یک حسرت بزرگ برای کودکان فرانسوی؛/ بن‌بست مقابل همه آنهایی که می‌خواستند زیدان باشند

به گزارش ورزش سه، تنها یک زیزو وجود دارد و همیشه خواهد بود. در طول تاریخ فوتبال افراد زیادی هستند که به طور قابل درکی نتوانستند به این برچسب شبیه شوند. 7 بازیکنی که روزی از آنها به عنوان زیدان بعدی یاد می‌شد، سرنوشت عمدتا تلخی داشتند.

مراد مگنی
به لطف تابعیت الجزایری و قهرمانی با تیم زیر 17 ساله فرانسه، مراد مگنی زیدان کوچک لقب گرفت. مگنی حتی قبل از اینکه برای اولین بار در تیم بزرگسالان به میدان برود با ترک کان به مقصد بولونیا از دید رسانه‌های فرانسوی دورتر شد و از طرفی این موضوع باعث شد شباهت‌های او و زیدان بیش‌تر شود اما او عملکردش در لاتزیو و بولونیا هیچ ثباتی نداشت و در تنها افتخارش در جام حذفی سال ۲۰۰۹، نیمکت‌نشین بود. او پس از تغییر ملیت به الجزایر در سال ۲۰۰۹ به قطر رفت و در سال ۲۰۱۷ در سرزمین مادری‌اش بازنشسته شد.

برونو چیرو
جرارد هولیه پس از انتقال چیرو از لیل به لیورپول در مراسم معارفه او گفت: «من هرگز به سادگی کسی را با زیدان مقایسه نمی‌کنم. برونو همان حس و سبک زیدان را دارد. تفاوت این است که زیدان 30 سال دارد و تجربه زیادی دارد؛ در حالی که برونو در 24 سالگی برای اولین بار در خارج از کشور بازی می‌کند.»
شاید این اشتباه از هولیه بود که تفاوت‌ها را به شکل شباهت می‌دید. او قبل از اخراج هولیه به کشورش برگشت تا برای بوردو و مارسی بازی کند. واقعیت تلخی که این بازیکن آن را پذیرفته، این است که حتی بهترین هافبک خانواده‌اش هم نبود. برادر کوچکترش، بنوآ با مارسی قهرمان فرانسه شد و 4 جام دیگر را تصاحب کرد. در ژانویه ۲۰۲۲، بازیکن سابق لیورپول به لیون پیوست تا به عنوان پیشاهنگ و مشاور فنی کار کند.

آنتونی لو تالک
هولیه مقداری حواس پرتی داشت. او یک سال قبل از جذب شیرو، بازیکن دیگری را به خدمت گرفته بود که تلاش می‌کرد زیدان باشد. در تابستان ۲۰۰۱ او و پسر عمویش به تیم زیر17 فرانسه دعوت شد و با این تیم قهرمان جهان شدند. «ریچارد ویلیامز» در گاردین نوشت: «حتی در آن زمان هم این گمان وجود داشت که فوتبال فرانسه تا چند سال تحت الشعاع زیدان قرار بگیرد و نسل فوتبال فرانسه بسوزد»
لو تالک، شاگرد هولیه شد و در ۳۲ بازی برای لیورپول یک گل به ثمر رساند و در طول دوره‌های قرضی خود در سن اتین، ساندرلند و سوشو نتوانست الهام بخش باشد؛ اگر چه یک پاس گل بسیار مهم برای لوییس گارسیا در دیدار با یوونتوس در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا ساخت و در سال ۲۰۰۵ به قهرمانی در لیگ قهرمانان دست پیدا کرد. او ادامه فوتبالش را در یونان و رومانی پیگیری کرد و در روزهای پایانی فوتبالش به تیم‌های آکادمی رفته تا با آنها بازی کند.

