رسمی «پزشکی قانونی» در ایران مبنی بر اینکه «در سال گذشته، ۱۹۰۰ کارگر در محیط کار جان باخته‌اند» نوشت: «هر چند این‌گونه آمارها قابل اعتماد نیستند، اما نشان می‌دهد که محیط نا امن کار، به قتل‌گاه کارگران تبدیل شده است.»