یوان گورکوف
گورکوف احتمالا نزدیکترین بازیکن به زیدان بود. طی 2 سال حضور در سن سیرو، گورکوف و کاکا در میان انتقادات عمومی حاصل شده از نگرش آنچلوتی و مالدینی، رقابتی مهیج را آغاز کرده بودند اما تصمیم ستاره فرانسوی به رفتن بود. گورکوف با بوردو دوباره احیا شد و پس از تأثیرگذاری در لیگ و جام حذفی به عنوان بهترین بازیکن سال از نگاه اکیپ معرفی شد و لقب جانشین زیدان را کسب کرد. «زمانی که زیدان بازنشسته شد، احساس بیماری کردم ولی تماشای گورکوف من را درمان کرده است.» این سخنان دوگاری است. عملکرد گورکوف در جام جهانی خجالت آور بود. او تنها پس از ۲۵ دقیقه اخراج شد و مورد اهانت هواداران قرار گرفت. در همان تابستان با ۲۲ میلیون یورو به لیون رفت اما از لحاظ آمادگی جسمانی شرایط خوبی نداشت. او در ژانویه ۲۰۱۹ دیژون را ترک کرد زیرا مصدومیت‌ها، مانع دورقمی شدن تعداد بازی‌هایش بود. طبق گزارش رسانه‌های فرانسوی، بازی‌ساز سابق فرانسوی تنیس را آغاز کرده و آینده‌ای روشن دارد.

سمیر نصری
فیلیپ برژرو، مدیر تیم ملی زیر 17 ساله فرانسه پس از قهرمانی در جام ملت‌های اروپا گفت: «تسلط او در مالکیت توپ مرا یاد زیدان می‌اندازد»
آلبرت ایمون سرمربی سابق مارسی هم گفته بود: «نصری همان توانایی زیزو را در خواندن بازی دارد.»
نصری قبل از انتقالش به آرسنال در سال ۲۰۰۸ مایل بود تا از مقایسه با زیدان دوری کند و توجه ویژه رسانه‌ها را کم اهمیت جلوه دهد: «فکر می‌کنم مردم برای مقایسه من و زیدان عجله داشتند‌. 17 ساله بودم و تازه شروع به کار کردم که شنیدم مردم من را به زیدان آینده می‌نامند. شوکه شدم اما به سرعت خودم را از همه این‌ها جدا کردم.»
نیازی نیست به شما بگوییم نصری لحظات درخشانی را که داشت اما هرگز در قد و قامت زیدان نبود. پس از پیوستن به اندرلخت و حضور کمپانی همبازی سابقش در منچسترسیتی به عنوان سرمربی به دلیل مصدومیت از تیم کنار گذاشته شد و در همان مقطع تصمیم به خداحافظی گرفت.

کریم بنزما
درست در زمانی که آسمان پرستاره مادرید، کم نور شده بود، پادشاه الجزایری- فرانسوی سانتیاگو مانند یک ماه در آسمان پایتخت اسپانیا رویت شد. کلمان آندریو برای «بلیچر ریپورت» این گونه نوشت: «کسانی که کریم بنزما را مقابل منچستریونایتد کشف کردید، عادت کنید بیش‌تر او را ببینید زیرا او بهترین امید فرانسه برای فراموش کردن زیدان است.»
در طول دوران بازیگری بنزما شاید مانند زین الدین زیدان تاثیرگذار نبود اما کلکسیون مدال‌هایی دارد که می‌تواند از زیزو پیشی بگیرد و موفقیت‌های سالیان اخیر او در رئال مادرید تحت رهبری او بوده است. او تنها در جام جهانی و یورو ناکام ماند که شاید دشان در این زمینه متهم ردیف اول باشد. بنزما اکنون در اواسط 31 سالگی خود بهترین فوتبال خود را به نمایش می‌گذارد ولی افسوس که در جایی خارج از اروپا حضور دارد.

عادل تارابت
زمانی که او به اروپا آمد، او را زیدان بعدی خطاب کردند. هری ردنپ درباره شاگرد الجزایری‌اش می‌گوید: «او هنوز زیدان نیست زیرا زیدان نابغه بود اما واقعیت این است که تارابت می‌تواند روزهای قدیم زیدان را تکرار کند.»
جرمین جناس هم این چنین می‌گوید: «حتی به عنوان یک جوان 16، 17 ساله زمانی که به اسپرز آمد، من فکر می‌کردم که ما زیدان را پیدا کرده‌ایم و باورنکردنی بود.
خود عادل اما نظری دیگر دارد: «من امیدوارم به او تبدیل شوم حتی برای یک روز!» این صحبت‌ها خنده‌دار است زیرا هیچ کس فکر نمی‌کرد کسی او را روزی در بنفیکا ببیند؛ البته امروز او همان جایی است که ممکن است انتظارش را هم نداشته باشید؛ النصر امارات.